|
หัวข้อ: ...สหาย หาย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 มกราคม, 2562, 11:20:06 AM
หัวข้อ: Re: ...สหาย หาย... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 12 มกราคม, 2562, 09:23:31 AM :30:
ลองจัดปีใหม่ให้ หนุกหนาน รออย่ายืดยาวยาน เร่งเข้า วันคืนขื่นซมซาน ละลิ่ว รวมกลุ่มกันหยอกเย้า เล่นด้วยจริงใจ วิริน ๑๒/๑/๖๒ :30: หัวข้อ: Re: ...สหาย หาย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 12 มกราคม, 2562, 04:45:32 PM
หัวข้อ: Re: ...สหาย หาย... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 14 มกราคม, 2562, 05:26:04 PM :30: ควรคิดสักเล็กน้อย คำเปรย ลูกสี่ใครหนอเคย เอ่ยอ้าง เมียดกกกกอดเกย มิหวั่น เห็นเล่าขานมาบ้าง สี่ห้านวลนาง วิริน ๑๔/๑/๖๒ :30: หัวข้อ: Re: ...สหาย หาย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 16 มกราคม, 2562, 11:31:41 PM
หัวข้อ: Re: ...สหาย หาย... เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 18 มกราคม, 2562, 01:36:12 PM @ อยู่ดงดอย คอย net เข็ด/หายอยาก สุดลำบาก สัญญาณ แทบคลานหา แต่ละค่าย ขายคำ โฆษณา เร็วหวือหวา 55 ข้าขำจริง @ net ประชารัฐ ที่ชัด อาคารเด่น จักจบภาค มิอาจเล่น คงผีสิง วอนทางการ อย่านาน ขอพึงพิง อย่าส่งลิง หลอกเจ้า ข้าเศร้าตรม หัวข้อ: Re: ...สหาย หาย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 18 มกราคม, 2562, 03:13:06 PM ประชารัฐจัดให้...ขืนไม่รับ อาจโดนจับปรับทัศน์ ฐานขัดข่ม ขลุกเคลิ้มฟังเพลงเก่า เขานิยม แค่ดอดชม เองหนอ...ขอไม่นาน Soul Searcher :24: หัวข้อ: Re: ...สหาย หาย... เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 19 มกราคม, 2562, 03:20:05 PM นั่งชมนกชมไม้ไปตามเรื่อง พะนอเฟื้องอารมณ์ผสมผสาน นั่งนิ่งนิ่งทอดใจให้เบิกบาน กับสายธารตรงหน้านำพาดล เพราะวางมือถือลงจึงปลงได้ เนทจะก่างสักเพียงไร..หามีผล ประชารัฐแบบไหน..ไม่เคยยล งดสื่อได้ช่างสุขล้น...จริงจริงนา แม้นเจ็บป่วยเพียงใด..มีใครรู้ แม้นหดหู่เพียงไร..มีใครหา เฝ้านึกถึงจริงหรือเพื่อน..โลกมายา ไม่ปรารถนาเธอห่วงไหม? คงไม่มี อยู่กับใจบางบางหน้าต่างห้อง ไม่อยากเกี่ยวอยากค่องใจหมองศรี รักษาตัว ปรับใช้..ชีวิตดี ได้อย่างนี้..ฟื้นพลัง..เรากลับคืน ณัฐสุรางค์เจ้าค่ะ 19.01.2019 ไม่สบายค่ะ เลยพักยาวเลย ตอนนี้ชีวิตสมดุลย์ขึ้นนะคะ ทั้งการงานการบ้านการเรือนและชีวิต ขอบคุณ พี่ลุงโซล ลุงแชร์ พี่วิริน และคุณครูทุกท่านค่ะ พอหายดีสิ่งแรกที่ทำได้ดี คือพร่ำบทกลอนค่ะ (ฮาฮาฮา) อาจไม่ถูกฉันทลักษ์นักต้องขออภัยด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ หัวข้อ: Re: ...สหาย หาย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 19 มกราคม, 2562, 06:01:48 PM ส่วนตัวพี่ คนแผลง ชมแมลงสาบ ชมตะขาบ ตุ๊กแก แย้ดาษดื่น ยากหานก เพลินชม มิกลมกลืน พอค่ำคืน ชมยุง ยุ่งย่ามใจ เห็นมากมาย ผู้คน ชมมลพิษ จามฟุดฟิด คัดจมูก น้ำมูกไหล เดี๋ยวปวดหัว ตัวร้อน อ่อนแอ ไอ- จนตับไต โยกคลอน นอนทั้งวัน แม้ป่วยกาย แต่ใจ อย่าให้เสีย ถึงอ่อนเพลีย พักฟื้น ก็คืนขวัญ เผลอปล่อยให้ ใจป่วย แทบม้วยพลัน ชีพตีบตัน จิตตก นรกรอ หากป่วยใจ ใช้ยา ตำราเก่า มิปล่อยเศร้า ฝังใน จนใจฝ่อ ระบายทิ้ง ถมมา ใช่ด่าทอ ขุดต้นตอ แต้มศิลป์ รินจำนรรจ์- เป็นอักษร กลอนสวย สำรวยโสต ลหุโทษ เพียงใจ ใคร่สุขสันต์ อยากจะหวาน ก็หวานล้ำเลิศรำพัน ฤ จาบัลย์ กำสรด สลดเชิญ แต่งกลอนใช่ เพียงคน มายลอ่าน แต่ร้อยมาน ผ่านทัศน์ มิขัดเขิน เพื่อสอนตน ย้ำจิต ยั้งผิดเพลิน แน่วดำเนิน สติทอด จึงปลอดภัย Soul Searcher Inspired to write 19/1/2019 :12: หัวข้อ: Re: ...สหาย หาย... เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 22 มกราคม, 2562, 05:33:02 PM :30:
คนอะไร้รสนิยมชมแมลงสาบ ชมตะพาบพอว่าชมกาไก่ ชมตุ๊กแกแย้สดมดคันไฟ อัศจรรย์ใจจริงหนอพ่อรูปงาม ตกกลางคืนชมยุงลุงช่างกล่าว ชมค้างคาวด้วยไหมในยามสาม ทั้งจิ้งเหลนจิ้งกือยึกยือตาม สัตว์หวงห้ามมากล้นยลให้พอ ส่วนตัวฉันขอหลบไม่พบปะ อย่ามานะละเว้นเห็นแล้วฝ่อ ขอชมเพชรชมทองผ่องละออ แหวนสวมก้อยสร้อยศอก็พอแล้ว วิริน ๒๒/๑/๖๒ :30: หัวข้อ: Re: ...สหาย หาย... เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 มกราคม, 2562, 01:37:44 PM ผิว่างาม ตามแต่ผู้แลเห็น แม้ผ่องเพ็ญ ครั่นคร้ามเมื่อยามแผ่ว สิ่งกระทำล้ำเลิศ พริ้งเพริศแพรว สืบแน่แน่ว สิงามด้วยความดี จักอยู่ยั้งยืนยง คงขานขับ ชนซ้องสรรพ ตราตรึงเสียงอึงมี่ เทียบสินทรัพย์นับเนื่องเฟื่องฟูมี ครั้นชีพนี้ปลิดปลง จำส่งคืน Soul Searcher Inspired to write 22/1/2019 |