|
หัวข้อ: ธรรมชาติ เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 03 สิงหาคม, 2561, 10:14:48 PM (https://preview.ibb.co/bS5M3z/57_D6_CEAA_0_A19_4_C27_9_BEF_5_D3_F3_E9_B3_A44.jpg) (https://ibb.co/d0guOz) (https://aluminumsulfate.net/aluminum-nitrate) ยามเย็นเย็นลมพัดสบัดพลิ้ว ใบไม้ปลิวกลิ่นฟุ้งพุ่งน้ำไหล ในแอ่งน้ำย้ำเงาเห็นเขาไกล ล่องเรือไปยามโพล้เพล้ดูเท่งาม ธรรมชาติกับสายน้ำทำลมโบก ไม่กรรโชคเอื่อยมามิน่าขาม พายเรือน้อยค่อยเคลื่อนเลื่อนลอยตาม เมื่อถึงยามเย็นเย็นเห็นชินตา ยามลมนิ่งสิ่งที่เห็นเป็นดั่งแก้ว น้ำใสแจ๋วแผ้วผ่องน่าปองหนา ภาพนี้มีที่เห็นเป็นราคา คนเมืองป่าบ้านนอกออกมาดู น้ำเมืองกรุงปรุงแต่งมีแสงสี มิได้มีธรรมชาติแต่อาจหรู ที่บ้านนอกบอกให้ได้เป็นครู ยังงามอยู่ไร้ปรุงแต่งแสงไม่มี มนตรี ประทุม “มันแกว” ๓ ส.ค.๖๑ หัวข้อ: “สายลมพัดผ่านใจ” เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 17 สิงหาคม, 2561, 09:25:55 AM “สายลมพัดผ่านใจ” ลมยามเย็น เคล้าฝนจนปอนเปียก ส่งเสียงเรียกเพรียกพร่ำ รำพันรี่ ลมรำเพย เคยพัดวัดวาดวี หายหลบลี้ คคนางค์เรื้อร้างไว้ เพียงสายฝน หล่นตกอุทกต้อง ดับคับข้องอารมณ์ ข่มวาบไหว วัสสานะ ชะล้างค้างคาใน- หฤทัยชอกช้ำจนฉ่ำชื้น ชโลมลามไหลลู่ สู่ลุ่มลึก ทุกตรองตรึก ริ้วรายคลายขมขื่น เปลื้องปลิดปลิว ครั่นคร้ามยามค่ำคืน จากกล้ำกลืนสัญจรอันอ่อนล้า ผินแผกผาย ปลายทางสะอางทิศ สู่ชีวิตวงศ์วาสน์พิลาสกว่า ทิ้งทั้งสุขทุกข์โศกวิโยคตรา เพื่อค้นหาสบศานต์ ร่มธารเย็น หลากคำถามตั้งท้า หาคำตอบ เกินกว่ากรอบความคิด พินิจเห็น โลกธรรมซ้ำซาก ยาก มี เป็น แบกลำเค็ญเวียนว่าย วุ่นวายวัฏฏ์ ผืนแผ่นน้ำ ราบเรียบเปรียบกระจก จากตระหนกห่มไห้เวไนยสัตว์ เข้าสู่ร่มชายคา กาสาวพัสตร์ เปี่ยมมนัสศรัทธามิพร่าพร้อย แม้สุดท้ายปลายทางย่างมิถึง สำเหนียกซึ้งคุณค่ากว่าอื่นด้อย แม้ไม่อาจเอื้อมคว้าดาราร้อย มิเคลื่อนคล้อยหยาดพจน์...รสแห่งธรรม Soul Searcher Inspired to write 17/8/2018 หัวข้อ: ๐ลมพัดผ่านแผ้ว๐ เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 17 สิงหาคม, 2561, 09:41:06 PM ๐ลมพัดผ่านแผ้ว๐
๏ ลมยามเย็นสายัณต์ตะวันอ่อน พยัพแดดสะท้อนเงางามขำ ระยิบระยับมายาทิวาพรำ แสงกระหน่ำภาพเสมือนลบเลือนจาง สายน้ำผ่านลานธรรมถึงกำหนด บุพบทในบุญคอยหนุนห่าง อสงไขยเพียรจิตคิดพลางวาง ขับเวิ้งว้างหม่นมัวสลัวบัง หากฟ้าฝนเป็นใจในอุทก เมฆระหกรางหายที่ปลายฝั่ง ลมสะอาดปาดเถือมิเหลือซัง คว้าใจหยั่งรอยธรรม ณ หทัย พายุพัดผ่านไปใจเปียกโชก ซากเรือน้อยวิโยกสุดสั่นไหว พ้องวาระเวลาพาเวไนย ถือวิสัยประจักษ์แห่งภัคดี ลดละลงปลงจิตลิขิตชอบ ดำริตอบ รอยทางต่างวิถี เดินเข้าสู่ร่มไม้ชายคามี บำเพ็ญพลีสาวพัสตร์พร้อมศรัทธา๚๛ ณัฐสุรางค์ เจ้าค่ะ ๑๘.๐๘.๖๑ ขออนุญาตต่อบทกวี ชื่นชมความงามยามสายลมพัดผ่าน งามธรรมชาติ และงามธรรมารมย์ด้วย นะเจ้าค่ะ คุณลุงมันแกว คุณลุงโซล :14: หัวข้อ: Re: ธรรมชาติ เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 21 สิงหาคม, 2561, 08:53:03 PM :30:
ลมยามเช้าหนาวเหน็บเจ็บในอก โพระดกขับขานผ่านตีห้า วะแว่วเสียงเพียงตื่นชื่นอุรา เอื้อมมือคว้าผ้าห่มจมที่นอน คิดสับสนไปมาจวนฟ้าสาง มองหน้าต่างฝนโปรยระโหยอ่อน จำใจขืนฝืนร่างพลางอาวรณ์ มิอยากจรจากเตียงเกี่ยงอาลัย ฝนเริ่มซาอาทิตย์เมฆปิดหมด เกิดปรากฏขอบคุ้งรุ้งตัวใหญ่ ธรรมชาติสวยงามยามแลไป เจ็ดสีได้พบเห็นเป็นเรื่องจริง วิริน ๒๑/๘/๖๑ :30: |