|
หัวข้อ: คิดถึงเหลือเกิน เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 18 มิถุนายน, 2561, 10:58:54 PM (https://scontent.fbkk12-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/35471639_2039809126089570_4723509937269899264_n.jpg?_nc_cat=0&_nc_eui2=AeFnVTH6hPei2QMHh7VhCSvLqhHkG-UyY38ywNdJTlut-S0RzZR2RLYlTKTdGZfkIz9075R1k4L48BsZNu6Bd2WYCCsFyTLg48pGWOshFenYlA&oh=969e0ffb5410a9a8ba36abff649519f5&oe=5B9DFF4F)
...คิดถึงเหลือเกิน... คืนจันทร์เสี้ยวเกี่ยวใจให้คิดถึง กาลครั้งหนึ่งสรวลเสสิเน่หา แม้รู้สึกหลายอย่างดูบางตา แต่เวลาผ่านไปยังไม่ลืม ทำไมหนอนึกย้อนเหมือนตอนเริ่ม คล้ายดั่งเพิ่มดวงจิตจริตปลื้ม ความทรงจำกระซิบทรวงหยิบยืม มาด่ำดื่มสร้อยศิลป์คล้องยินยล หากแม้นมองจันทร์เสี้ยวมาเกี่ยวถ้อย ใจก็คอยเหหันประพันธ์ผล ความคิดถึงดึงใส่ใครอีกคน น้ำตาหล่นอาบแก้มหยาดแย้มกานท์ คิดถึงไหมคิดถึงเคยพึ่งจิต วาดนิมิตอักษรเป็นกลอนขาน คิดถึงไหมไกลเกินมาเนิ่นนาน ยังเขียนอ่านอยู่ไหมคนไกลกัน คืนเดือนเสี้ยวเดียวดายมองปลายฟ้า สุดแนวป่าหนาวลมโชยข่มขวัญ ถักทอศิลป์รินมาสาระพัน คิดถึงวันหยอกล้อถักทอใจ หากแม้นถามความหวังคงดั่งเก่า ที่สองเราสัญญาจะมาใหม่ ที่เมื่อจันทร์ส่องฉายประกายไพร จะกลับไปเยือนศิลป์ถวิลเจอ หากแต่คืนเสี้ยวจันทร์เมื่อหันส่อง ความหม่นหมองอาบจิตคิดเสมอ เมฆบดบังเลือนลบมิพบเธอ น้ำตาเอ่อรำพึง..คิดถึงเหลือเกิน. พิณจันทร์ ๑๘ มิถุนายน ๒๕๖๑ Zr0moQH9R84 หัวข้อ: Re: คิดถึงเหลือเกิน เริ่มหัวข้อโดย: ชลนา ทิชากร ที่ 29 มิถุนายน, 2561, 09:46:47 PM (http://cdn.wonderfulengineering.com/wp-content/uploads/2014/09/pink-wallpaper-4.jpg) (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_030.gif) คืนจันทร์เสี้ยวเปลี่ยวเหงาเศร้าหวั่นไหว จันทร์คล้อยไปใต้เงาป่าเขาเขิน เคยพะนอคลอเคล้าเย้าหยอกเอิน เกี่ยวก้อยเดินเพลินชมสมอุรา ทำไหมหนอพอสางกระจ่างแจ้ง ตะวันแดงแสงทองส่องเจิดจ้า ความทรงจำย้ำมั่นคำสัญญา จะกลับมาหากันวันคืนแรม หากแม้นมองท้องฟ้าคราจันทร์เสี่ยว เหมือนคมเคียวเกี่ยวรวงหอมพวงแก้ม เหม่อมองดาวพราวฟ้าจ้าแสงแซม จันทร์วับแวม แต้มฟ้ายามราตรี คิดถึงไหมไกลกันฉันคิดถึง รักตราตรึงจึงเหงาเศร้าหมองศรี คืนเดือนแรมแซมฟ้าส่องธานี ไยไม่มีวี่แววแว่วสัญญา คืนเดือนเสี้ยวเหลียวมองจ้องฟ้าใส ลมพัดไหวไล้ลูบจูบกอหญ้า คิดถึงจังนั่งเหงาเศร้าอุรา เหม่อมองฟ้าราตรีนี้เดียวดาย หากแม้นถามยามเหงาเศร้าโศกศัลย์ ใครปลอบขวัญวันเหงาเศร้าห่างหาย ใครยอกล้อคลอเคล้าเฝ้าข้างกาย ไม่เคยหมายชายตามองหาเลย หากแต่คืนยื่นหน้ามาเสนอ ตอบกลอนเธอเพ้อถึงจึงเฉลย คิดถึงและคิดถึงซึ้งเหมือนเคย จึงเอื้อนเอ่ยเผยมอบตอบกลอนมา ชลนา ทิชากร (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif) 0dPATibhwvI |