หัวข้อ: ...จันทร์เสี้ยว...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 02 เมษายน, 2564, 12:00:22 PM
...จันทร์เสี้ยว...
“...ฤารักฉันจะเป็นเพียงความฝัน
ไม่มีวันนั้น วันที่ใจเต็มดวง...”
sb2ogMKmIyI
..ไปอ่านเจอกลอนเก่าๆ ที่เคยแต่งไว้
เกี่ยวกับ “จันทร์เสี้ยว”
เลยลองเอามาปัดฝุ่น แล้วแต่งใหม่ครับ...
Qf7JnzalwtE
...จันทร์เสี้ยว (๑)...
ขอจันทร์เสี้ยว เหลียวหัน อย่าบั่นรัก
ขอนวลพักตร์ คืนเพ็ญ เดือนเด่นสรวง
ขอถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงแดดวง
ขออย่าลวง- รัก,เกี่ยว เพียงเสี้ยวใจ
ขอศศิ- ธรทอ ลออแสง
ขอร้อนแรง แห่งรัก มิผลักไส
ขออย่าลบ เลือนหาย สลายไป
ขอสว่าง กลางใน หัวใจเธอ
ขอจันทร รอนแรม แซมสวาท
ขออย่าขาด คิดถึง คะนึงเสมอ
ขอคำมั่น มิร้าง สร่างละเมอ
ขอพบเจอ ในฝัน...ทุกวันคอย
โซ...เซอะเซอ
2 เมษายน 2564
*จันทร ในที่นี้ อ่าน จัน-ทอน
|
หัวข้อ: Re: ...จันทร์เสี้ยว...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 02 เมษายน, 2564, 12:01:53 PM
..จันทร์เสี้ยว (๒)...
เสียงตึกตึกเยี่ยงนี้......นะเออ
เหมือนตื่นเต้นละเมอ...บ่อยครั้ง
ยามครุ่นคิดถึงเธอ......ใจพี่
พุ่งทะยานสุดยั้ง..........กอดเกี้ยวเสี้ยวจันทร์
โซ...เซอะเซอ
2 เมษายน 2564
|
หัวข้อ: Re: ...จันทร์เสี้ยว...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 02 เมษายน, 2564, 12:05:48 PM
...จันทร์เสี้ยว (๓)...
เห็นจันทร์เสี้ยว เหลียวมอง บนท้องฟ้า
ฤ คนบ้า เกิดคึก ห้าวฮึกเหิม
จึงตัดแต่ง แหว่งเฉือน ไม่เหมือนเดิม
จากแรกเริ่ม โตเต็ม เล็มจนเว้า
กลางไพรพฤกษ์ ดึกดื่น คืนสงัด
ตะคุ่มร่าง ว่างจัด นั่งขัดเข่า
เสียงหายใจ เฮือกถอน ร่ำกลอนเกลา
ร่ายประชด บรรเทา เหงาดวงแด
มองบุหลัน บั่นเสี้ยว เสียวสะท้าน
ฤ ดวงมาน แห่งข้า ท่าจะแย่
เศษธุลี ใครเล่า เขาเหลือบแล
ให้ท้อแท้ แห้งเหี่ยว เปลี่ยวใจนัก
ยืนออดอ้อน กลอนกานท์ นานวิโยค
อุปโลกน์, คลางแคลง สำแดงประจักษ์
ว่าแท้จริง รัญจวน คำครวญรัก
คือตัวฉัน ทึกทัก รักข้างเดียว
โซ...เซอะเซอ
2 เมษายน 2564
|
หัวข้อ: Re: ...จันทร์เสี้ยว...
