เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: สิริวตี ที่ 29 ธันวาคม, 2562, 04:47:02 PM



หัวข้อ: ดงดอกไม้
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 29 ธันวาคม, 2562, 04:47:02 PM
ดงดอกไม้

รู้ว่าไม่มั่นคงในดงดอก
โบยบินบอกว่ารักอย่าหักหาญ
ขอทุกเช้าชื่นชวนกระบวนบาน
ลิ้มรสหวานให้นานนักสักนาที

โน้มตัวลงจุมพิตแม้นิดหนึ่ง
ให้ตราตรึงซึ่งรักไร้ศักดิ์ศรี​
ถนอมงามน้ำใจไว้ให้ดี
แม้ร่วงโรยวันนี้ไม่มีลืม

งามน้อยงามนัก
งามในความน่ารักปักใจปลื้ม
ธรรมชาติช่วงเช้าให้เรายืม
รู้รสดื่มด่ำล้ำประจำใจ

ผลิบานเบ่งเต่งตูมแล้วตกร่วง
วงเวียนบ่วงหมุนซ้ำกงกรรมใหม่
ประจงจับเกสรบินว่อนไป
เริงร่าไล่ไล้โลมในโดมดง

สายลมแผ่วพลิ้วผ่านผ่าม่านหมอก
ชั่วฟ้าฟอกสีครามแสนงาม, หลง
หรือความรักสร้างสรรค์อันบรรจง
เป็นแรงส่งทุกฝันดั่งบันดาล

รู้ว่าไม่มั่นคงในดงดอก
กระซิบบอกว่ารักอย่าหักหาญ
ขอทุกเช้าชื่นชวนกระบวนบาน
ลิ้มรสหวานให้นานนักสักนาที

แม้ร้าวร่วงลืมลับไปกับกาล
ทุกวันวารท้นทวีให้มีแรง

สิริวตี


หัวข้อ: Re: ดงดอกไม้
เริ่มหัวข้อโดย: เฒ่าธุลี ที่ 29 ธันวาคม, 2562, 10:17:56 PM
(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn%3AANd9GcQkUywOQVPVLW7J296wrp0pa7xl_BrfQhgMa-yEyyDvc1vfWaSq)

(https://upic.me/i/ih/692823n68ya60jv91.gif)

ดอกไม้โรย

รู้ว่าไม่ยืนยงและคงมั่น
ชี้ถึงขั้นปัญญาว่ารู้แจ้ง
รู้ถ่องแท้แก่ใจไม่เคลือบแคลง
แล้วแจกแจงเพื่อนหมู่ให้รู้ตาม

โน้มตัวลงถ่อมตนพ้นทิฐิ
พร้อมดำริน้อมธรรมนำไถ่ถาม
ให้รู้แจ้งเห็นจริงสิ่งงดงาม
คือกลกามมัวเมาเข้าอบาย

งามน้อยมากมองเห็นเป็นสีสัน
เนิ่นนานวันแดกดับลับสะลาย
มีกำเนิดเกิดแก่แลเจ็บตาย
สู่จุดหมายร่วงโรยโปรยลงดิน

ผลิบานสวยสะพรั่งครั้งเดียวดับ
ไม่หวนกลับคืนใหม่ใครถวิล
หมดความหวังนั่งช้ำน้ำตาริน
ไร้แรงบินจับเจ่าเศร้าโศกา

สายลมแผ่วพัดผ่านก้านกิ่งไหว
บิดปลิวใบหลุดลอยคล้อยเวหา
เงาดวงจันทร์สดใสในธารา
คือมายาความรักมักหลอกลวง

รู้ว่าไม่ยืนยงและคงมั่น
ปีเก่าผันเปลี่ยนไปด้วยใจห่วง
จะโศกเศร้าทำไมใจพุ่มพวง
ทุกสิ่งล่วงเลยผ่านกาลเวลา

แม้ร้าวร่วงห่วงถึงจึงปลอบขวัญ
ขอเธอนั้นสดใสปีใหม่เทอญ

เฒ่าธุลี

(https://upic.me/i/ih/692823n68ya60jv91.gif)

K-cHphYRDxA


หัวข้อ: Re: ดงดอกไม้
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 01 มกราคม, 2563, 12:33:48 PM



...เพราะว่าไม่มั่นคงในดงดอก
จึงมิบอกความจริงสิ่งเก้อเขิน
เมื่อเธอห่างร้างไปไกลเหลือเกิน
กว่าดำเนินเคียงข้างหนทางรัก

“โน้มตัวลงจุมพิตแม้นิดหนึ่ง”
ส่งร้าวรึงลามจิตคิดหน่วงหนัก
ผสานเนตรด่ำดวงแนบพวงพักตร์
รี่ทะลักอักษร อ่อนรวยริน

เสาะแสวงพิราม กว่างามพูด
คือพิสูจน์รักแม้ แพ้บั่นบิ่น
อยากเปล่งเสียงหัวใจ ให้ดังยิน
จนหมดสิ้นสงสัย ในใจเธอ

