หัวข้อ: ...ลูกกรุง...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 มีนาคม, 2563, 09:24:34 AM
...ลูกกรุง...
สวยสัมผัสอ่อนละไมในภาษา
เพลินอุราโปร่งปรุงฟุ้งสยาย
สูดซาบซึ้งสะท้านจนม้านอาย
หวานละลายหลอมใจในรำพัน
อารัมภบทร้อย...........รัญจวน
สัมผัสอุ่นอบอวล.........ซาบซึ้ง
หอมสดชื่นชิดชวน......คำรัก
ประณีตทอถักรึ้ง.........ฉุดห้วงหทัยถวิล
Soul Searcher
Inspired to write 11/3/2020
|
หัวข้อ: ...ทาสเทวี...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 มีนาคม, 2563, 09:58:49 AM
...ทาสเทวี...
คำร้อง/ทำนอง : สง่า อารัมภีร (พ.ศ. 2499)
“...บุญฉันมีแต่คงไม่ถึง ฟ้าจึงไม่เวทนา
คอยเฝ้าแต่คอยทุกครา
ดวงจันทราไม่ลอย เลื่อนมาใกล้เรา
คงแหงนคอยแต่คอยหาย
เสียดายดวงจันทร์ไม่บรรเทา
ลอยลับไม่เหลือแม้เงา
รู้หรือเปล่าว่าเรานี้ช้ำชอกฤดี
เธอเป็นดอกฟ้า
รู้ไหมว่าเราเป็นดั่งทาสเทวี
แม้นไม่ปรานี
ทาสนี้คงระทมอยู่ร่ำไป
รอ ฉันรอด้วยใจวิงวอน
ขอบังอรเมตตารับฝากใจ
เพียงยิ้มสักนิดฤทัย
ฉันคงพองเรื่อยไป
ด้วยธุลีเมตตาของเธอ...”
6O3bLnN_ho4
“บุญฉันมีแต่คงไม่ถึง”
ความรักจึงมิสมอารมณ์หมาย
ได้แต่เว้าวอนเสียงแอบเอียงปราย-
โปรยส่งสายตาทอดอ้อนออดเธอ
“คอยแหงนคอยแต่คอยหาย”
หมองเดียวดายเปลี่ยวขมระทมเก้อ
มืดมนแม้ในฝันหวั่นมิเจอ
ได้แต่เฝ้าละเมอเพ้อรำพึง
“รอฉันรอด้วยใจวิงวอน”
ขอฝากกลอนว่อนไปในคิดถึง
เพราะหัวใจตรวนชิดติดตราตรึง
เนาคะนึงแทบบาท...“ทาสเทวี“
Soul Searcher
Inspired to write 11/3/2020
|
หัวข้อ: ...หยาดเพชร...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 13 มีนาคม, 2563, 09:28:57 AM
...หยาดเพชร...
คำร้อง : ชาลี อินทรวิจิตร
ทำนอง : สมาน กาญจนะผลิน
“...เปรียบเธอเพชรงามน้ำหนึ่ง
หวานปานน้ำผึ้งเดือนห้า
หยาดเพชรเกล็ดแก้วแววฟ้า
ร่วงมาจากฟ้าหรือไร
หยาดมาแล้วอย่าช้ำโศก
ปล่อยคนทั้งโลกร้องไห้
หยาดเพชร เกล็ดแก้วผ่องใส
นั้นอยู่ไกลเกินผูกพัน
แม้ยามเพชรหยาดจากฟ้า
ร่วงลงมาฟ้าคงไหวหวั่น
ดวงดาวก็พลอยเศร้าโศกศัลย์
มิอาจกลั้นน้ำตาอาลัย
เอื้อมมือคว้าหยาดเพชรแก้ว
เผลอรักแล้วจึงฝันใฝ่
หยาดเพชรหยาดละอองผ่องใส
แม้นอยู่ในความมืดมน...”
zAbgHzqzf-I
“เปรียบเธอเพชรงามน้ำหนึ่ง”
โศลกซึ้งงดงามในความหมาย
ถึงห่างพลัดพรากเคียงแต่เพียงกาย
ผ่องเพชรพรายวามวับระยับคะนึง
“หยาดมาแล้วอย่าช้ำโศก”
ปล่อยทิ้งโลกโศกศัลย์แม้วันหนึ่ง
เปรยคำรักโปรยหวานผ่านรำพึง
คอยรัดรึงชื่นชิดนิจนิรันดร์
“แม้ยามเพชรหยาดจากฟ้า”
ผล็อยหล่นร่วงอุราพาเทิ้มสั่น
เกรงความรักเลือนหายกลายจำนรรจ์
ทอดทิ้งวันออดอ้อนประอรประเอียง
“เอื้อมมือคว้าหยาดเพชรแก้ว”
ห่มเพริศแพร้วอาภรณ์ด้วยกลอนเสียง
ถนอมรักเก็บไว้ในใจเคียง-
บทร้อยเรียง”หยาดเพชร”เก็จกำจร
Soul Searcher
Inspired to write 13/3/2020
|
หัวข้อ: ...รักไม่รู้ดับ...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 15 มีนาคม, 2563, 08:24:33 AM
...รักไม่รู้ดับ...
คำร้อง/ทำนอง : สุรพล โทณะวณิก
“...ถึงจะสิ้น วิญญาณกี่ครั้ง
ฉันก็ยัง รักเธอฝังใจ
แม้จะสิ้น ดวงจันทร์ไฉไล
ไม่เป็นไร เพราะยังมีเธอ
ฟ้าจะมืด จะมัวช่างฟ้า
ขอให้มี สายตาหวานละเมอ
ถึงจะสิ้น แผ่นดินนะเธอ
ให้ได้เจอ ยิ้มเธอชื่นใจ
ไม่ได้ชิด ก็ขอเพียงได้ชม
ไม่ได้สม ไม่เห็นแคร์อะไร
ขอให้ได้รัก ข้างเดียวเอาไว้
ไม่เช่นนั้น ใจฉันคงหลุดลอย
ถึงโลกแตก แหลกลาญสิบครั้ง
ฉันก็ยัง หวังใจรอคอย
แม้นจะสิ้น วิญญาณเลื่อนลอย
ก็จะคอย พบเธอชาติอื่นเอย...”
FDSCFtFM2mA
“ถึงจะสิ้นวิญญาณกี่ครั้ง”
มิอาจยั้งละเมอหยุดเพ้อพร่ำ
เขียนกลอนรักมากน้อยกว่าร้อยคำ
ตราบทรงจำล้ำค่ามิพร่าเลือน
“ฟ้าจะมืดจะมัวช่างฟ้า”
หากชีวาหยดย้อยมิคล้อยคลื่อน
แม้มืดมิดยืนยาวไร้ดาวเดือน
คอยย้ำเตือนว่าฉันฝันไปเอง
“ไม่ได้ชิด ก็ขอเพียงได้ชม”
กล้ำกลืนขมคร้ามจิตคิดข่มเหง
ได้แต่แสร้งร้องร่ำทำครื้นเครง
เมื่อเสียงเพลงคิดถึงซึ้งซาบยิน
“ถึงโลกแตก แหลกลาญสิบครั้ง”
แต่รักฉันนั้นยังมิสูญสิ้น
รักแม้ลมหายใจอ่อนรวยริน
จวบชีวินลาลับมิดับเลย
Soul Searcher
Inspired to write 15/3/2020
|
|