หัวข้อ: ~* แสงสุดท้าย *~
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 02 พฤษภาคม, 2562, 02:20:39 PM
~* แสงสุดท้าย *~
“....ในค่ำคืนที่ฟ้า ท้าทายใจคน อยู่ตรงนี้
และฉันยังคงก้าวไป
ยัง คงมีรักแท้ เป็นแสงนำไป ในคืนที่หลงทาง
นาทีที่ความฝันนั้น พร้อมเป็นเพื่อนตาย
เส้นทางนี้ ฉันยังมีจุดหมาย
ตราบใดที่ปลายท้องฟ้ามีแสงรำไร
จะไปจนถึง....แสงสุดท้าย”
mAiUB5-mXyo
แสงสุรีย์ คลี่ริ้ว ปลิวลมรัก
มาเชื่อมชัก เหนี่ยวโน้ม ประโลมเผย
แพร่งพรายพัด ตัดพ้อ หยอกล้อ เปรย
พายรำเพย ชื่นพิศ แนบชิดชวน
ผินแผ่นฟ้า สวยแฝง ก่อนแปลงฝน
สุขปลอมปน หรือไร พาใจป่วน
หาเหตุรับ ดับร้อน ผ่อนรัญจวน
ก็สุดพราก เย้ายวน มิควร คลาย
เห็นวิหค ห่าง เหิน เหมือนเมินหาว
เห็นหนุ่มสาว รักร้าง เรื้อจางหาย
เห็นอาทิตย์ อัสดง ตรงฟ้าปลาย
เห็นมิวาย เกิดดับ แล้วกลับวน
สิ่งกระทบกระทั่ง กระเทือนทั่ว
สลดหลัว หัวใจ ให้สับสน
เมื่อเกิดรัก แล้วพราก จากกมล
จักสู้ทน เจ็บปวด รวดร้าวฤา
จวบมอดม้วย จุดหมาย ที่ปลายมรรค
ขอพึ่งพัก อักษร กลอน ลายสือ
ก่อนสิ้นแสง สุดท้าย วิ่นวาย คือ
ทุกสิ่งถือ เลือนลับ ชั่วกัปกัลป์
Soul Searcher
Inspired to write 18/1/2018
(แก้ไข 2/5/2019)
|
หัวข้อ: Re: ~* แสงสุดท้าย *~
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 14 พฤษภาคม, 2562, 11:43:48 AM
:30:
เมื่อแสงฉานฉายพุ่งยามรุ่งเช้า
ต่างเร่งเร้าเฝ้าตามหาความฝัน
หลากชีวิตคิดค้นหนทางกัน
ว่าสักวันจะพบประสบเจอ
ท้องนภาเคลือบแฝงสีแดงสด
เมฆมิบดอาทิตย์ผิดไหมเอ่อ
อุระร้อนดั่งไฟสุมใจเออ
กลางวันเพ้อกลางคืนพร่ำช้ำดวงแด
ดั่งวิหคห่างเหินเมินเวหา
ดั่งอีกาบินไกลไม่แยแส
ดั่งรู้ซึ้งถึงร้อนก่อนผันแปร
โลกย่ำแย่หมุนเวียนเปลี่ยนผันไป
เกิดกระเทือนเลื่อนลั่นกันถ้วนทั่ว
เกิดมืดหน้าตามัวกลัวแค่ไหน
เกิดแก่เจ็บล้มป่วยช่วยทำใจ
ถึงอย่างไรสุดท้ายตายอยู่ดี
วิริน
๑๔/๕/๖๒
|