|
หัวข้อ: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 30 กันยายน, 2561, 06:29:43 PM ...คืนเหงากับเงาใจ... ค่ำคืนเหงา...กับเงาใจ...ใครคนหนึ่ง ที่พาดขึงตรึงรอบล้อมกรอบฝัน ช้อยชม้ายชายเชือน ยิ้มเปื้อนปัน สื่อสัมพันธ์แนบชิดสนิทเนา แม้หวนลมห่มรับ พยับหมอก คล้ายลวงหลอก มิไยหลงใฝ่เฝ้า ฤ ข้อความสุดซึ้ง ส่งถึงเรา ก็คิดเข้าข้างตน ทุกหนไป ร้อยคำเคียงเรียงวาท คล้ายบาดลึก ย้อนตรังตรึกอารมณ์ ข่มมิไหว สุดจะหักห้ามจิต คิดอาลัย ฝากถึงใครบางคน กับฝนฟ้า ก็แต่เพียงเมียงมองจ้องตาปริบ แก้มสองหยิบ ยวนพิศกนิษฐา หากคลาดแคล้วหนึ่งน้องคล้องอุรา ยื้อฉุดคร่าคงช้ำชอกซ้ำเติม อยู่กับความเปลี่ยวเหงา สีเทาหม่น ที่ท่วมท้นดวงแด ดั่งแพ้เพิ่ม เพราะว่าเหือดแล้งใจไม่เหมือนเดิม มิอาจเริ่มต้นใหม่...ไหนอีกเลย Soul Searcher Inspired to write 30/9/2018 หัวข้อ: Re: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 01 ตุลาคม, 2561, 08:34:40 AM สร้อยเสียงแห่งราตรีนี้เศร้านัก แม้นห่างรักแรมเดือน...ยังเอื้อนเอ่ย ในความเงียบกลับเหงา..ราวมิเคย คล้ายดาวเย้ยเยาะข้า...ยามรำพัน เสียงดังก้องร้องป่าวอยู่กลางอก น้ำตาปรกดวงเนตร..ถึงเขานั่น ความรักเขามิเคยมอบแก่กัน แต่ฉันยัง..ดื้อรั้น..แม้บั่นทอน. หัวข้อ: Re: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: กิติราช ทับทิม ที่ 01 ตุลาคม, 2561, 11:46:00 AM ทั้งคุณ Soul Searcher และ คุณ Pikulkaew เขียนได้ไพเราะ ได้รสความเศร้าเหงา ในโวหารยิ่งครับ..สวัสดียามเที่ยงนะครับ :35: เพลงรักแว่วแผ่วลม.ย้ำขมขื่น ผสมเสียง สะอื้น.กล้ำกลืนซ่อน เปลแขวนไหวไกวเบา.ภาพเก่าตอน- นั่งซบพิงภาพย้อน.ออดอ้อนกัน :35: กลับมายืนชื้นนัยน์.น้ำไหลกลบ เสียงสวดศพโสตแว่ว.ใจแป้วหัน หากย้อนบทลดตึง.หยุดดึงดัน ทั้งเธอฉันฉากท้าย.มิตายลา :letter: กิติราช ทับทิม(แมนยุ) ๑ ตุลาคม ๒๕๖๑ หัวข้อ: Re: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 01 ตุลาคม, 2561, 05:18:49 PM :23:
อธิษฐานสวดมนต์ดลใจถึง เธอผู้เคยซาบซึ้ง..ใฝ่เฝ้าหา จึง พุทธัง อะระหัง สัมมา ฯ ก่อนนิทราขอจันทน์เธอฝันดี น้ำค้างพราวพรมชื้นสะอื้นแล้ว ห้วงอารมณ์นัยแนวหัวใจที่ พะวงเพียงครวญเพ้อละเมอธีร์ บทกวีจำเพาะหรือเจาะจง เคยจำนรรจ์สรรค์สางร่วมทางใช้ หล่อหลอมรวมดวงใจมิติดหลง เฝ้าพะนอปลุกขวัญผู้จำนงค์ เลื่อมลายลงบ่มเพาะวิเคราะห์กัน เธอห่างหายคล้ายว่าบอกลาเศร้า ระหว่างเราคงแคร์ได้แค่ฝัน ยืนระยะทำใจ..