หัวข้อ: เพียงพิศชม เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2562, 01:37:21 PM เพียงพิศชม เพียงพิศชมรมณีย์ด้วยสีสัน ดุจสวรรค์เมืองแมนในแดนสรวง จิตบรรจงคงมั่นมิฝันลวง สายลมหน่วงแปรผันมิทันใด บรรเทาจิตอาการ ณ ลานกว้าง ความเวิ้งว้างหมดสิ้นในถิ่นไหน สุขสงบทรงสงัดขจัดไป ก่ออารมณ์เกิดใจ..สุนทรีย์ ณัฐสุรางค์ ค่ะ 12/02/62 หัวข้อ: Re: เพียงพิศชม เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 14 กุมภาพันธ์, 2562, 10:08:38 PM เมื่อกลั่นพจน์ หมดใจ...รินใส่จอก น้ำคำบอก นอกใน ไหลหลั่งรี่ เพื่อสื่อสาร ความคิด จิตเสรี รมณีย์ พร่างเพี้ยง สำเนียงกลอน หากผินวาง หว่างวรรค แล้จักเห็น หยั่งเยือกเย็น-เราะร้าย มิผายผ่อน ยากลบเลือน เชือนชิด สนิททอน กลบริ้วชอน ช่วงพจน์...รจน์จากใจ Soul Searcher Inspired to write 14/2/2019 หัวข้อ: Re: เพียงพิศชม เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 15 กุมภาพันธ์, 2562, 11:24:20 PM สนธยาฟ้าครวญจันทร์นวลพักตร์ ผ่องพรรณนักเจ้าเอยหาเปรยไหน นี่สิน่ารักเอ๋ย...เชยชื่นใด ดลจิตให้เตรียมซึ้งถึงอาการ ร่วมร้อยกรองกล่อมฝันในวันเหงา งามอย่างไทยใจเบา..สนุกสนาน นั่นรติสื่อรักดอกไผ่บาน เคยสำราญสุดท้ายก็หายไป.. กล่อมกรุงเจ้าค่ะ ณัฐสุรางค์ 15/02/62 ขออุทิศให้ความรักของนักบุญวาเลนไทน์ค่ะ หัวข้อ: Re: เพียงพิศชม เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 20 กุมภาพันธ์, 2562, 07:01:24 PM
|