|
หัวข้อ: ที่สุดแห่งความผูกพัน เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 16 พฤศจิกายน, 2556, 11:45:47 PM (https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/561996_4867409181546_85000101_n.jpg) น้ำตาจะไหลใจของพ่อ วันที่รอเจ้าสำเร็จการศึกษา ย่าของเจ้ารอวันนี้เนิ่นนานมา อนิจจาได้แค่ีนี้ก็ดีใจ หัวข้อ: Re: ที่สุดแห่งความผูกพัน เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 17 พฤศจิกายน, 2556, 06:58:07 AM มนุษย์เรารับรู้ความรู้สึก
มีสามัญสำนึกตรึกตรองได้ แค่รอยยิ้มแย้มสวยรวยละไม แค่ตาใสสอดส่องที่จ้องมา เราใช้ใจรับรู้ความรู้สึก จึงรับรู้ส่วนลึกและรู้ว่า ในความนิ่งเป็นไปวัยชรา คือคุณย่าชื่นชอบทั้งขอบใจ.. ระนาดเอก ปล.ขอแสดงความยินดีกับหลานด้วยนะครับ ป๋าฮอท!! :12: หัวข้อ: Re: ที่สุดแห่งความผูกพัน เริ่มหัวข้อโดย: ประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 17 พฤศจิกายน, 2556, 09:55:46 AM หากเป็นละครชีวิตของจิตแท้ มิผันแปรเหมือนละครตอนโรงใหญ่ มีหลากรสเสริมแสร้งแกล้งแต้มไป เพื่อเอาใจเพื่อผลประโยชน์เล่นโอดครวญ กลายเป็นละครซ้อนเงื่อนบิดเบือนโลก จะสุขโศกดีชั่วตัวผันผวน คนนั่งดูหูฝาดอาจเรรวน ล้วนชักชวนละครชีวิตให้ผิดไป ขอมาเล่นละครแท้แก่ชีวิต บำรุงจิตบำรุงกายให้สุขใส อิสระเสรีเหนือมีไท ตรงวิสัยธรรมชาติธรรมดา สังคมมนูษย์จักประเสริญประสบสุข มลายทุกข์ไร้ราคินสิ้นตัณหา สู่นิพพานแน่ไซร้ไร้มารยา คือธรรมาแห่งพุทธศาสน์แล ประทีป วัฒนสิทธิ์ 17 พ.ย. 2556 ประทีป วัฒนสิทธิ์ (http://upic.me/i/6e/pratat2.jpg) (http://upic.me/show/34425029) |