เพียงใดนั้น เรามิใช่คนสำคัญ..เสมอจินต์ ณัฐสุรางค์ เจ้าค่ะ Inspired by Natural Love Angel Nattsurange 1/10/2018 :21: หัวข้อ: Re: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 ตุลาคม, 2561, 11:45:23 AM ถึงจากเป็น จากตาย เพียงกายนอก มิคลายดอก บ่วงเล่ห์ สิเน่ห์สิ้น เปลื้องแปลงบทนิยาย คล้ายสุบิน เชื่อมรวยรินกล่อมชิด ก่อนนิทรา ครั้นสร้อยเสียงเคียงสาย เมื่อปลายสาง เริ่มจืดจางเจื้อยแจ้ว ทั้งแนวป่า ส่งเงียบงันเหลือบหลัว ทั่วนภา จวบมืดฟ้าราตรี นี้หวนคืน ผิว่าแม้นศยามล ดลจิตเอื้อ อาบฟุ้งเฝือฟูมฟาย มิหมายอื่น ร่ายขยับขับคล้องพ้องกล้ำกลืน เพื่อปลุกตื่นชื่นพิศลิขิตเพียง สร่างรื้นร่ำ อำรุงผดุงมิตร เยื้อนสะกิดหยอกเย้า เว้ากลอนเสียง ปานประหนึ่ง อธิษฐานดาลเผดียง คอยกล่อมเกลี้ยง เวิ้งวรรคพ้นดักดาน ณ คืนเหงา เงาใจใครคนหนึ่ง สบซาบซึ้งเปลี่ยนไป ในทุกด้าน หาคำตอบ เหตุผล พิมลมาน จากห้วงกาล...ปรัศนีแห่งชีวิต ...ขอขอบพระคุณทุกท่าน ที่ร่วมต่อกลอน ร่วมสร้างชีวิตชีวา และสร้างสีสันให้ กับกลอนบทนี้ครับ... :32: Soul Searcher Inspired to write 3/10/2018 หัวข้อ: Re: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 03 ตุลาคม, 2561, 12:32:31 PM เมื่อความเหงาแผ่สุมปกคลุมทั่ว เหลือเพียงแต่เงาตัว..หัวใจติด อันจังหวะชะตา..เนรมิตร อาจลิขิตให้เรานั้นเฝ้ารับ ไม่มีใครเป็นได้ดั่งนางเอก แม้นพระเอกก็ไม่มี หัวใจจับ ทุกแห่งหนผู้คนสู้บังขับ จิตระงับเพียงแค่...แผ่ไมตรี จากหัวใจคนเหงาที่เศร้าส้อย ถึงอย่างน้อยสาธยาย..รำบายสี บันอักษรกลอนหลั่งน้ำตามี ร้อยหวังดีอ่านปลุกจึงสุขวาง โอ้ความเหงาใครวอนรื้อถอนหนอ หัวใจท้อออกเดินเหมือนเมินหมาง รับอารมณ์ตรมเศร้าสลับจาง ระบาย(อา)รมณ์ร่วมทาง...อักษรา :14: ขอขอบคุณพี่ลุงโชล พี่แมนยู พี่Pikulkaew และทุกท่านนะคะ ที่คอยบรรจงลงบทร้อยกรอง ให้น้องๆ ได้ศึกษา หลากหลายอารมณ์ .. อ่านแล้วตามอารมณ์ได้เลยอ่ะค่า สมเป็นสำนัก "อารมณ์กลอน" นะคะ ด้วยความเคารพ ณัฐสุรางค์ ไม่หนีไปไหน แต่ ยังมิใคร่มี "แรงบรรดาลใจ" ในการเริ่มกระทู้ใหม่ๆ มีแต่ "ใจบรรดาลแรง" ที่จะร่วมรังสรรค์บทร้อยกรองของพี่พี่นะคะ ขอบคุณมากค่ะ ณัฐสุรางค์ เจ้าค่ะ Inspired by Natural Love Angel Nattsurange 3/10/2018 :27: หัวข้อ: Re: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 03 ตุลาคม, 2561, 02:34:21 PM เสมือนหนึ่งนักเดินทางย่างเข้าบ้าน
