|
หัวข้อ: กลอนดอกสร้อย เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 18 พฤศจิกายน, 2561, 06:55:25 AM @ วันเอ๋ยวันคืน ปลุกชีพชื่น รื่นรมย์ สมมาดหมาย ปฏิบัติธรรม นำหน ดลทุกข์คลาย สงบสบาย พึ่งธรรม ค้ำชีวา ทุกสังคม จ่อมจม ร้องห่มไห้ เหตุไฉน เที่ยงธรรม์ นั้นยากหา มัวแต่ก่น ท่องมนต์ ไร้วิญญาณ์ แท้! เมตตา แบ่งปัน มั่นมุเอย หัวข้อ: Re: กลอนดอกสร้อย เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 19 มกราคม, 2566, 08:18:25 PM @ วันเอ๋ยวันคืน กาลกินกลืน อำนาจ วาสนา รัฐประหาร เผด็จการ ยากชีวา ต้องสิ้นท่า ติดหล่ม ตะเกียกตะกาย อำนาจ บาตรใหญ่ ใช่อยู่ยง จักหมดลง มิช้า นะสหาย ประวัติศาสตร์ แบบอย่าง อย่าดูดาย ไป่ปล่อยสาย จนกรรม ย้อนทำเอย หัวข้อ: Re: กลอนดอกสร้อย เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 31 มกราคม, 2566, 07:17:45 PM :13:
วันเอ๋ยวันคืน ยินเริงรื่น ต่อกลอน กระฉ่อนเสียง ตามเรื่องราว ผู้เริ่ม ประเดิมเรียง คอยมองเมียง หาคำ ต่อนำไป มาบัดนี้เงียบงำมืดดำแสง นักกลอนแล้งน้ำจิตคิดบ้างไหม มิฝึกปรืองานศิลป์กวินไทย จะหาไหนช่ำชองครรลองเอย. พิณจันทร์ 31 มกราคม 2566 หัวข้อ: Re: กลอนดอกสร้อย เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 31 มกราคม, 2566, 07:31:31 PM :34:
วันเอ๋ยวันคืน มาเริงรื่นต่อกลอนกันอีกไหม ตั้งกระทู้ฝึกเขียนวนเวียนไป ผังอะไรกลอนโคลงฉันท์โยงมา เพื่อฝึกเขียนเรียนคำครุละหุ เพื่อบรรจุจำหลักและรักษา เพื่อเป็นแนวทางจำกางตำรา เพื่อวันหน้าลูกหลานสืบสานเอย. พิณจันทร์ 31 มกราคม 2566 |