เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

นิราศโควิด
________

(1)

ต้องขอลาหลวงพ่อรอมิไหว
นิราศล้างจำพลากต้องจากไกล
อีกเมื่อไรจะพบประสบกัน

นมัสการปิดทองของหลวงพ่อ
ลูกมาขอพรชัยได้สุขสันต์
และกราบลาจากถิ่นทำกินพลัน
โควิดนั้นคือผู้ทำให้อำลา

นาฬิกาชี้ลงตรงเลขสี่
ต่างเร็วรี่จัดของที่ปองหา
เอกสารกระเป๋าเอากันมา
ใส่รถราแน่นกระบะจะจากไป

ต้องนำเชือกผูกติดคิดวิตก
ตอนรื้อยกลงมาค่อยว่าใหม่
ออกเดินทางจุดหมายอีกหลายไมล์
แต่ดวงใจคิดถึงก่อนด้วยร้อนทรวง

ขอลาก่อนป่าตองมองแลเหลียว
เมืองท่องเที่ยวสุดที่รักแสนหนักหน่วง
แหล่งทำกินของชนคนทั้งปวง
ดั่งเมืองหลวงชนหลายหลากฝากชีวี

(2)

ลาบางลาแหล่งเฟื้องเมืองสวรรค์
ช่างเสกสรรยามค่ำนำสุขี
เป็นแหล่งของสาวงามยามราตรี
เป็นแหล่งที่เริ่มโควิตติดกายา

วัดสุวรรณคีรีวงศ์มุ่งตรงรี่
ทั้งพระชีพำนักอยู่เรียนรู้หนา
ศึกษาธรรมและศาสน์ตามศาสดา
เปลี่ยนชีวาให้เป็นสุขสิ้นทุกข์ทน

มาตามทางลงเขาเจ้าคดเคี้ยว
ขับคนเดียวเปลี่ยวไปมีใครสน
ถ้ารถรามากมายมีหลายคน
ดูถนนดีดีมีอันตราย

ถึงทางแยกป่าตองจ้องแลหา
ด้วยคิดว่าปั้มน้ำมันนั้นมีขาย
เติมให้เต็มเดินทางไกลให้ผ่อนคลาย
เผื่อเหตุร้ายน้ำมันหมดกำสรดนาน

เติมน้ำมันบางจากต้องจากแหล่ง
ติดไฟแดงมีรถแรงแซงขนาน
ถึงไฟเขียวเลี้ยวไปไม่ได้การ
มิชำนาญแสนยากเย็นเป็นดั่งลม

(3)

402 มุ่งไป ถึงสาย 4
เป็นทางที่เคยมาพาเหมาะสม
ทางกลับบ้านของเราเขาพนม
ทำสวนผสมป่ายางบ้างทุ่งนา

สองข้างทางเป็นอาคารและบ้านช่อง
คนขนของมาวางแจกแปลกยิ่งกว่า
ใครมาก่อนวอนหยิบไปไร้ราคา
แต่หากช้าของหมดอดเชยชม

คนยืนห่างเป็นวาน่าฉงน
ดูอดทนมารับดับขื่นขม
ประทังหิวได้กินมิสิ้นลม
ขอชื่นชมเหล่าคนดีมีน้ำใจ

ผ่านสามกองตำนานเมื่อกาลก่อน
ครั้งเมื่อตอน "ม่องหลาย" คล้ายมิไหว
ช้างป่าเข้ากินผักเลยจัดไป
ออกตามไล่ที่นี้มีพักนอน

จัดที่พักหุงหาทำอาหาร
ผ่าฟืนวางสามที่มีเป็นขอน
เรียกสามกองเรื่อยมาน่าแน่นอน
เดี๋ยวนี้กองไม่เห็นเป็นขวัญตา

(4)

ถึงทุ่งคาเคยมีคาอยู่เต็มทุ่ง
เดี๋ยวนี้ยุ่งคาหมดไม่งดฝา
เป็นขุมน้ำและบ้านเรือนเลื่อนลอยมา
ยามฝนฟ้าตกหล่นล้นทุกที

สยามเนรมิตรตั้งเด่นเป็นสง่า
ก่อนเคยมาเข้าชมสมศักดิ์ศรี
มีหลายหลากวัฒนธรรมทั่วธานี
อาหารดีเบ็ดเสร็จตั้งเจ็ดพัน

