เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 08 มิถุนายน, 2562, 12:10:08 PM



หัวข้อ: ...สายลมแห่งรัก...(อีกสักครั้ง)
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 08 มิถุนายน, 2562, 12:10:08 PM

...สายลมแห่งรัก...(อีกสักครั้ง)

“...รักเคยพัดผ่านมา แล้วลับลาดั่งลม
ทิ้งเพียงความขื่นขมอยู่ในใจ
เฝ้ารอใครสักคน เมื่อสายลมพัดมาใกล้
อาจเจอใครสักคน ที่ไม่ผ่านเลย

เพียงสายลมแผ่วๆ ทำให้ใจสั่นๆ
เธอคนนั้นเหมือนคนในฝันของใจ
เพียงสายตาตรงกัน ทำให้ใจไหวๆ
อยากจะรักอีกครั้งได้ไหม...ฮึมๆ

สายลมแห่งรักพัดมา ขอจงอย่าพารักไป
อย่าพัดให้เธอ ห่างไกลให้เราห่างกัน
หากลมได้ยินหัวใจ ขอจงเมตตาบ้างสักครั้ง
ให้รักได้อยู่คู่กัน ให้เธอได้อยู่คู่ฉันตลอดไป

หัวใจที่ขาดรัก เหมือนฟ้าที่ขาดดาว
ทุกค่ำคืนเงียบเหงาและอ้างว้าง
ได้เจอเธอวันนี้ เหมือนดังปาฏิหาริย์
ฟ้าบันดาลให้รักมาเกิดกลางใจ

เพียงสายลมแผ่วๆ ทำให้ใจสั่นๆ
เธอคนนั้นเหมือนคนในฝันของใจ
เพียงสายตาตรงกัน ทำให้ใจไหวๆ
อยากจะรักอีกครั้งได้ไหม...ฮึมๆ

สายลมแห่งรักพัดมา ขอจงอย่าพารักไป
อย่าพัดให้เธอ ห่างไกลให้เราห่างกัน
หากลมได้ยินหัวใจ ขอจงเมตตาบ้างสักครั้ง
ให้รักได้อยู่คู่กัน ให้เธอได้อยู่คู่ฉันตลอดไป

สายลมแห่งรักพัดมา ขอจงอย่าพารักไป
อย่าพัดให้เธอ ห่างไกลให้เราห่างกัน
หากลมได้ยินหัวใจ ขอจงเมตตาบ้างสักครั้ง
ให้รักได้อยู่คู่กัน ให้เธอได้อยู่คู่ฉันตลอดไป

ให้รักได้อยู่คู่กัน ให้เธอได้อยู่คู่ฉันตลอดไป...”


_VxOLItE8_M


เหมือนสายลม โบกโบย ชื่นโชยทัก
เชื่อมรอยยิ้ม ปริ่มรัก พยักหน้า
ส่งเชื้อเชิญ มาดหมาย ด้วยสายตา
ย้อนเวลา พัดทวน รักหวนคืน

เมื่อสายลม แห่งรัก พำนักแนบ
ซบอิงแอบ ทุกข์คลาย หายขมขื่น
กิ่งดอกใบ คลี่ท้า ระย้ายืน
รับฉ่ำชื้น ความสุข ทุกอณู

แต่แล้วลม กลับร้าง เหินห่างเรื้อ
คล้ายแหนงเบื่อ ลึกแทรก ชำแรกสู่
ก็พลัดเกิน ไขว่คว้า แค่ตาดู
ไกลสุดกู่ ลิบหาย ณ ปลายทาง

เหลือเพียงบท ลำนำ คำทิ้งทอด
ที่เคยออดอ้อนกราย มิหายห่าง
หยั่งยึดโยง เยื่อใย เกี่ยวใจบาง
ยากละวาง ปลดเงื่อน เหมือนอย่างลม

สายลมโบยโบกพลิ้ว.....กลอนพา
กระเจิดกระเจิงครา........อ่อนเรื้อ
โอ้เอยวาสนา................รอนบั่น
จำห่างจากนิ่มเนื้อ..........เปลี่ยวร้าวรานแสน

Soul Searcher
Inspired to write 8/6/2019




หัวข้อ: Re: ...สายลมแห่งรัก...(อีกสักครั้ง)
เริ่มหัวข้อโดย: รอยทรายบนสายลม ที่ 08 มิถุนายน, 2562, 06:56:56 PM

ลมเจ้าเอย..
(กาพย์ยานี๑๑)

สายลมรักพัดมา           สายธารารินหลั่งไหล
อ้างว้างมิจางไป            จำรอยครวญมิรวนเร
ลมเอยโชยผ่านแผ่ว      เพียงเสียงแว่วมิสรวลเส
ลมเอ๋ยอย่าเกเร            ทำหน้าที่อย่างที่เป็น..

ลมเจ้าเอย...
( กลอนเก้า)

ฝากบทเพลง.อันแสนหวาน.ผ่านลมฝน
ฝากถึงใคร.สักหนึ่งคน.ที่เคยเห็น
บทกวี.พร่างพรายพร่ำ.เช้าค่ำเย็น
ฝากเพลงซึ้ง.คนึงเพ็ญ.เกี่ยวโกมล

จำต้องลา.จากบังอร.ไปตอนสาง
ออกเดินทาง.ตามหารัก.อีกสักหน
น้ำท่วมกรุ่ง.ยุงลายเยอะ.เถอะจงทน
ขอเธอมี.สุขมากล้น.นักเดินทาง

 :19:
ออกตามหาแรงบรรดาลใจให้เจอเร็วๆนะคะคุณลุง soul
เดี๋ยวบ้านกล้อนนี้จะเหงาค่ะ


 :25:
https://youtu.be/et0d-Vx1CMw

ณัฐสุรางค์ เจ้าค่ะ
08.06.2019