หัวข้อ: นักกลอนนอนดึก เริ่มหัวข้อโดย: กระเจียวไพร ที่ 21 ตุลาคม, 2561, 09:42:55 PM เป็นนักกลอนอนดึกนึกแต่กลอน
เทียวยื่นหน้าไปออดอ้อนแทบทุกที่ เขียนทั้งท่องท่องทั้งคืนตื่นมาขี้ ปากยังท่องบทกวีมิลดรา มือก็เขียนปากเพียรท่องพวกคำศัพย์ เขียนทุกวันแม้ยามหลับยังฝันหา ฝันว่าได้ที่หนึ่ง"ซีไรท์"มา ตื่นขึ้นมาจึงรู้ว่าเราฝันไป เหมือนนักมวยมันจำเป็นต้องมีค่าย ต้องมีคู่ไว้แข้งก่ายสีข้างไหว ต้องมีครูรู้มนตร์ทุกกลไก ไว้ปลดมงคลหรือปลุกใจให้น้ำเรา ไปมาแล้วทุกค่ายซ้อมมาแล้วทุกที่ แต่พอไปขึ้นเวทีแล้วหวั่นไหว ไฟล์ที่แล้วเจอสันแข้งจนอ่อนใจ จนอยากแขวนนวมลาไกลไปเลี้ยงควาย เป็นนักกลอนนอนดึกนึกเหมือนมวย ที่เพิ่งเล่านั้นโลกสวยอย่าร้องหวาย หาใช่ฉันแต่ไอ้นั่นเพื่อนเลี้ยงควาย มันเป็นบ้าเรื่องกลอนหลายสงสารมัน ตัวฉันนี้จริงๆแค่มวยวัด อยากจะจัดเวทีใหญ่ให้สุขสันต์ เลยหันมาเข้าค่ายก่ายแข้งพลัน เผื่อว่าฉันได้แชมเปี้ยนนักเขียนกลอน . เจียว |