เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 06 ตุลาคม, 2561, 07:15:55 PM



หัวข้อ: หนาวอีกครั้ง
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 06 ตุลาคม, 2561, 07:15:55 PM
(https://scontent.fbkk1-3.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/43401244_2254829321254215_5874861369337053184_n.jpg?_nc_cat=111&_nc_eui2=AeGG6YUzaTd79oLowpfn_bRS10PWBLdgyGCqb78gdIx4GtnBNtLH0Xj7y5N0oqN-AbZYJrCDc-Flw9LxhpxTM1_1RHvVGCkPg3cf3_660IgouA&oh=4b3c33cea3109b64641971b61c471e36&oe=5C4D6E39)

*...หนาวอีกครั้ง...*

คล้อยหน้าฝนต้นหนาวเดือนดาวผ่อง
พร่างพราวส่องเป็นสายสุดปลายแสง
ตอนเย็นเย็นฟ้าสีสาดสีแดง
ฤดูแล้งใกล้เยือนเสมือนเคย

อากาศเย็นหนาวเหน็บเก็บน้ำค้าง
ความอ้างว้างพักพิงอิงเขนย
พลบค่ำดูละครกอดหมอนเกย
โอ้อกเอ๋ยดึกดื่นหนาวตื่นกาย

เสียงเปาะแปะชายคาน้ำฟ้าหยด
เสียงรันทดทรวงในยังไม่หาย
เสียงลมหนาวเย้ยหยันพัดจันทร์อาย
เสียงวางวายจากไปลืมไม่ลง

แม้เป็นหนึ่งช่วงผ่านเหตุการณ์นั้น
เปลี่ยนแปรวันสิ้นสุดจุดประสงค์
สัญญาผูกหัวใจให้ยืนยง
ทุกอย่างคงย้อนหันถึงวันวาน

เมื่อสิ้นสุดกันไปคล้ายไม่เหลือ
แต่สิ้นเชื้อเตาไฟยังให้ถ่าน
มิตรภาพเคยตรึงซึ้งดวงมาน
เส้นขนานเลือกทางคงต่างไป

หนาวปีนี้มาเยือนเหมือนดั่งเก่า
คำว่าเราผ่านฝนสุดทนไหว
มิอาจย้อนผูกมัดยืนหยัดใจ
หนาวทรวงในอีกครั้งก็ช่างมัน.

พิณจันทร์
๖ ตุลาคม ๒๕๖๑


หัวข้อ: Re: หนาวอีกครั้ง
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 09 ตุลาคม, 2561, 05:59:55 PM


ลมหนาวกรายเยี่ยมแล้ว แม่แก้วเอ๋ย
ดั่งแม่เผยคำบอก เย้าหยอกนั่น
ยลหยอกเยื้อนยะเยียบ เฉียบประพันธ์
เย็นเฉียบนั้นน้าวจิต หน่ายชิดเชือน

ครั้นหน่ายคลุ้งรำบาย คลายละเหี่ย
หนาวคลายเกลี่ยไกลพัด ขจัดเคลื่อน
ขจัดซึ่งจรเจ็บ หนาวเหน็บเยือน
ลบหนาวเลือนออกแล้ แก้หนาวใจ

แก้ลมลวงบ่วงรัก หนาวหนักจิต
พัดหนาวลมเปลี่ยนทิศ สร่างพิษไข้
สร่างซมแล้วสิแม่ แลร้างไป
แลหาอุ่นอกใคร ไหนอื่นแทน

...มาช่วยต่อเติมความหนาว ครับ... :letter:
Soul Searcher
Inspired to write 9/10/2018




หัวข้อ: Re: หนาวอีกครั้ง
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 10 ตุลาคม, 2561, 10:10:31 PM
 :34:

หนาวลมลวงบ่วงรักสุดหนักจิต
หนาวสนิทลมลวงคนหวงแหน
หนาวเสมอคือเรากระเป๋าแบน
หนาวไร้แฟนคนเห็นเป็นทุกปี

หนาวชาชินสิ้นอุ่นนอนหนุนตัก
ยิ่งหนาวหนักกว่าใครรักให้หนี
อยู่บนคานม่านฟ้าราคาดี
แต่บางทีคิดไปไร้ราคา

 :28:
เพราะหัวใจไร้สิ้นถวิลรัก
วัยแก่งั่กปานนี้ กวีจ๋า
มวลลูกหลานจดจ้องต่างมองมา
โถ..ชรา หารัก มิจักอาย