ถึงบางคูคูไม่มีที่ให้เห็น
มีแต่เป็นอุโมงค์โยงน่าขัน
แค่รถออกวิ่งไปได้ทุกคัน
รถเข้านั้นติดไฟแดงแบ่งกันเดิน

จากบางคูถึงเกาะแก้วมิแวววับ
รถขยับทีละนิดอย่าคิดเหิน
ติดไฟแดงสามครั้งบ้างยังเกิน
ติดจนเพลินหลับฝันถึงวันวาน

ผ่านท่าเรือมิเห็นเรือรอคอยท่า
มีสองย่ายืนตระหง่าพาเรียกขาน
"เทพกษัตรีศรีสุนทร" ตอนก่อนกาล
ท่านจัดการไล่พม่าต้องลาไป

(5)

พนมมือเหนือเกล้าเฝ้าวอนขอ
อย่าให้รอนานเกินเพลินมิไหว
ขอด่านโล่งเดินทางอย่างเร็วไว
อีกยาวไกลกว่าถึงบ้านลูกหลานรอ

บ้านลิพอนขอพรวอนจากพระ
ได้ดีจะมาแก้บนคนเคยขอ
นำอาหารหวานคาวราวมากพอ
พะเน้าพะนอถวายคลายกังวล

ถึงเขาล้านเขาไม่ล้านวานเหมือนชื่อ
เขาเล่าลือคนที่อยู่ดูฉงน
เข้ารวมกลุ่มเฮฮาพาสัปดน
เป็นชุมชนแน่นหนาเวลาเย็น

บ้านในคำหมดคำนำมาพูด
ดูเบี้ยวบูดเป็นรอยต่อพอแลเห็น
ตอนปิดด่านประชาน้ำตากระเด็น
แสนลำเค็ญห้างใกล้ใกล้มิได้ไป

มีด่านขวางตั้งวางระหว่างเขต
เฝ้าสังเกตต่างตำบลทนมิไหว
จะซื้อของที่ห้างต่างทำใจ
เดินทางไกลข้ามเขตกันฉันไม่ยอม

(6)

ถึงบ้านเคียนต้นตะเคียนเพี้ยนไปหมด
เคยเลี้ยวรถเข้าไปได้กลิ่นหอม
ดอกตะเคียนบานหน้าแล้งแมลงตอม
ดอกพยอมรวยรื่นชื่นอุรา

ผ่านหน้าวัดพระนางสร้างที่สร้างไว้
ลงกราบไหว้ขอพรตอนอุษา
สว่างเเจ้งพระสงฆ์เดินตรงมา
มือวันทากราบลงจงมีชัย

วัดพระทองซุ้มสง่าหน้าถนน
ประชาชนนิยมพากันมาไหว้
เป็นของดีมีชื่อระบือไกล
พระรูปในเป็นทองละอององค์

ถึงทางแยกชื่อสวยสุดมุดดอกขาว
ดอกสกาวเต็มทุ่งมุ่งให้หลง
เป็นทางผ่านฟูเฟื่องเครื่องบินลง
ถ้าไปตรงจะพุ่งมุ่งธานี

ขับตรงมาถึงเมืองใหม่ให้สับสน
มีผู้คนบางเบาคงเช้านี่
พระออกโปรดสัตว์โลกคงโชคดี
มนต์หลวงพี่ใส่บาตรเพื่อกวาดบุญ

(7)

รอดอุโมงค์ลงดินสิ้นสงสัย
ทางแยกไปสนามบินไม่สิ้นสูญ
คนเหลือน้อยหายไปไม่เพิ่มพูล
ต้องอาดูรโควิดร้่ายทำลายครัน

ถึงหมากปรกมิเห็นหมากลากมาปรก
เห็นแต่นกบินผ่านสานความฝัน
เครื่องบินเคยบินสนุกอยู่ทุกวัน
พิษมาพลันเครื่องหายลับไปกับตา

ผ่านคอเอนต้องเอนคอพอรถเลี้ยว
ทางสายเดียวดูคดกำสรดหนา
อุบัติเหตุมีเห็นเป็นเวลา
ขับช้่าช้าได้พ้นเหตุจากเภทภัย

