เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

อารมณ์กลอน => ฉันท์ กาพย์ ร่าย => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 14 มกราคม, 2562, 09:33:43 AM



หัวข้อ: ...รติมั่น นิรันดร...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 14 มกราคม, 2562, 09:33:43 AM

...รติมั่น นิรันดร...
(อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑)


     ราตรีรุจีร่ำ.................รติพร่ำพะนอนาม
แสงดาวสกาววาม...........ภววาบภวังค์ไหว
แสงเดือนมิเลือนลับ.........ผิระยับระโยงใย
กึ่งกลางระหว่างใจ..........จุติสู่มิรู้ลืม

     คืนค่ำลุลำเข็ญ...........ศศิเพ็ญพระพายยืม
กลายกลับระงับปลื้ม........ปิติสิ้นมลายสูญ
เหลือเพียงวจีร้อย............มุติพร้อยและรอยกูณฑ์
เก็บในฤทัยปูรณ์.............ตนุมั่นนิรันดร

รุจี : งาม แสงสว่าง
รติ : ความรัก
ภว : ความเกิด ความมี
ผิ : แม้นว่า
ระยับ : พราวแพรว
จุติ : เคลื่อน
ลำเข็ญ : ลำบาก ยากแค้น
ศศิ : พระจันทร์
พระพาย : เทพเจ้าแห่งลม และพายุ
ปิติ : ความยินดี
มุติ : ความรู้สึก
กูณฑ์ : ไฟ หลุมไฟ
ปูรณ์ : บูรณ์ เต็ม
ตนุ : ฉัน ข้าพเจ้า

Soul Searcher
Inspired to write 14/1/2019