 :28:
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

พิณจันทร์
๑๐ ตุลาคม ๒๕๖๑


หัวข้อ: Re: หนาวอีกครั้ง
เริ่มหัวข้อโดย: กระเจียวไพร ที่ 14 ตุลาคม, 2561, 09:21:57 PM
หนาวลม,เนื้อห่มหนาวให้หนาวหนัก
หนาวหน้าไหนให้หนาวนักมิอาจหาย
แต่หนาวเนื้อแม้ห่มเนื้อเพื่อหนาวคลาย
หนาวนั้นก็อาจหายมลายไป

หน้าหนาวแล้วใครหนาวไหมหรือไม่หนาว
หรือมีเนื้ออุ่นผ่าวห่มใช่ไหม
เราสิหนอสุดจะหาผ้าห่มใจ
หามาแล้วทั่วไทยไม่พบเลย

คิดไปแล้วหนาว อิอิ



หัวข้อ: Re: หนาวอีกครั้ง
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 18 ตุลาคม, 2561, 06:43:18 PM


หนาวลมห่มนิ่มเนื้อ.....เคียงกาย
ดับคุกรุ่นกามคลาย....ชั่วครั้ง
หนาวใจสิวุ่นวาย........มิสร่าง
สดับถ้อยธรรมยั้ง.......อุ่นเอื้อใจหนาว

...ขออภัยที่ต่อ เป็นโคลงนะครับ
ว่าจะต่อเป็นกลอน แต่ดันออกมาเป็นโคลง...หึหึ

Soul Searcher
Inspired to write 18/10/2018




หัวข้อ: Re: หนาวอีกครั้ง
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 18 ตุลาคม, 2561, 06:47:11 PM
:34:

หนาวลมลวงบ่วงรักสุดหนักจิต
หนาวสนิทลมลวงคนหวงแหน
หนาวเสมอคือเรากระเป๋าแบน
หนาวไร้แฟนคนเห็นเป็นทุกปี

หนาวชาชินสิ้นอุ่นนอนหนุนตัก
ยิ่งหนาวหนักกว่าใครรักให้หนี
อยู่บนคานม่านฟ้าราคาดี
แต่บางทีคิดไปไร้ราคา

 :28:
เพราะหัวใจไร้สิ้นถวิลรัก
วัยแก่งั่กปานนี้ กวีจ๋า
มวลลูกหลานจดจ้องต่างมองมา
โถ..ชรา หารัก มิจักอาย

 :28:
ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

พิณจันทร์
๑๐ ตุลาคม ๒๕๖๑


ผู้ไขว่คว้า หารัก มักมิพบ
มิสานสบ หยั่งซึ้ง ตรึงตราหมาย
ตรึงหมุดมั่น จวบสิ้น ชีวินวาย
ชีวาตม์คาย คืนเถ้า เฝ้าแต่รอ

ตั้งแต่เริ่ม มีฉัน นั้นเกี่ยวข้อง
เกี่ยวก็จ้อง เสพสุข หนีทุกข์หนอ
พิลาปทุกข์ คลุกเคล้า เนาพะนอ
เนื่องเนาก่อค้างค้น มิพ้นพาน

ผู้พ้นจาก ผู้รับ เป็นผู้ให้
ผู้นั้นไซร้ พึงสุข ทุกสถาน
ทุกอณู เริงรื่น ชื่นสราญ
สุขชื่นบาน รักมอบ มิกอบโกย

Soul Searcher
Inspired to write 18/10/2018


“...มวลลูกหลานจดจ้องต่างมองมา
โถ..ชรา หารัก มิจักอาย...”
(...อันนี้ขอแถม...)

อันความรักย่างเยื้อง..........วัยชรา
ยากนักเหนื่อยโหยหา.........หน่ายทิ้ง
สบผู้เฒ่าเดินมา.................สวมกอด เลยแม่
ชวนเอ่ยคำมุ้งมิ้ง................สุขสร้างบุญกุศล




หัวข้อ: Re: หนาวอีกครั้ง
เริ่มหัวข้อโดย: กระเจียวไพร ที่ 21 ตุลาคม, 2561, 09:00:26 PM


โบราณเก่าท่านว่ามาเราว่าไป
จะตีความประการใดตามคิดเห็น
หากจะทิ้งโบราณไม่ตามประเด็น
ก็ไม่รู้จะเล่นอะไรเหมือนกัน

อันเรื่องกลอนนักกลอนนักคำ
เรื่องจะเอาซึ้งตรึงตำหรือขำขัน
หรือน้ำตาน้ำไหลหัวคะมำ
ย่อมจะเป็นมันทำมะด้า...มะดา

แหมจะดีถึงจะแอบใครคงรู้
เลยไม่แอบให้ใครรู้เสียดีกว่า
เพราะแอบไปแอบใครเอาหน้าตา
ไม่รู้ว่าจะแอบไปทำไม

อิอิ :12: แปลว่า ผิดพลาดอภัยกันได้ แต่ตอแหลโทษหนัก...ครับผม