|
หัวข้อ: เมื่อลมฝนมาเยือน เริ่มหัวข้อโดย: มนตรี ประทุม(2) ที่ 22 ตุลาคม, 2561, 01:15:01 PM :15: :19: :19: :15: เมฆาครื้มมืดมนจนใจหาย จะเยื้องกายไปไหนให้สงสัย จะเปียกฝนตัวชื้นมิรื่นใจ คนรักไกลห่วงหาทุกนาที พายุหมุนพัดมาพาให้หลง อาจต้องปลงพาตัวระรัวหนี พัดพาของทั้งหลังคาทั่วธานี อาจจะมีเคราะห์ซ้ำเข้าทำเอา น้ำก็หลากไหลแรงแข่งกับฝน น้ำเบื้องบนหล่นมาพาดินเขา พากันไหลใส่มาพาบ้านเรา เกือบจมเอาทุกชีวีมีอับจน ตอนหน้าแล้งต่างตะเบ็งเล็งขอฝน เมื่อน้ำหล่นวอนฟ้าพาสับสน โถ่ชีวิตเอาอะไรในผู้คน จะสุขล้นอย่างเดียวให้เปลี่ยวทรวง กรมอุตุพยากรณ์ตอนยามสาย ให้เตรียมกายขนของที่ปองหวง ขึ้นที่สูงน้ำไหลไม่เปลี่ยวทรวง สิ่งทั้งปวงพ้นเสียหายคลายกังวล น้ำมาแล้วลมก็แรงแข่งน้ำหลาก พายุจากฟากฟ้าพาสับสน ในชีวิตมิเคยพบประสบจน ในวันนี้ทุกคนคงคล่ำครวญ มนตรี ประทุม "มันแกว" ๒๒ ต.ค.๖๑ หัวข้อ: Re: เมื่อลมฝนมาเยือน เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 25 ตุลาคม, 2561, 03:27:24 PM :30:
ธรรมชาติกำหนดกฎเกณฑ์ยาก ฝนตกจากฟากฟ้ามาทุกส่วน ที่ต้องการไม่ตกอกรัญจวน ที่ไม่ควรดันตกหกเจ็ดวัน เป็นชะตาชีวิตคิดไปเรื่อย ขาเน่าเปื่อยเดินย่ำทำไหวหวั่น คิดว่าจะหมดฝนทนระกำ อยากจะรำให้ฝนหยุดสุดระทม จักห้ามลมห้ามฝนบนเวหา ห้ามอย่างไรเล่าหนาไร่นาล่ม ร่วมบนบานศาลกล่าวข้าวที่จม ขออินทร์พรหมณ์ช่วยหน่อยอย่าปล่อยนาน วิริน ๒๕/๑๐/๖๑ :30: |