หลายคืนวันพ้นผ่านการเอื้อนเอ่ย ยังคงอยู่ทุกหนคนคุ้นเคย และคนเอยคนเพียรคิดเขียนความ มีคืนเหงาคืนหม่นท้นรู้สึก มีทุกห้วงสำนึกในคำถาม มีทุกทุกความคิดคอยติดดตาม มีทุกยามทุกเมื่อทุกเยื่อใย เรื่องบางเรื่องอยากเขียนเป็นกวี เรื่องหลายเรื่องดีดีขัดเกลาใหม่ เรื่องบางเรื่องแจ่มกระจ่างเพราะบางใจ เรื่องบางเรื่องบางใครยังจดจำ เราเริ่มเขียนสิ่งนี้เพราะมีสุข เราเขียนถ้อยความทุกข์ให้คนขำ เราเขียนรอยยิ้มเปื้อนลบเงื่อนงำ บ้างเขียนคำย้ำความตามอารมณ์ เถอะน้ำตาของท่านอย่ารินไหล จะเขียนกลอนปลอบใจไปกอดห่ม อันร่างกายไม่อำนวยเดี๋ยวม้วยตรม มาปะสักคารมคงสมจินต์ สิริวตี :21: :27: หวัดดีค่าเจ้าของกระทู้ลุงsoul อยู่นานนะเนี่ยแต่ที่แน่ๆยังเหมือนเดิมอิๆๆ ช่วงนี้ว่างเลยแวะมาทักทายคร้าาาา ปล.1 ชอบประโยคนี้ของลุงSoul "อยู่กับความเปลี่ยวเหงา สีเทาหม่น ที่ท่วมท้นดวงแด ดั่งแพ้เพิ่ม" อ่านแล้วได้อารมณ์ดีค่ะ ปล.2 หลานจะไม่เกรียนแล้วนะ คริๆๆ เดี๋ยวจะหาว่าเปลี่ยนไป :28: หัวข้อ: Re: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 05 ตุลาคม, 2561, 09:27:14 AM
หัวข้อ: Re: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 09 ตุลาคม, 2561, 07:55:15 PM :30:
อ่านบทกลอนของแต่ละท่านแล้วขอชื่นชม แต่งได้เพราะพริ้งทุกท่านทุกสำนวนเลยเจ้าค่ะ ------------------------ ค่ำคืนเหงาเงาใครในใจฉัน เพ้อรำพันรำพึงคะนึงหา แอบชม้อยชม้ายรอบชายตา ในเวลาพบพักตร์สลักจินต์ แม้หนาวลมห่มนวมไว้สวมกอด มิวายมอดหนาวหนักจักถวิล หนาวรุนแรงแฝงตัวกลัวชีวิน จะด่าวดิ้นสิ้นชีพช่างตีบตัน คิดถึงคำหว่านหวานสะท้านลึก ยิ่งตกดึกมองดาวร้าวไหวหวั่น สะอื้นอ้อนร้อนรนหม่นจาบัลย์ ย่างเหมันต์ปวดแปลบแทบขาดใจ อันราตรีมีจันทร์พลันแสงส่อง แอบเมียงมองอิจฉาอุราไหว ฟ้าคู่จันทร์แต่ฉันนั้นคู่ใคร สายลมไกวคู่สนโอนเอนเอียง อยู่กับความทึมเทาเคล้าสีโศก อยู่บนโลกเดียวดายคล้ายหลบเลี่ยง อยู่กับแสงริบหรี่มีก็เพียง กลอนกานท์เคียงเสมอเผลอซึมเซา วิริน ๙/๑๐/๖๑ :30: หัวข้อ: Re: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 18 ตุลาคม, 2561, 06:40:57 PM ค่ำคืนที่ไร้จันทร์ โลกพลันหมอง ผินผาดมองหม่นฟ้า มิราเหงา ไร้สุกแสงนวลผ่อง ส่องบรรเทา ปลอบทุเลาปันโศก วิโยคทอน สพรั่งเพียงไออุ่น ละมุนทัก เนื่องพำนักพักพิง อิงอักษร พรรณนาสอดรับ กับเยื้อนกลอน พอลดวอนเหว่ว้า อุราเว้น เสมือนทุกข์หม่นเศร้า สีเทาแม้น มิดูแคลน ส่องข้ามความสวยเด่น เพียงแถบทาบชมพู ไล้ลู่เอน ริ้วระเนนเรื้องขับ ระยับยวง