สวนมะพร้าวมะพร้าวพราวเต็มสวน
มะพร้าวล้วนรสอร่อยสอยไม่ไหว
ต้องมีลิงปีนป่ายทะลายใด
หากใช้ได้ลิงก็ปลิดปลดลงมา

ท่าฉัตรชัยมีด่านงานเข้าตรวจ
ทั้งตำรวจทหารงานตามหา
ตรวจหลักฐานวัดไข้ได้นำพา
ติดข้่างหน้าเป็นแถบสีมีสารพัน

(8)

อยู่บนรถขอให้ลงตรงหน้าด่าน
เขาเรียกขานให้เข้าแถวแล้วน่าขัน
ต้องยืนห่างมองเห็นน่าเป็นพัน
ทุกคนนั้นมือถือบัตรคอยพัดวี

มีกลุ่มคนเคืองโกรธโทษว่าช้า
เสียเวลามากไปไม่สุขศรี
พนักงานไม่โต้ตอบมอบของฟรี
ข้าวกล่องมีพร้อมน้ำนำมาทาน

ใช้เวลาผ่านด่านนานเหลือเหตุ
แต่เป็นเขตควบคุมทุกข์ใช่สนุกสนาน
ต้องร่วมมือใช่ว่ามาระราน
ราชการเขามีกฎกำหนดแรง

ออกจากด่านผ่านหายหาดทรายแก้ว
หาดผ่องแผ้วแวววับมิอับแสง
คลื่นซัดมาสีครามยามลมแรง
เปรียบไม่แล้งน้ำใจมอบให้กัน

ขึ้นสะพานข้่ามเกาะเหมาะมานาน
ชื่อสะพาน "ท้าวเทพฯ" ดั่งเทพสรร
สามสะพานวางเรียงมิเกี่ยวพัน
ที่เก่านั้น "สารสิน" ดูสิ้นแรง

(9)

เป็นแลนด์มาร์คให้ชนคนมาเที่ยว
รถจะเลี้ยวเข้าหาพากำแหง
เขาห้่ามผ่านแค่จอดสอดกำแพง
แล้วค่อยแบ่งเดินชมจนสมใจ

อีกสะพานตอนเข้ามาพาให้เห็น
ชื่อนั้นเป็นอีกย่าพาสุกใส
"ศรีสุนทร" ชื่อสะพานอยู่นานไกล
มาและไปข้ามทะเลมิเรรวน

ถึงท่านุ่นเมืองพังงาพาเย็นฉ่ำ
ละอองน้ำลอยกระทบพบลมหวน
กระจกรถเป็นฝ้าพารบกวน
เหมือจะชวนให้จอดพลอดรำพัน

มองข้างหน้าเห็นเขาขึ้นเสียดฟ้า
รูปนั้นหนาเหมือนช้างบ้างนึกฝัน
คิดถึงเรื่อง "ตายมดึง" รำพึงครัน
ลากหอกนั้นตามฆ่าพาทำลาย

เข้าแทงช้างด้วนความเดือดเลือดช้างไหล
เดินไม่ไหวสิ้นชีวาพาสลาย
เป็นภูเขาดูไปให้ตาลาย
ดูก็คล้ายช้างจดหมดคีรี

(10)

บ้านต้นแซะมีต้นแซะและยางใหญ่
ต้นสูงใบอยู่บนยอดสอดทั่วที่
ต้นตรงดิ่งสูงใหญ่เป็นไม้ดี
ยังคงมีไม่ถูกโค่นโดนทำลาย

ถึงโคกกลอยไม่มีกลอยลอยบนโคก
คนเสี่ยงโชคดูไปให้เลือนหาย
ออเขาปิดโควิดคิดกลับกลาย
เจอโชคร้ายโชคดีไม่มีมา

ถึงหล่อยูงยูงหายมลายสิ้น
มีแต่กลิ่นหางนกยูงที่ฟุ้งหา
ต้นอยู่ริมถนนคนระอา
ยามฝนฟ้าพัดแรงกิ่งแกว่งไป

บ้างกิ่งหักปักลงตรงถนน
โดนผู้คนสัญจรจนร้องไห้
ถ้าอย่าสูงกิ่งหดลดกิ่งไกว
ชนจะได้โชคดีมีทุกคน

