เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

ในหนึ่งเดือน สะเทือนใจ ได้ฉุกคิด
ไยชีวิต ง่ายพราก จากใจหาย
ทั้งหนุ่มสาว เด็กชรา มาวางวาย
ถึงสี่ราย ดับสลาย ให้อาวรณ์

เคยยินคำ ความตาย ดุจโจรปล้น
แวะเวียนวน ฉับพลัน ไร้สังหรณ์
เพียงแสงวับ ลับตา ลาม้วยมรณ์
จ้าวความตาย ใครต่อกร ก็พ่ายพลัน

โอ้ยิ่งคิด ยิ่งสยอง มองหาเพื่อน
อย่าแชเชือน แนะนำ คำปลอบขวัญ
ทำอะไร อย่างไร ชุบชีวัน
ไม่แน่นั้น วันนี้ ชี้ชะตา

เจ้าลูกหลาน สราญอยู่ รับรู้บ้าง
อย่านึกอ้าง วัยเยาว์ เนาหรรษา
ใครก่อนหลัง ยากทาย ในเวลา
สติปัญญา ข้าเจ้า เรามาตรอง

เคารพศพ ครบสี่ราย เรื่องไม่จบ
กลับประสบ ปัญหา พาเศร้าหมอง
หวังไขว่คว้า หาทาง สร้างครรลอง
สมใจปอง คงต้อง มั่นครองธรรม

อันเกิดแก่เจ็บตายทั้งหลายสิ้น
ล้วนได้ยินฟังมาพาให้ช้ำ
ปรากฎการณ์ของชีวิตมิคิดทำ
เป็นเพราะกรรมที่ทำนำกันมา

ในโลกนี้ที่อยู่ไปจำไว้เถิด
เมื่อตอนเกิดมนุษย์สุดหรรษา
ได้ร่วมอยู่เป็นสุขทุกเวลา
เติบโตหนาถึงยุคให้ทุกข์ใจ

อีกมินานก็แก่แลมิเห็น
แสนลำเค็ญสัญจรตอนไปไหน
ความจำถอยหลงลืมหนาว่าเป็นใคร
ความเจ็บไข้มาเยือนเตือนความจำ

บ้างล้มป่วยติดเตียงเรียงตลอด
ทั้งโรคปอดความดันนั้นถลำ
อีกหัวใจร้ายนะมะเร็งนำ
แสนระกำจิตแย่ต้องแพ้ภัย

จุดสุดท้ายทุกคนมิพ้นหรอก
วันที่บอกอำลาพาร่ำไห้
ถึงรักมากหรือชังกันนั้นเป็นไป
ต้องลาไกลมิอาจพ้นทุกคนเอย

มนตรี  ประทุม
"มันแกว"
๑๒ มิ.ย.๖๒