เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: prajuantawong ที่ 06 เมษายน, 2562, 08:15:47 PM



หัวข้อ: ไม่เหลือใคร
เริ่มหัวข้อโดย: prajuantawong ที่ 06 เมษายน, 2562, 08:15:47 PM
@@วันนี้..ไม่เหลือใคร..ให้พบเห็น.                        
ใจลำเค็ญเดียวดายไม่คลายเหงา.                              
เคยมีรัก...สูญไป  ไร้แม้เงา.                                        
มองทางไหนแสนเศร้า...เหงาสิ้นดี..                                        


หัวข้อ: Re: ไม่เหลือใคร
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 09 เมษายน, 2562, 08:41:14 AM

กอบเก็บเสี้ยวหัวใจ...ใครคนหนึ่ง
ก่อนซาบซึ้ง เลือนหาย กลายเปลี่ยนสี
หากลึกล่วง ทรวงใน ไร้รตี
ทั้งชีวีคงหมด...สิ้นงดงาม

...ยินดีต้อนรับ คุณ prajuantawong
สู่บ้านอารมณ์กลอน ครับ
ดีใจที่เห็นเพื่อนสมาชิกใหม่ๆ
มาร่วมวางกลอนกันครับ...มาบ่อยๆนะครับ...

Soul Searcher
Inspired to write 9/4/2019




หัวข้อ: Re: ไม่เหลือใคร
เริ่มหัวข้อโดย: prajuantawong ที่ 09 เมษายน, 2562, 09:33:52 AM
@@เป็นพระคุณยิ่งนักท่านทักถาม.                          ขอติดตามเป็นFCมิห่างหาย.                                      ฝากเนื้อตัวเอาไว้ทั้งใจกาย.                                        จะขวนขวายศึกษา...อารมณ์กลอน..                          ...ขอบคุณมากครับ..                                                      


หัวข้อ: Re: ไม่เหลือใคร
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 09 เมษายน, 2562, 12:48:05 PM
ยามห่างเพื่อนไร้มิตรที่ชิดใกล้
เกิดเหงาใจเชิญมาหาอักษร
ระบายคำมโนภาพฉาบสุนทร
เพื่อกระฉ่อนงานศิลป์จินต์กวี

อารมณ์กลอนต้อนรับกับทุกท่าน
ขอเป็นธารกานท์จรัสรัศมี
เชิญเปลี่ยนเหงาเป็นกลอนอ้อนสุนทรี
เพื่อเป็นศรีเป็นสง่าคราคนชม๚ะ๛

ระนาดเอก

:18:



หัวข้อ: Re: ไม่เหลือใคร
เริ่มหัวข้อโดย: prajuantawong ที่ 10 เมษายน, 2562, 08:33:57 PM
@@ขอบพระคุณร้อยครั้ง...ยังอ่อนหัด
ไม่เจนจัดภาษาพาขื่นขม
เพราะน้อยใจหงอยเหงาเศร้าระทม
เดินซานซมเซไปไร้จุดยืน
@@จนมาพบเว็บไซต์ท่านใจกว้าง
เปิดช่องว่างให้ระบายคลายขมขื่น
ฝึกขีดเขียนทิ้งช้ำที่กล้ำกลืน
หวังให้ตื่นจากฝัน..อันมืดดำ


หัวข้อ: Re: ไม่เหลือใคร
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 เมษายน, 2562, 07:17:03 AM

ทิ้งทุกข์ท้น หม่นใน ฤทัยโศก
เปลี่ยนวิโยค กลัดกลุ้ม รุมกระหน่ำ
เชลงศาสตร์ สวยศิลป์ ระบิลคำ
แปลงเปลี่ยวเศร้า ทรงจำ เป็นคำกลอน

โอ้อกเอ๋ย เคยชิด สนิทเชื้อ
อิงแอบเนื้อ นวลขวัญ เมื่อวันก่อน
มาวันนี้ กำสรด ทดอาทร
อาบอาวรณ์ ต่างหน้า น้ำตาริน