ถึงท่าอยู่เมืองน่าอยู่ดูสดใส
มีคนไปตกปลาดูน่าสน
ข้างริมทางวางขายท้ายรถยนต์
ปลามากล้นถามราคาไม่น่าแพง

(11)

ถึงกระไหลเหมือนถามนะกระไรหรือ
สำเนียงคือคนใต้ให้หน่ายแหนง
คำบางคำที่แยกต้องแจกแจง
บางคำแฝงบ้างหดลดวาจา

บ้านกระโสมไม่มีโสมหรอกโยมน้อง
อยากได้ต้องเดินตลาดเพื่อกวาดหา
มีจำหน่ายร้านเก่าเขาขายยา
นำเข้ามาจากเกาหลีที่เห็นกัน

ถ้าอาหารของกินมิสิ้นชื่อ
ที่ล่ำลือมีร้่านนานแล้วนั้น
ร้านน้ำพริกจี้ถ้านมีนานครัน
ขายทุกวันรสชาติดีมีคนชม

ร้านอาหารริมทางมีวางขาย
มีจำหน่ายร้่านจุบจิบหยิบให้สม
มีผัดไทยขึ้นชื่อลือกันจม
นั่งตากลมกินตามอร่ามตา

(12)

วังหม้อแกงมีหม้อแกงแบ่งมาขาย
คนมาจ่ายเป็นตลาดมองกวาดหา
ขายผักสดผลไม้มีปูปลา
พวกแม่ค้ามีแผงแบ่งที่ทาง

วังหม้อแกงเลี้ยวขวามาทางใหม่
ขับรถไปอาคารดูอยู่ด้านข้าง
ศูนย์ราชการแห่งใหม่ไม่เลือนลาง
เขาก่อสร้างดูดีมีราคา

บ้านทุ่งโพธิ์เคยมีโพธิ์โผล่เต็มทุ่ง
น่าจะยุ่งถ้ายังมีมากมายหนา
เอามาปลูกไม้หวงของหลวงตา
ข้างศาลาร่มรื่นสดชื่นทรวง

ผ่านบางเตยเตยไม่เห็นเป็นแต่ชื่อ
คนเขาลือมีทั้งบางขวางทางหลวง
สร้างถนนต้องตัดเตยทั้วปวง
คนที่หวงนำปลูกลูกมากมี

พอหาได้อยู่ไกลไว้ในสวน
หลายคนชวนตัดมาพาถึงที่
เอามาทำการสานงานดูดี
พระชนนีทรงโปรดประโยชน์งาม

(13)

ถึงบ่อแสนสงสัยกระไรหนอ
จำนวนบ่อหรือราคาหาคำถาม
มีบ่อมากเป็นแสนแน่นเขตคาม
หรือสอบถามราคาไม่น่าแพง

มีโรงแรมแฝงอยู่คู่บ่อแสน
กรุ๊ปทัวร์แล่นหลากหลายมิหน่ายแหนง
คล้ายรีสอร์ทมีป้ายพามาแสดง
มีตกแต่งร่มรื่นน่าชื่นใจ

ถึงทับปุดมีต้นปุดผุดข้างทับ
ตั้งนานนับคนน้อยคอยอาศัย
ปุดแพร่พันธุ์มิหายขยายไป
ถามอยู่ไหนอยู่ทัยปุดผุดไอเดีย

โรงพยาบาลขาวเด่นเป็นสง่า
คนบางตาด้วยโควิตทำจิตเสีย
คนติดเชื้อพังงาน่าจะเคลียร์
เครื่องมือเสียส่งคนไข้ไปในเมือง

ทางด้านขวาคือโรงเรียนสอนเขียนอ่าน
มีอาคารยาวเป็นวาทาสีเหลือง
โรงเรียนปิดผู้ปกครองคงยังเคือง
มีหลายเรื่องสะสมมาถ้าเปิดเรียน

(14)

ตลาดสดทับปุดหยุดขายของ
รถเคยจองจอดยาวรวดดูปวดเศียร
วันนี้ดูเงียบไปไม่แวะเวียน
มีป้ายเขียน "ปิด" ตัวโตมิโก้เลย

ขับออกมาเลี้ยวขวาเข้าสายสี่
วิ่งตรงรี่ได้กลับบ้านนานแล้วเหวย
แยกข้างหน้าถ้าเลี้ยวไปให้คุ้นเคย
ขอเฉลยวัดบางเหลียงขอเอียงลา

