เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

อารมณ์กลอน => โคลง => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 12 มีนาคม, 2562, 01:16:29 PM



หัวข้อ: ...โคลง นิราศเดลี (Delhi)...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 12 มีนาคม, 2562, 01:16:29 PM



...โคลง นิราศเดลี (Delhi)...

@ ตีสี่รี่อาบน้ำ..............เร็วไว
นัดกับการบินไทย..........แต่เช้า
เดลีที่หมายไป...............ปักหมุด
หวังผูกมิตรก่อเค้า-........ร่างเรื้องรวงผล

@ อินเดียตั้งแต่อ้อน.......ออกเอย
แม้สักครั้งมิเคย..............เยี่ยมแคว้น
อาหารห่อนคุ้นเชย..........รสชาติ
อร่อยมากเหมือนแม้น......กับข้าวเมืองเผือ

@ สองวันจำจากร้าง.........แรมรา
ของฝากยากพบพา...........เสาะซื้อ
เพียงกลอนทักทายมา........วานบอก
โรคทรัพย์จางอย่าตื้อ.........เดือดร้อนออมสิน

@ ยามกินก็บ่ ได้................หลับนอน
คลายเหนื่อยพักแต่งกลอน...กล่อมเกื้อ
เพียงนิดอยากเว้าวอน.........สักหน่อย
กายปวดตึงกล้ามเนื้อ..........นวดเฟ้นจึ่งหาย

@ เพียงปลายนิ่มหัตถ์ฟื้น....คืนแรง
หมายปลกเปลี้ยผ่อนแปลง..เปลี่ยนล้า
กลับคึกขุกสำแดง...............ประหนึ่ง
เปลี่ยวกระทิงยิ่งม้า.............ย่างเยื้องกรายผยอง

@ สนามบินใหญ่เหย้า.........เดลี
“อินทิราคานที”....................ชื่อละม้าย
นายกรัฐมนตรี.....................หญิงแกร่ง
เกิดโศกนาฏกรรมร้าย..........จึ่งสร้างอนุสรณ์

...ยังไม่จบครับ ไว้จะมาแต่งต่อครับ...
Soul

 :12:


หัวข้อ: Re: ...โคลง นิราศเดลี (Delhi)...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 14 มีนาคม, 2562, 12:53:36 AM

@ บีบแตรกันลั่นท้อง....ถนน
แซงแทรกแซะสับสน.....ปาดป้าย
แต่ที่น่าฉงน.................มิสบ พบเนอ
คือพุ่งตีตบคล้าย..........เลือดร้อนเมืองไผ

(....ตามถนนนี่บีบแตรไล่กันตลอด
ขืนเป็นบ้านเราคงได้ จอดรถซดกันแล้ว
จะบอกว่าคนที่นี่ใจเย็น ก็ย้อนแย้งกับ
กระบวนท่าการบีบแตร แต่คงเป็นเพราะ
การบีบแตรเป็นที่ยอมรับทั่วไป แบบว่า
เอ็งบีบได้ข้าก็บีบบ้าง เพราะขืนจอดรถซดกัน
คงมีเป็นร้อยคู่ ไม่ต้องไปไหนกันพอดี...หึหึ)

@ ชวนชมคมเนตรเยิ้ม..วาววาม
สานสบสาวตางาม........ชะม้อย
ตะลึงชั่วครู่ยาม............ยั้งจิต
เผลอคิดตนหนุ่มน้อย....แอบปลื้มคมขำ

@ แลผู้คนเปี่ยมด้วย.....น้ำใจ
ยิ้มตอบเมื่อยิ้มไป.........ทุกครั้ง
ไมตรีมอบยามใคร........แวะเยี่ยม เรือนเฮย
แจกขนมมิยั้ง................อิ่มอ้วนพุงขยาย

@ มานั่งรอดึกไฟล้ท์......ตีสาม
มุ่งกลับคืนสยาม...........ถิ่นเหย้า
มิต้องตอบคำถาม.........ว่าหลับ ไหนเนอ
พอเครื่องลงแต่เช้า........สิข้อยงานถม

...ถึงบ้านเช้า คงได้แค่แวะอาบน้ำแล้ววิ่งไปทำงานต่อ
(เวลาที่อินเดีย ช้ากว่าบ้านเรา 1.5 ชม.)

...คนต้องเลี้ยงหลายปากหลายท้อง ก็งี้แหละ
จะเกษียณ ก็เกษียณบ่ ได้...หึหึ เศร้า

...จบ...จบแล้วครับ ขอบคุณทุกท่าน
ที่อดทนอ่าน หรือแม้พลัดหลงเข้ามาอ่าน
ก็ขอบคุณครับ...

Soul Searcher
Inspired to write 13/3/2019

 :12: