** เที่ยวดูการละเล่นนั้นไม่ดี เสียทรัพย์สินที่มีเกินกล่าวขาน เสียสุขภาพเสียเวลาทำการงาน การพักผ่อนก็หย่อนยานไม่ดีเลย
** หนึ่ง "มีรำที่ไหนไปที่นั่น" เป็นประจำทุกคืนวันโอ้อกเอ๋ย ไม่คิดทำการงานใดใดเลย ทรัพย์สินที่เคยมีลดน้อยไป
** หนึ่ง "ขับร้องที่ไหนไปที่นั่น" ไม่นึกพรั่นรีรอหรือหวั่นไหว ชอบสนุกสนานสำราญใจ สุขภาพเป็นอย่างไรไม่พรั่นพรึง
** หนึ่ง "ดีดสีตีเป่าที่ไหนไปที่นั่น" สนุกกันลืมลูกเมียไม่นึกถึง ไม่มีกินเดือดร้อนใจไม่คำนึง ไฉนจึงทำได้น่าอายจริง
** หนึ่ง "มี่เสภาที่ไหนไปที่นั่น" เที่ยวดูกันดังหนึ่งว่าผีมาสิง ลืมลูกเมียลืมการงานพาลประวิง ลืมทุกสิ่งความพินาศอาจมาเยือน
** หนึ่ง "มีเพลงที่ไหนไปที่นั่น" เพ้อรำพันเหนืออื่นใดใครจะเหมือน ไม่ยอมทำอะไรแม้ใครเตือน เฝ้าแชเชือนไม่สนใจไม่ไยดี
** หนึ่ง "เถิดเทิงที่ไหนไปที่นั่น" คงเหมือนกันที่กล่าวมาน่าบัดสี เป็นคนเจ้าสำราญมารกาลี ล้วนไม่ดีอย่ากระทำนำทุกข์มา
สมพงศ์ ชูสุวรรณ
|