มอบมาลัยดอกรัก ที่ถักร้อย
จากเคลิ้มคล้อยคาใน ใจเสมอ
แม้นมิอาจพานพบ ประสบเจอ
ขอฝากคำละเมอ เพ้อมิวาย

ลมเจ้าเอย...ช่วยเวียนหมุนเปลี่ยนทิศ
ให้เกิดฤทธิ์ หยั่งย้อนอาวรณ์ว่าย
ส่งคร่ำครวญคะนึงถึง,มิคลาย
สู่จุดหมายปลายทาง ที่หว่างใจ

แม้นหวามหวั่น มั่นคงกลางดงดอก
อยากจะบอก ตรองดูรู้หรือไม่
มองดูสิ รอบตัวแลทั่วไป
จักพบรักฉันได้...อยู่ใกล้เธอ

หลับตา...รู้สัมผัสรัดรึงใด
รักฉันอยู่มิไกล...หัวใจเธอ...

IobNcpiwpSc

...สวัสดีปีชวด
แด่มิตรสหายนักกลอนทุกท่านครับ...

Soul Searcher
Inspired to write 1/1/2020




หัวข้อ: Re: ดงดอกไม้
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 02 มกราคม, 2563, 12:28:14 PM
(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn%3AANd9GcQkUywOQVPVLW7J296wrp0pa7xl_BrfQhgMa-yEyyDvc1vfWaSq)

(https://upic.me/i/ih/692823n68ya60jv91.gif)

ดอกไม้โรย

รู้ว่าไม่ยืนยงและคงมั่น
ชี้ถึงขั้นปัญญาว่ารู้แจ้ง
รู้ถ่องแท้แก่ใจไม่เคลือบแคลง
แล้วแจกแจงเพื่อนหมู่ให้รู้ตาม

โน้มตัวลงถ่อมตนพ้นทิฐิ
พร้อมดำริน้อมธรรมนำไถ่ถาม
ให้รู้แจ้งเห็นจริงสิ่งงดงาม
คือกลกามมัวเมาเข้าอบาย

งามน้อยมากมองเห็นเป็นสีสัน
เนิ่นนานวันแดกดับลับสะลาย
มีกำเนิดเกิดแก่แลเจ็บตาย
สู่จุดหมายร่วงโรยโปรยลงดิน

ผลิบานสวยสะพรั่งครั้งเดียวดับ
ไม่หวนกลับคืนใหม่ใครถวิล
หมดความหวังนั่งช้ำน้ำตาริน
ไร้แรงบินจับเจ่าเศร้าโศกา

สายลมแผ่วพัดผ่านก้านกิ่งไหว
บิดปลิวใบหลุดลอยคล้อยเวหา
เงาดวงจันทร์สดใสในธารา
คือมายาความรักมักหลอกลวง

รู้ว่าไม่ยืนยงและคงมั่น
ปีเก่าผันเปลี่ยนไปด้วยใจห่วง
จะโศกเศร้าทำไมใจพุ่มพวง
ทุกสิ่งล่วงเลยผ่านกาลเวลา

แม้ร้าวร่วงห่วงถึงจึงปลอบขวัญ
ขอเธอนั้นสดใสปีใหม่เทอญ

เฒ่าธุลี

(https://upic.me/i/ih/692823n68ya60jv91.gif)

K-cHphYRDxA

ใดใดจริงแท้แปรเปลี่ยน
ใจคนวนเวียน-ห่างเหิน
มีงานภาระเผชิญ​
ดำเนินเที่ยงแท้แค่วัน

ทำเพียงถึงแม้แค่คิด
มิอาจเอื้อมจิตคิดหวั่น
ไม่มีผิดถูกผูกพัน
เพียงฝันเพียงฝันรำลึก

ใดใดเที่ยงแท้แปรเปลี่ยน
ยังวนว่ายเวียนรู้สึก
ยามว่างห่างนิดคิดนึก
ลุ่มลึกเรื่องราวยาวนาน

สิริวตี


หัวข้อ: Re: ดงดอกไม้
เริ่มหัวข้อโดย: เฒ่าธุลี ที่ 03 มกราคม, 2563, 10:21:30 PM
(https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn%3AANd9GcRySyrs0XQno5Vchr7ZuWYyDrgTvQZRubkuM1K99HB7otneetCV)

(https://upic.me/i/ih/692823n68ya60jv91.gif)

สัจจะธรรม

สัจจะธรรมเน้นเห็นทุกข์
ความสุขเกิดดับลับผ่าน
ไม่จีรังยังยืนนาน
ทนทานไม่ไหวไคลคลา

ทุกข์ควรคิดวินิจฉัย
วิจัยปิดกั้นตัณหา
นิโรธละอวิชชา
ปัญญาสว่างทางธรรม

สัจจะธรรมเน้นเห็นทุกข์
เป็นสุขประเสริฐเลิศล้ำ
จิตว่างสังขารฌานนำ
สิ้นกรรมเที่ยงแท้แน่นอน

เฒ่าธุลี

(https://upic.me/i/ih/692823n68ya60jv91.gif)

8iZaQQwmtR8