|
หัวข้อ: เปลญวนชวนฝัน เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 10 พฤษภาคม, 2562, 03:52:45 PM (https://scontent.fbkk1-6.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/60345451_2723046717765804_7315645497815859200_n.jpg?_nc_cat=105&_nc_eui2=AeHcc0nFj0AqompGfSmKl7aHKdO0ahPzQqjVHl-6P-deVJZY9h7Rk_7O_eaPpZKsD6JxGs3_Q0DsXonqiH3r6uZtlb-MdVgf05Q34WXcsw8HzQ&_nc_ht=scontent.fbkk1-6.fna&oh=41614418798ccc84a0e4fc8a229cbe5d&oe=5D678546)
@..เปลญวนชวนฝัน..@ ลมเย็นเย็นพัดมาไล่อากาศ ร้อนซัดสาดอบอ้าวบางคราวหาย แต่หน้าร้อนยังอยู่มิรู้วาย ร้อนแทบตายลมไล่ก็ไม่จาง ได้แต่รอฝนมาเปลี่ยนอากาศ ฝนซัดสาดพอให้นาไร่ถาง ได้เพาะปลูกถึงวันเม็ดพันธ์วาง เกิดใหม่สร้างแตกหน่อเป็นกองาน เขียวขจีมองเห็นใจเป็นสุข มวลเมฆบุกคละเคล้าร่มเงาผ่าน ใต้ร่มไม้เปลยวนทบทวนกาล ห้วงวันหวานผุดในดวงใจจินต์ เดือนเมษาช่วงนี้หลายปีก่อน คำเว้าวอนของชายเป็นสายศิลป์ หวานคำจดเขียนต่อตัดพ้อริน ใจถวิลคอยหนอเขียนต่อเธอ เสแสร้งคำรุกไล่หวังให้อยู่ ทางกลอนสู้ต่อท้ายชายเสนอ มิต้องหาคำไหนให้เลิศเลอ หมายนัยเพ้อเพียงเขาเฝ้าเขียนมา มองเปลญวนเคยนอนในตอนนั้น อยากผูกมันเหมือนเดิม..เพียงเริ่มหา คนเขียนกลอนมีไหมให้นำพา พร้อมสบตาเขียนคำหวานฉ่ำใจ พิณจันทร์ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๖๒ หัวข้อ: Re: เปลญวนชวนฝัน เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 พฤษภาคม, 2562, 09:16:16 PM
หัวข้อ: Re: เปลญวนชวนฝัน เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 13 พฤษภาคม, 2562, 03:36:55 PM :21: :21:
อากาศร้อนนอนหลับไข้จับส่ง และก็คงละเมอจนเพ้อสั่น ไม่หาหมออาจมีสิ้นชีวัน เพ้อปานนั้นเข้าที่ศรีธัญญา :27: :27: อันเปลญวนผูกไว้ให้พักผ่อน หากแม้นอนหลับนานสะท้านหนา ร้อนแผดเผาผกผินจินตนา ถึงขั้นว่าหลงทิศลิขิตวาง วิธีแก้ง่ายง่ายแนะชายเจ้า ควรยกเอาพระธรรมน้อมนำบ้าง นอนเล่นเล่นสวดมนต์ประพนธ์กาง อย่าได้ง้างโลกียะชนะใจ :31: ความปรวนแปรอากาศประกาศแล้ว เมฆฝนแนวประทุบรรจุให้ ความเย็นฉ่ำมาเปลี่ยนหมุนเวียนไป ดวงหทัยลุผลเป็นคนเดิม :22: เป็นห่วงเด้อ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ พิณจันทร์ หัวข้อ: Re: เปลญวนชวนฝัน เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 15 พฤษภาคม, 2562, 04:55:16 PM อันนามเจ้า “พิณจันทร์ สะบั้นรัก” ช่างเหมาะนัก สาวสวย จักช่วยเสริม มิได้มา เพราะโชคช่วย อำนวยเติม หากจุดเริ่ม-จบนั้น มันสั้นจริง :21: อันเปลญวน ชวนเฉลียว หมายเกี่ยวคล้อง แค่ร้อยกรอง พริ้มพราย เรื่องชายหญิง อรรถรส สวยใส ไหงติติง ศิลป์คือสิ่ง สวยงาม ตามแต่มอง ขบตื้นเขิน อพิโธ่ โลกียะ หลากวรรณคดี นี้คงหมอง ฉากเข้าพระเข้านาง อย่างครรลอง ก็คงต้อง ลบทิ้ง ทุกสิ่งไป มุมนักกลอน สะท้อนความ ตามรู้สึก แล้วจารึก อักษร คำอ่อนไหว ส่งเคลิบเคลิ้ม เฉิดฉิว ลิ่วลอยไกล ตราบหัวใจ แห่งศิลป์ จินตนา ...ขอฝึกลับฝีปากหน่อยนะครับ ศิษย์พี่... :12: Soul Searcher Inspired to write 15/5/2019 |