หัวข้อ: เหลือแค่นี้มีให้เล่น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01 กันยายน, 2561, 06:31:47 AM ยามเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าคราท้อแท้ สบอ่อนแออารมณ์ซมสิ้นหวัง สิ่งรอบตัวชั่วช้ามาประดัง ยืนนอนนั่งนับโรคสับโขกรุม รักสงบหลบเร้นเว้นแหวกช่อง เข้าหอห้องหับกั้นควันไฟสุม อิสระสะใจไร้ควบคุม ตามเกาะกุมเกินขั้นอันตราย ไม่อินังขังขอบตอบดีหรือ ล้วนแล้วคือเคยชิดมิตรสหาย หยิบยกคำซ้ำผิอธิบาย อาจกลับกลายโกรธแค้นแม่นแก้ตัว บอกนิดไหมใบ้หน่อยเพื่อพลอยรู้ เราใช่ครูผู้กล้าเก่งท้าทั่ว จับพยางค์วางคำย้ำระรัว เกรงจะมั่วกลัวไม่ชิงใช่เลือน ครบหนึ่งวรรคสักบาทคาดรวมบท นั่งจ่อจดกดพิมพ์จนยิ้มเจื่อน สมองกลวงกลอนไกลไม่มาเยือน นานดาวเคลื่อนเดือนคล้อยคืนลอยลา สังขารช่วงร่วงโรยยากโหยกลับ คืบคลานนับน้อยเหลือเชื้อวสา เขียมของเล่นเข็ญใจวัยชรา ไข้สร่างซาหาช่องลองแต่งกลอน รพีกาญจน์ |