บทเลบง เพลงโศก หลั่ง...โลกรู้
มั่นรักอยู่ มิคลาย หน่ายถวิล
พิศวาส รุ้งแสง แห่งสุบิน
เชื่อมชนจินตนาการ หวานละเมอ

มาฝากคำ หนึ่งนี้...สุดที่รัก
ยิ้มทายทัก จากกมล คนหมองเหม่อ
รอคืนวัน บรรจบ เพื่อพบเจอ
บอกรักเธอ อีกครั้ง...สมดั่งใจ


Soul Searcher
Inspired to write 11/4/2019



หัวข้อ: Re: ไม่เหลือใคร
เริ่มหัวข้อโดย: prajuantawong ที่ 11 เมษายน, 2562, 08:30:46 AM
@@ด้วยอัดอั้นตันใจไม่อาจกล่าว
จึงขีดเขียนเรื่องราวคราวหม่นไหม้
เจอะเจอเรื่อง ปุ๊บปั๊บเกิดฉับไว
ยังมิได้ร่ำลาสุดอาวรณ์
@@เชื่อรักแท้มีจริงยิ่งกว่าเพ้อ
รักที่เธอให้ฉันนั้นสุดถอน
สัจจธรรม..มาพรากเธอจากจร
"หลุมดำ"ซ่อนเธอไว้..ใต้จักรวาล..


หัวข้อ: Re: ไม่เหลือใคร
เริ่มหัวข้อโดย: Jolie ที่ 11 เมษายน, 2562, 11:53:03 PM
คงมีเพียงเสียงกลอนสะท้อนหา
ร่ำออกมาจากทรวงหน่วงใจท่าน
ความหมายของวันเก่าช่างร้าวราน
ความคิดถึงก้องกังวานผ่านกวี

หากท่านเศร้าเขาเห็นจะเป็นทุกข์
เคยมีสุขร่วมสร้างอย่างสุขี
กลับหม่นหมองร้องไห้อย่างโศกี
เข้มแข็งไว้ นะคะพี่ อย่าเศร้าเลย

เขานั้นอาจจากไปเพียงกายหยาบ
ยังเหลือภาพทรงจำแทนคำเอ่ย
ความซาบซึ่งตราตรึงถึงทรามเชย
ได้โปรดเผยรอยยิ้ม..ยามคำนึง

เวลานั้นอาจพรากทุกๆสิ่ง
แต่ความจริง"เวลาให้"ความคิดถึง
ให้ได้พบ ได้เจอ เพ้อรำพึง
คอยฉุดดึงวาสนา....มาให้เรา.

เป็นกำลังใจให้นะคะ



หัวข้อ: Re: ไม่เหลือใคร
เริ่มหัวข้อโดย: prajuantawong ที่ 12 เมษายน, 2562, 08:50:14 AM
@@ขอบพระคุณกำลังใจไม่เหือดหาย
มิตรหญิงชายสะกิดคิดหน้าหลัง
ปล่อยวางบางเรื่องไว้ในภวังค์
คอยสร้างเสริมเติมหวังนั่งไตร่ตรอง
@@ความผูกพันวันเก่าคอยเร้ารุก
กลายเป็นทุกข์สะสมตรมเศร้าหมอง
สิ่งรอบข้างเพียงเจอเหลียวเหม่อมอง
บางครั้งต้องเบือนหน้าหลับตาพลัน
@@ความทรงจำดีดีครึ่งชีวิต
อยากให้ปิดฉากลงตรงความฝัน
แต่ไม่เคยทำใจได้สักวัน
ได้เพียงกลั่นน้ำตาเป็นวลี
@@ขอบพระคุณกำลังใจในยามยาก
แม้นถ้าหากเศร้าคลายไม่หน่ายหนี
จะเป็นทาสสุนทรพจน์บทกวี
ดั่งยาดีกล่อมเกลาให้เศร้าจาง...
             ขอบคุณมากครับ...