เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 07 มิถุนายน, 2561, 09:23:26 AM



หัวข้อ: แม่
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 07 มิถุนายน, 2561, 09:23:26 AM
(https://scontent.fbkk8-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/34649331_2021585647911918_6023657706693328896_n.jpg?_nc_cat=0&_nc_eui2=AeG8eFBSLbwFUYi8NI2_gfIA9G2UFZTf0iEl-gBPi5e5qTwNVwq4BMm3TSwzKxP3i_nLNUqsrSuhoMvHC9cCXLdxqdWwK2mtgCA94QZaFDsFew&oh=33ea1dc10801c89a7349120d6c5ef8f6&oe=5BBF5D01)
 ...แม่...

โธ่เอ๋ย...ใครเป็นดั่งเช่นฉัน
คงบากบั่นเหนื่อยยากลำบากหนอ
มีเพียงแม่แก่เฒ่าที่เฝ้ารอ
ไม่มีพ่อแต่เด็กเล็กเล็กมา

กว่าจะได้ร่ำเรียนฝึกเขียนอ่าน
ต้องจากบ้านแดนไกลไปศึกษา
ลำพังแม่รับจ้างกลางไร่นา
แลกน้ำตาหยาดเหงื่อทุกข์เหลือเกิน

เพราะฑิฐิมากมายพ่อตายจาก
ยอมทุกข์ยากบากบั่นคนสรรเสริญ
หากแต่ใจใฝ่บุญมาหนุนเทิน
แม่ดำเนินชีวินทางศีลธรรม

เดินทางไกลไปจากพลัดพรากบ้าน
กลับเรือนชานนาไร่ไม่ระส่ำ
แบ่งปันมาพอมีมือที่กำ
ความตกต่ำก็คลายสลายไป

หากแต่คนเรียนจบต้องพบที่
งานมากมีต้องเดินดำเนินใหม่
จำต้องจากแม่จ๋าอำลาใจ
แม้มิใช่ทอดทิ้งทุกสิ่งเลย

มีบ้างไหมใครเป็นดั่งเช่นฉัน
ทุกคืนวันน้ำตาหลั่งมาเผย
อยากกลับไปดูแลแม่อย่างเคย
แต่โธ่เอ๋ยงานทำก็ค้ำคอ

พิณจันทร์
๗ มิถุนายน ๒๕๖๑
ZzZb8Bvt35Y