ประหนึ่งวาทเคลิ้มหวาน เมื่อกาลโศก กรายกล่อมโลกรู้รับ ไปกับห้วง- หฤหรรษ์หยาดพจน์ รดแดดวง ปลิดลับล่วงอาลัย ในบัดดล โลมกวีเหลือบเร้น เพ็ญสงัด เงื่อนผูกมัดแหนงหน่าย ลบหายหน จำแนกคัดคั่งค้าง หว่างใจตน เพียงร่ายมนต์พรายพิศ ลิขิตคำ ขับเมฆเทาเงาร้าย พ่ายพ้นจิต ล้างมืดมิดจากใจ พิไรร่ำ ศศิพลันเฉิดฉาย ผุดผายธรรม ร่มฉัตรนำชีวิต นิจนิรันดร์ Soul Searcher Inspired to write 18/10/2018 หัวข้อ: Re: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 24 ตุลาคม, 2561, 02:32:37 PM :30: ค่ำคืนที่ไร้จันทร์นั้นมืดมิด เฉกกลางวันไร้อาทิตย์ผิดมหันต์ ทุกชีวิตต้องตายวายชีวัน จบสิ้นกันจากนี้มิเหลือใคร คงเยือกเย็นเหน็บหนาวร้าวเหลือแสน ลำบากแม้นแดนด้าวคราวหวั่นไหว สกุณาเคยร้องก้องพฤกษ์ไพร ต่อนี้ไปไร้เสียงสำเนียงดัง กาลเวลามิเปลี่ยนเวียนหมุนต่อ ฤดูหนอมิมีที่เคยหวัง โลกหยุดหมุนฝุ่นฟุ้งคงนุงนัง คงเอวังเป็นแน่แค่คิดตาม แต่คงไม่ถึงเสี้ยวความเหี่ยวเฉา ที่กัดกินใจเราเฝ้าไถ่ถาม เก็บไว้ลึกสุดขั้วกลัววู่วาม เกินหักห้ามยามหม่นก็ทนเอา วิริน ๒๔/๑๐/๖๑ :30: หัวข้อ: Re: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 26 ตุลาคม, 2561, 10:17:55 PM :19: ค่ำคืนเต็มเพ็ญจันทร์อันเวิ้งว้าง ดาวนำทางแสงโศกดั่งโลกเหงา ท้องนภาอิงแอบแนบลำเนา เป็นดั่งเงาเพลงรักของนักกลอน บางวันพราวพร่างแสงด้วยแรงส่ง บ้างมีเพียงผู้หลงนำมาก่อน บางลำนำคำนิดจิตอาวร บ้างดั่งท่านสุนทรจะพร่างพราย เพราะคนเหงาเหมือนเราง่ายค้นพบ แลบรรจบคำกวินทร์จินต์สลาย อาจช่วยปัดเป่าขึงมนต์จึงคลาย กวีศิลป์สิ้นมลาย..หลากพลัง แม้นคืนเพ็ญเต็มดวงอาจลวงได้ ทั้งดวงใจแผ่วริน..ถวิลหวัง ชูชิดชมเชยชื่นคืนลำพัง ฟื้นกลับยังชีวิตลิขิตตาม ณัฐสุรางค์ เจ้าค่ะ ๒๖.๑๐.๖๑ :35: หัวข้อ: Re: ...คืนเหงากับเงาใจ... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 27 ตุลาคม, 2561, 12:14:21 PM :30:
ค่ำคืนหงายเดือนเพ็ญเห็นกระจ่าง จ้องมองทางหน้าต่างบ้างอยากถาม คนที่ไกลสุดหล้าฟ้าสีคราม เจอความงามบ้างไหมในราตรี เมฆบดบังเกือบมิดคิดไหวหวั่น สะท้านสั่นมิวายกายอิตถี มืดหม่นหมองครองเศร้าเหงาฤดี ท่ามราตรีเดือนเด่นมิเห็นเงา หรือไปแล้วไปลับมิกลับหวน หรือไปชวนหญิงใดปล่อยใจเฉา หรือลืมสิ้นดินฝังยังสองเรา หรือถูกเผาซากรักที่หักพัง ฝากลำนำคำกลอนอ้อนมาถึง ว่าครั้งหนึ่งเคยรักปักใจหวัง แม้นหมางเมินมอดม้วยด้วยพลัง ขอชีวังรับรู้อยู่เดียวดาย วิริน ๒๗/๑๐/๖๑ :30: |