|
** นรกขุมสุดท้าย
ตั้งชื่อไว้ "อเวจี"
ยิ่งใหญ่เกินจะมี
ขุมใดใดใหญ่เท่าทัน...
** เวลารับโทษมาก
รับกรรมหนักอย่างมหันต์
มีทุกข์อย่างฉกรรจ์
เกินจำนรรจ์จาระไน
** กำแพงเหล็กกว้างขวาง
ร้อนระอุด้วยเปลวไฟ
จะหันไปทางใด
ไฟลุกอยู่ทุกวันคืน
** แออัดและยัดเยียด
ต้องเบียดเสียดสุดจักฝืน
บางคนต้องทนยืน
ใช้เวรกรรมที่ทำมา
** บางคนนั่งและนอน
เวรกรรมก่อนร้องเรียกหา
ใครทำกรรมจะพา
ชดใช้กรรมตามนั้นเลย
** ยืนทำกรรมเอาไว้
ยืนชดใช้ดังเฉลย
นั่งนอนทำนะเอย
ต้องนั่งนอนชดใช้กรรม
** ไฟเผาตลอดมา
ความร้อนมาซ้ำกระหน่ำ
ถูกเผาจนตัวดำ
แต่ไม่ตายวายชีวา
** ต้องทุกข์ทรมาน
เกินกล่าวขานนานนักหนา
รวมแล้วเป็นเวลา
หนึ่งอัตรกัปนับพอดี
** หนึ่งร้อยต้องเพิ่มศูนย์
เพื่อเพิ่มพูนวันเดือนปี
อีกร้อยสี่สิบมี
เพิ่มตามหลังได้ลงตัว
** นั่นคือการทนทุกข์
ไม่สนุกเพราะทำชั่ว
คนที่ใจหมองมัว
ทำอนันตริยกรรม
** คือฆ่าพ่อและแม่
แสนจะแย่อย่ากระทำ
จงคิดและจดจำ
สังฆเภทก็เหมือนกัน
** คือทำสงฆ์แตกแยก
เป็นเรื่องแปลกอย่าถลำ
ตายไปต้องรับกรรม
ในนรกอเวจี
** โปรดเถิดนะชาวพุทธ
หยุดกระทำบาปเสียที
จะได้ไปที่ดี
คือสวรรค์ชั้นวิมาน
** นรกนำมากล่าว
สื่อเรื่องราวเป็นหลักฐาน
ทำชั่วเพราะใจพาล
อเวจีเป็นที่ไป
** เลิกเถอะการทำชั่ว
ไม่หมองมัวจิตผ่องใส
ผิวกายงามวิไล
สุคติเป็นที่หมาย
สมพงศ์ ชูสุวรรณ |