หัวข้อ: ซากใจ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 20 พฤษภาคม, 2562, 05:42:47 PM (https://scontent.fbkk2-7.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/60487180_2748858278517981_7416161789970219008_n.jpg?_nc_cat=106&_nc_eui2=AeFb1BFrX-zZBnr2BjJAe8PxzPFkimB9c3xVe4fF6hvW4H5ueRQMzEFG-gph4cclaJrMmScJfJxVnozGBBLi_dvfx5wVKYZ2KxmocyoL_yUEDQ&_nc_ht=scontent.fbkk2-7.fna&oh=04c85d267105d752a44a4add9f737edd&oe=5D6A8A99)
@..ซากใจ..@ คงต้องเก็บซากใจไว้อีกครั้ง รู้พลาดพลั้งจริงแท้เป็นแพ้พ่าย เจ็บครั้งนี้บาดแผลสิ้นแลชาย ครั้งสุดท้ายแค่นี้ที่ต้องทน ด้วยทุ่มเทแรงใจให้เต็มร้อย มิใช่น้อยปฎิเสธบางเหตุผล อีกครั้งใจสลายต้องอายคน เจ็บอีกหนใจเอ๋ยมิเคยจำ เป็นอีกครั้งที่ต้องนั่งร้องไห้ กอดซากใจเย็นเยียบโดนเหยียบย่ำ ประคองตนเพียงน้อยถอดถ้อยคำ เจ็บซ้ำซ้ำแผลเก่ามิเบาบาง พอหรือยังคำถามคอยตามติด สักเพียงนิดอายไหมใครถากถาง สักเพียงน้อยหยุดไหมเจ็บใจจาง เหงาอ้างว้างพอไหมถามใจดู หรือว่ายังหวั่นไหวและไม่เข็ด น้ำตาเล็ตรันทดมิอดสู เหงาชีวิตมิห่างนำทางปู ประสบการณ์มิรู้คุดคู้ไป ต้องหยัดยืนเก็บซากแม้ยากยิ่ง รับความจริงว่าตนอดทนไหว หากพรุ่งนี้มีรักมาทักใจ ขออภัยซากรักขอพักทรวง พิณจันทร์ ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๖๒ |