หัวข้อ: ตาบอดกอดกลอน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22 มิถุนายน, 2561, 03:24:03 PM ด้วยสายตาพร่ามัวหม่นนานแล้ว แถมดวงแก้วสองข้างต่างบอดสี อาศัยแว่นแผ่นใสได้หลายปี ช่วยเห็นชี้ถี่ชัดถนัดทำ หากขาดแว่นวันใดลืมใส่สวม มักบ้าบวมเลยเถิดเกิดเรื่องขำ ใกล้คืบศอกออกมือถือควานคลำ เล็กหล่นต่ำเงยก้มงมปูปลา แยกรูปพรรณสัณฐานละลานยาก มะนาวหมากเป็ดไก่แมวใช่หมา ขวดแก้เพลียเบียร์เหล้าไรโซดา ใดขิงข่ากาแฟเกลือแร่ซอง แค่สลัวหัวโขกกระจกร้าน เดินเข้าบ้านชนรั้วแหลมสยอง พ่อตาเห็นเว้นไกลไม่แลมอง หลงเข้าห้องสีลานึกว่าแฟน ก่อนเช้าสางว่างบ่ายช่วงท้ายค่ำ นั่งจิ้มจ้ำกำเหมาะเม้าส์เคาะแท่น คลิกเว็บเพจเข็คบอลกลอนกาพย์แกน ขยับแว่นชุบเช็ดคอมพ์เคสจอ ตาแดงช้ำน้ำใสไหลเปียกแฉะ ถูกค่อนแคะเพื่อนแพงว่าแสงส่อ อาจสูญเสียชำรุดไม่หยุดยอ ยินยอมรอตาบอดกอดกับกลอน รพีกาญจน์ สีลา - น้องแฟนกระผมเองครับ แหะๆ หัวข้อ: Re: ตาบอดกอดกลอน เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 25 มิถุนายน, 2561, 04:44:19 PM :30:
เพราะว่าใจมันรักยากหักห้าม ทุกโมงยามตามต่อรอออดอ้อน ถึงอดข้าวเช้าสายตายเพราะกลอน โฉมบังอรยอมตายแบบรายวัน แหมขาดแว่นแก่นแท้คือแคร่แป้น สัมผัสแกนคลำเอาเราสุขสันต์ ถึงตาบอดกอดกานท์สำราญพลัน มิมีวันลืมลงคงรักกลอน วิริน ๑๕/๖/๖๑ :30: |