ด้วยวันนี้จำรีบกลับขยับก่อน
กลับไปนอนที่บ้่านหลานถามหา
โอกาสดีมาขอพรตอนกลับมา
ปฏิมาที่สถิตจะปิดทอง

ถึงนาเหนือมีนาคู่อยู่ทิศเหนือ
ใช่นาเกลือคือนาข้าวเขียวเหลืองผ่อง
ใช่รถไถแทนควายได้ก่ายกอง
แต่ก็ต้องจ้่างมาราคาแพง

มองข้่างหน้าแปลกใจไงรถติด
ด่านโควิตกั้นไว้ใครกำแหง
ผ่านไม่ได้ฟังดิ้นแทบสิ้นแรง
รองท่านแจ้งยังมิฟื้นคืนกลับไป

(15)
ชนโห่ร้องก้องทั่วรั้วถนน
มีบางคนร้อนรนทนมิไหว
ส่งเสียงดังด่าทอพ่อแม่ใคร
ดั่งเปลวไฟรดราดสาดน้ำมัน

เหตุการณ์วุ่นร้อนรุ่มคุมไม่อยู่
ทหารผู้เก่งกล้าพาหน้าหัน
เข้าโอบล้อมกล่อมมาสารพัน
ชนเหล่านั้นจึงถอยจ๋อยทันที

ต่างแยกย้ายขึ้นรถจดตัวฉัน
นำรถหันหัวกลับขยับหนี
กลับเมืองทองถิ่นที่อยู่คู่ธานี
มาราวีท่านผู้ว่าแทบบ้าบอ

หน่วยงานรัฐภูเก็ตใจเด็ดเหลือ
ต่างมิเบื่อบริการที่วานขอ
ประสานงานตามหวังยังไม่พอ
เปิดเป็นหอให้พักอยู่คู่ดูแล

มีข้าวกล่องพร้อมน้ำนำมาให้
จะจัดไปวันที่สามงามเป็นแน่
จะได้ผ่านกลับบ้านบานเป็นแพ
เขาจะแก้ให้ผ่านพ้นมิจนใจ

(16)

รื้อท้ายรถนำผ้าเตรียมยาหม่อง
ผ้าปูจองจัดที่ทางสดใส
เอากระเป๋าหนุนนอนอ่อนทรวงใน
ยาหม่องใช้ทากันยุงดูรุงรัง

ตื่นตอนเช้ามีขนมนมมาแจก
มิแบ่งแยกว่าเป็นใครให้ตามหวัง
มื้อเที่ยงค่ำมีข้าวกล่องพอประทัง
มีพลังเพื่อสู้เคียงคู่กัน

"ภูเก็ตเราต้องรอดปลอดภัยแน่
อย่าท้อแท้ร่วมสู้สู่ความฝัน"
เสียงยังก้องฟังดูอยู่ทุกวัน
ใจหนึ่งนั้นมิอยากเอาเขาพนม

ครบสามวันมิเขินเดินทางต่อ
คิดยังท้อนาเหนือเบื่อจนขม
ถ้าเหมือนเช่นเคยเห็นคงเป็นลม
ต้องตรอมตรมทนอยู่ให้รู้ไป

ถึงนาเหนือเหนือตามความคาดหมาย
มีท่านนายอำเภอละเมอไหม
มาต้อนรับแนวหน้าพร้อมพาไป
มอบน้ำให้และอาหารสำราญรมย์

(17)

ขอต้อนรับหนุ่มสาวชาวกระบี่
เราเป็นพี่เป็นน้องต้องเหมาะสม
เป็นแรมเดือนเก็บตัวรอขอชื่นชม
จะเลิกล้มเก็บอีกแค่หลีกภัย

หมั่นรักษาระยะห่างใช่ต่างชั้น
แค่ห่างกันห่างโรคโยกมือไหว
ล้างมือบ่อยโควิดน้อยค่อยลอยไป
แต่ขอให้เก็บตนเองต้องเกรงกลัว

จากวันนั้นมาวันนี้ที่แปรเปลี่ยน
ดูช่างเพี้ยนจนฟ้าพาสลัว
ชีวิตชนทนอยู่ดูมืดมัว
ฉันชักกลัวเหล่านักสู้ชั้นผู้นำ

