|
หัวข้อ: หวัง เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 06 พฤษภาคม, 2562, 09:42:52 AM (https://scontent.fbkk22-2.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/59526805_2712872352116574_8595772715275649024_n.jpg?_nc_cat=109&_nc_eui2=AeEdKDFenrdvpRY5HwZluVbrk22BVRCqEAp4Iad91CnEerCwXSex-Aa0D8hcMEABTECRp2glriAZ0RSqX2kfj2fDhhVSoPib5b3Lgv7nE0uLCg&_nc_ht=scontent.fbkk22-2.fna&oh=1bc0c4b065c43d527e12587eb50f5099&oe=5D2E6F8C)
@..หวัง..@ หากว่างานก่อสร้างเลิกจ้างแล้ว คงเห็นแนวเปลี่ยนผันพบวันใหม่ แม้อายุลุล่วงปลดห่วงใย เหลือห่วงใจเพียงนิดก็คิดเดิน ลึกลึกล้วนยังมีมากที่หมาย บอกมิอายเท่าใดแลไม่เขิน ความรู้สึกรักใคร่ยังไม่เมิน หนาวสะเทิ้นสะท้านถ้อยหวานมี ก็ยังคิดแปลกใจทำไมนั่น แค่ดาวจันทร์เคลื่อนคล้อยล่องลอยหนี ยังรู้สึกหวามไหวในฤดี ดั่งวิถีรุ่นสาวเหน็บหนาวกาย อาจเป็นคนอ่อนไหวว่าใช่แน่ เท็จจริงแท้ยามเยือนเพื่อนสหาย คำฉอเลาะอ้อนจริงเพื่อนหญิงชาย รุ่นย่ายายทั้งนั้นเพื่อนกันเอง เรื่องเข้าวัดเข้าวาไปมาบ้าง เมื่อปล่อยวางทุกข์ถมมิข่มเหง สุดท้ายต้องลำพังไปวังเวง เขาบรรเลงเพลงไห้โลกไม่จำ หากว่างานก่อสร้างเลิกจ้างแล้ว ยังมีแววหวานกลืนใจชื่นฉ่ำ มองดาวเดือนดอกไม้จิตร่ายบำ วาดถ้อยคำอยู่บ้านเลี้ยงหลานยาย พิณจันทร์ ๖ พฤษภาคม ๒๕๖๒ หัวข้อ: Re: หวัง เริ่มหัวข้อโดย: prajuantawong ที่ 06 พฤษภาคม, 2562, 09:43:40 PM สุดยอดในยุคนี้ที่คมเฉียบ
หาใดเปรียบงานสร้างช่างทั้งหลาย ยิ่งทำยิ่งทวีมีมากมาย ทั้งหญิงชายล้วนเก่งกล้าเป็นอาจินต์ ..คงไม่มีใครเลิกจ้างนายช่างใหญ่ อายุใช่ชี้วัดหรือตัดสิน ยิ่งนานยิ่งฝีมือลือระบิล เงินหลั่งรินไหลมาพาชื่นใจ ..หากเหนื่อยนักพักบ้างในบางครั้ง ปลีกตัวนั่งเขียนกลอนชวนอ่อนไหว ทักทายดาวดวงจันทร์อันอำไพ ยิ่งสดใสเบิกบานเนิ่นนานปี .. หัวข้อ: Re: หวัง เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 07 พฤษภาคม, 2562, 09:28:27 AM :30:
แวะมาเยือนยามว่างใช่ห่างหาย งานมากมายทนฝืนตื่นตีสี่ เตรียมจัดของล้างผักหมูหมักมี เป็นแม่ค้าเต็มที่แสนดีใจ งานทุกอย่างที่ทำนำความสุข อาจมีทุกข์อยู่บ้างร่างกายไหว มุมานะบากบั่นฝันยาวไกล อยากจะใช้เต้าไต่ไหงเล็กจัง จึงจำทนบ่นไประบายบ้าง เพื่อสรรสร้างบทกลอนแม้นอนนั่ง ระลึกถึงเสมอเพ้อเสียงดัง เพียงเพื่อหวังสรวลเสร่วมเฮฮา แต่จะให้เลี้ยงหลานขอผ่านก่อน จำขอวอนเถิดเจ้าเรายังซ่าส์ แค่เลี้ยงลูกยังแย่แหมตีนกา แย่งกันขึ้นบนหน้าบ้าไปแล้ว วิริน ๗/๔/๖๒ :30: หัวข้อ: Re: หวัง เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 07 พฤษภาคม, 2562, 01:08:16 PM คงจักลูก กวนตัว ผัวกวนจิต จึ่งลิขิต พลัดหาย ลมผายแผ่ว อ้างหั่นผัก หมักหมู หยั่งรู้แกว ทิ้งแน่แน่ว พร้องตรึก ผนึกกานท์ แม้จะยุ่ง เพียงไหน ไซร้กำหนด มธุรส พจน์นำ ชื่นฉ่ำหวาน ย่อมผูกเนา แนบชิด สนิทมาน เหมือนทุกขาน ขับถ้อย คือร้อยกรอง ...หายไปซะนาน นึกว่าโชคดี ตกถังข้าวสารไปซะแล้ว... Soul Searcher Inspired to write 7/5/2019 :12: หัวข้อ: Re: หวัง เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 07 พฤษภาคม, 2562, 03:53:13 PM :30:
คิดว่าเป็นถังข้าวสารหวานคอแร้ง คิดว่าแสงทองทาบอาบเรือนผ่อง คิดว่าใช่แล้วนั่นมันคือทอง จึงยึดครองเอาไว้ในกำมือ กลายเป็นถังอุนจิสิลำบาก อย่าต้องให้พูดมากขอฝากสื่อ กระจายข่าวออกไปให้ระบือ ที่เขาลือสนั่นมันไม่จริง วิริน ๗/๕/๖๒ หัวข้อ: Re: หวัง เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 08 พฤษภาคม, 2562, 07:45:12 AM เขาลือว่า สาวริน นั้นสิ้นฤทธิ์ ถูกพี่ทิด ทองโต ชอบโชว์หญิง ทุ่มสินสอด ร้อยล้าน บ้านริมปิง มาช่วงชิง จองหอ จ่อวิวาห์ ข่าวว่าทิ้ง รูหนู ไปอยู่ตึก เลยพาลนึก สุขสบาย จึงหายหน้า งดเครื่องดอง ของเมา เหล้าสุรา อัพเกรด ทั่วกายา แน่งนารี ทั้งช่วงบน ช่วงล่าง เหมือนสร้างใหม่ เงินเท่าไหร่ ควักรอ หมอเกาหลี เอาให้สวย ผุดผาด ในชาตินี้ เยี่ยงสตรี มีทรัพย์ ยิ้มรับทำ เอ๊ะแล้วไง สาวริน ถึงบินกลับ สู่ห้องหับ อารมณ์กลอน ตอนหัวค่ำ ไหนเล่ามา อย่างว่อง อย่าท่องจำ มัวงึมงำ งี้งั้น มิทันใจ นิ่วขนง สงกา เราขาเผือก รี่สวมเกือก วิ่งตาม คอยถามไถ่ เห็นตกถัง ข้าวสาร บานตะไท แล้วทำไง ถึง...จิ้งจก หกคะเมน? Soul Searcher Inspired to write 7/5/2019 ป.ล. เรื่องแต่งตามจินตนาการล้วนๆนะครับ เดี๋ยวใครจะเผลอคิดว่าแฝงเรื่องจริง เดี๋ยวสาวรินจะเสียหาย ( เรื่องจริงคือ สาวรินยัง กอดคาน อย่างเหนียวแน่นครับ...หึหึ) :12: หัวข้อ: Re: หวัง เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 08 พฤษภาคม, 2562, 04:44:15 PM :30:
คิดจะไปอัพหน้าผ่าเอวคอด คิดจะดอดไปเกา(หลี)เอ้าตาเถร คิดว่ารวยอู้ฟู่อยู่เยเมน โถกรรมเวรแท้แท้แย่เลยเรา กะจะทิ้งรูหนูไปอยู่ตึก เงินเป็นปึกนับเล่นเช่นบอกเล่า เจออาเสี่ยทองเก้เท่ไม่เบา หลงเชื่อเขาซดแห้วแล้วกลับรัง ขอมาซบอกชายอย่าหมายซ้ำ คนระกำกล้ำกลืนยืนสิ้นหวัง ขอยาดองสักไหไม่มีตังค์ อยากกินจังหมูย่างอย่างติดมัน วิริน ๘/๕/๖๒ ตามนั้นเลยค้าาา |