|
หัวข้อ: นิทานคำกลอนพื้นบ้าน เรื่อง “หินตาหินยาย” เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 20 พฤษภาคม, 2561, 08:11:41 AM นิทานคำกลอนพื้นบ้าน เรื่อง “หินตาหินยาย” (ตอนที่ ๑) ประพันธ์โดย : มนตรี ประทุม “มันแกว” (https://thumb.ibb.co/ngVZYy/3_DE1_CD6_A_5417_423_B_BC27_4488_E781183_B.jpg) (https://ibb.co/ngVZYy) ครั้งหนึ่งเมืองปากพนังนครศรีฯ บังเกิดมียายตาจะมาขอ ลูกสาวสวยตาม่องล่ายนวลลออ ลูกชายหนอนายคงด้วยตรงใจ ตาชื่อเครงยายเรียมเตรียมขันหมาก ลงเรือจากเมืองครตอนน้ำไหล นายปราบเป็นท้ายเรือมิเผื่อใคร บังคับไปสู่ประจวบสำรวจทาง ล่องเรือถึงแหลมละไมมิหน่ายแหนง เกิดลมแรงพัดเอาเข้าที่หาง เรือเกิดล้มขันหมากจมระทมพลาง พวกญาติต่างจมลงคงตายพลัน เกิดเป็นเกาะรอบแก่งแห่งสมุย คนที่ลุยจมหายที่ตายนั้น เป็น “หมู่เกาะอ่างทอง” ของทุกวัน นายท้ายนั้นติดสำเภาเข้าบ้านดอน คนก็จมเกิดตายกลายเป็นเกาะ ไม่ไพเราะ “เกาะปราบ” อาบเป็นขอน ส่วนเรือนั้นจมตามนะงามงอน ชื่อแน่นอน “เกาะนกเภา” เอาชื่อไป มนตรี ประทุม “มันแกว” ๒๐ พ.ค.๖๑ หัวข้อ: Re: นิทานคำกลอนพื้นบ้าน เรื่อง “หินตาหินยาย” เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 20 พฤษภาคม, 2561, 08:20:59 AM นิทานคำกลอนพื้นบ้าน เรื่อง “หินตาหินยาย” ตอนที่ ๒ ___________ ส่วนนายคงลูกยายตาน้ำพาซัด มิถนัดว่ายน้ำดำมิไหว หาดเชิงมนน้ำมาพาพัดไป เป็นเกาะให้ชื่อ “กง” คงชื่อมา ส่วนตาเครงยายเรียมยังรอดอยู่ นั่งหดหู่เสียหายมิวายหา เรียกร้องกันแข่งพายุระบุมา จึงรู้ว่าลูกชายกายจมลง ทั้งเสียใจและเกรงตาเครงว่า ม่องล่ายมาว่าไปไม่ประสงค์ ผิดคำพูดให้ไว้ได้ตกลง ตายายปลงคิดไกลทำไงดี สองตายายตัดใจได้กระโดด จงได้โปรดให้ตายและหายหนี กระโจนลงฝังกายสายนที กลายเป็นมีหินตายายตามกายไป สถานทีเกิดเหตุอาเภทนั้น ทุกวันนี้ยังมีที่ดูไหว อยู่สุราษฎร์เดินทางมิห่างไกล คนถูกใจเที่ยวดมชื่นชมเอย. มนตรี ประทุม “มันแกว” ๒๐ พ.ค.๖๑ |