เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

ที่สิบสองสิงหาต่างพาแม่
หมั่นดูแลต้อนรับนับไม่ถ้วน
ผู้ปกครองของใครไม่ได้ทวน
เดี๋ยวค่อยหวนให้อยู่ดูห้องเรียน

กิจกรรมสถานศึกษาพาคึกคัก
เขาก็มักจัดกันมันปวดเศียร
หนึ่งสัปดาห์หยุดงานอ่านพากเพียร
เริ่มจัดเวียนงานวันแม่ดูแลกัน

ถึงวันแม่แลมาน่าหดหู่
ต่างแลดูโอบกอดได้ปลอบขวัญ
คนมีแม่มาด้วยช่วยสุขพลัน
ส่วนแม่ฉันลาลับไม่กลับมา

ต้องยืนแอบแนบเสาเอารั้วกั้น
ช่างเป็นวันปวดเร้าสุดเศร้าหนา
ต้องเอาครูเป็นแม่แลน้ำตา
ต้องไหลมาช้ำใจในรอบปี

หยุดทำร้ายจิตใจได้ไหมหนอ
วันที่รอช้ำใจใช่สุขี
คนได้แม่มาร่วมรวมโชคดี
คนไม่มีแม่มาอยากลาไป

วอนนโยบายภาครัฐที่จัดนั้น
ดูตัวฉันทีโศกเห็นเป็นไฉน
อีกมากมายอายอยู่คู่เมืองไทย
จะเป็นไรมิกราบแม่แค่วันเดียว

มนตรี  ประทุม
“มันแกว”
๑๐ ส.ค.๖๑