ออกเดินทางจากด่านสานความสุข
มิเป็นทุกข์เช่นก่อนเก่าเรายังขำ
เคยรังเกียจยังเคืองแค้นแสนใจดำ
เคยระยำพูดจาระอาเลย

ยังคิดถึงคำกลอนสุนทรภู่
เคยอ่านอยู่ตอนเรียนเพียรเฉลย
คือ"นิราศภูเขาทอง"เคยท่องเอย
วรรคที่เอ่ยยังจำทำให้คิด

(18)

"ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร
จะชอบผิดในมนุษย์ที่พูดจา"

เข้าอ่าวลึกคงเป็นอ่าวราวราวนี้
ลึกไม่มีให้เห็นเช่นปักษา
โบกโบยบินไปแล้วเจ้าแก้วตา
มีประชามาอาศัยบ้านใกล้กัน

สองข้างทางไก่อบโอ่งตั้งโยงอยู่
ชนทุกผู้เวียนมาพาสุขสันตฺ์
มานั่งกินซื้อเป็นซีกอีกหลายอัน
ต้องจาบัลย์วันนี้มิมีใคร

เห็นตลาดตั้งอยู่คู่อ่าวลึก
ผ่านยังนึกเคยมาหาสายไหม
ด้วยหลานรักปักจิตคิดชอบใจ
มาคราใดซื้อฝากจากคุณลุง

มองตลาดวันนี้จะมีไหม
เจ้าสายไหมมิมาคงลาทุ่ง
ตลาดปิดท้อแท้มีแต่ยุง
เลยขับพุ่งตรงไปไม่แวะเวียน

(19)

ถึงสามแยกปลาลังยังสงสัย
เกี่ยวอะไรกับปลาลังยังปวดเศียร
ถ้าไปตรงเข้าเมืองมีโรงเรียน
เคยแวะเวียน "เคียงทะเล" ก็เท่ดี

ครั้งหนึ่งเคยมาพาพักผ่อน
ได้มานอนฟังคลื่นรื่นสุขี
ยังคิดถึงตั้งนานเมื่อหลายปี
มาวันนี้น่ายังอยู่คู่ทะเล

มิไปตรงเลี้ยวแยกแตกทางซ้าย
ดูตาลายมีอาคารร้านหันเห
เป็นตลาดดูไปไม่โอเค
ที่โยเยเพราะโควิดเจ้าจิตดำ

เดินทางมาเห็นถนัดวัดถ้ำเสือ
แสนเหลือเชื่อพยัคฆามาอยู่ถ้ำ
ท่านจำเนียรอยู่ด้วยช่วยแนะนำ
แม้นถลำพบเจอละเมอนา

ผ่านหน้าวัดพักใหญ่ได้มาถึง
สถานซึ่งใกล้แหล่งแห่งภูเขา
ชื่อ"พนม"ที่อยู่ของหมู่เรา
แค่เลี้ยวเข้าก็ถึงแสนซึ้งใจ

(20)

ถึงเหนือคลองมีคลองอยู่ทางเหนือ
น้ำที่เหลือจากป่าดงยังคงไหล
จากเขาสูงพุ่งมาจากป่าไกล
น้ำอยู่ในลำคลองจองกันมา

สนามบินผ่านแล้วแจวไปหมด
เที่ยวบินลดคนหายให้ห่วงหา
ก่อนเคยผ่านเสียงก้องท้องนภา
ตลอดเวลาวันนี้มีแต่ลม

ถึงตลาดเลี้ยวซ้ายคลายสงสัย
เป็นสุขใจถึงเคหาพาสุขสม
กลับบ้านแล้วแม่พ่อรอชื่นชม
ยังเกลียวกลมด้วยรักสามัคคี

จากไข่มุกอันดามันฉันจำพลาด
ต้องนืราศแผ่นดินทองครองเมืองนี้
เป็นบ้านเกิดแต่โบราณนานหลายปี
เป็นป่าดงพงพีพนาวา

ที่บ้านฉันโควิคพิษไม่เกิด
อยู่กันเถิดระยะห่างต่างไม่หา
อยู่ตามป่าตามดงพงพนา
เช้าขึ้นมาเก็บผักนั่งพักเอย.

มนตรี  ประทุม(2)