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 03 เมษายน, 2564, 04:23:26 PM
:31: :12: :34: :21:
ยืนจ้องชายร่ายกลอนออดอ้อนฟ้า
มองลงมา..รู้แจ้งว่าแห้งเหี่ยว
คงเจ็บจุกทุกข์รีดผอมซีดเซียว
ใบหน้าเขียว..ยับย่น..โดนคนทำ
ใครกันหนอคิดร้ายจนชายทุกข์
เคยสนุกขมขื่นมิชื่นฉ่ำ
นัยน์ตาเอิบไหลแซมสองแก้มช้ำ
พูดเอ่ยคำสุดเศร้าหงอยเหงาทรวง
เรา..เทวดาบนเมฆ..ขอเสกใส่
ว่าโอม..ไป..คาถา..มหาห่วง
แช่งหญิงนั้นกลับกลอกที่หลอกลวง
สลบล่วงราคินมิสิ้นใจ
ขาดเสียงสั่ง..รั้งท้ายเห็นชายวิ่ง
หญิงหนึ่งพิงหล่นร่างอยู่ข้างไห
ฤทธิ์คำสาปจาบจ้วงหลุดล่วงไป
เสียงร้องไห้..ดังลั่น...ช่วยเมียฉันที
หญิงคนทำชายทุกข์ ดันเป็นศรีภรรยาแกเอง เทวดาอย่างเราไม่ทราบ ดันสาปให้สลบ แป๊บเดียว เดีียวแกก็ฟื้นน่า
( หนักนิดเบาหน่อย ต้องขออภัย เจ้าของกระทู้ นะครับ )
Jannjao
หัวข้อ: Re: ...จันทร์เสี้ยว...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 04 เมษายน, 2564, 10:22:10 AM
เหตุบ้านกลอน เงียบฉี่ รี่เร็วฉัน-
สร้างสีสัน พรรณนา ประสาศิลป์
เปิดกระทู้ จู่โจม เล้าโลมจินต์
เมื่อยลยิน สิ้นหมด ความอดทน...
แม้นเป็นชาย ถึกทะนง คงหมั่นไส้
สุดยับยั้ง ชั่งใจ ไฟลามก้น
พลุ่งแผดเร้า รานรุ่ม สุมกมล
เจ็บแปล๊บจน นั่งไม่ติด ริดสีดวง
รีบจัดร้อย เรียงวาง คำถางถาก
ด้วยลมปาก หนาวเหน็บ หวังเจ็บจ้วง
รจน์อักษร กลอนเห็น เป็นผลพวง
ของกลลวง กระแนะกระแหน แหย่รังแตน
หากเป็นหญิง ยินคำ เศร้ากำสรด
แม้สลด สังเวช สมเพชแสน
อาจไร้ซึ่ง ปรานี แฮ้ปปี้แลนด์
ซ้ำเติมแทน คำปลอบ ตอบส่งมา
แต่ทั้งนี้ ทั้งนั้น เท่าทันคิด
หากสัมฤทธิ์ สุนทร กลอนดราม่า
คงปลุกฟื้น คืนชีพ ลีบโรยรา
ประดับประดา ดลประดิษฐ์ ลิขิตงาม
หนักนิดเบาหน่อยนี้...........ฤาเกรง
ศอกกลับเท่านั้นเอง...........ขย่มขยี้
บ้านกลอนกลับครื้นเครง....สนานสนุก
เพียงท่านอย่าหลีกลี้..........ร่วมร้อยรังสรรค์
โซ...เซอะเซอ
4 เมษายน 2564
:12:
|
หัวข้อ: Re: ...จันทร์เสี้ยว...
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 18 เมษายน, 2564, 04:57:49 PM
:31: :12: :34: :21:
กลอนงามงดหมดใจไม่ชอบแต่ง
กลอนแก้แกล้งก่อการคืองานฉัน
ยั่วหยอกเย้ากระเซ้าปลูกความผูกพัน
เรื่องขบขันหากรู้เขียนสู้ตาย
สหายโซลแนวคิดผูกจิตสงบ
ถึงเครื่องครบหลากพจน์..มากรสหลาย
ทั้งแนวซึ้งขึ้งขังแนวชังกลาย
แนวผู้ชายตัดพ้อแนวล้อเลียน
กลอนสนุกปลุกรักเก็บกักก่อ
เสียงหัวร่อดังนานยามท่านเขียน
ปรบมือก้องต้องมนต์อ่านวนเวียน
สมชื่อเกรียนประจำชานบ้านอารมณ์
555 อยากให้บรรยากาศเก่าเก่า กลับมานะครับ
Jannjao
หัวข้อ: Re: ...จันทร์เสี้ยว...
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 20 เมษายน, 2564, 06:49:11 AM
กลอนงดงาม หวามวาบ กำซาบจิต
คลอลิขิต แว่วหวาน สำราญสม
สัมผัสชื่น ชิดช้อย ถ้อยคำคม
จนโซกซม ซึมซับ ประทับทรวง
เหมือนปลดปล่อย จิตวิญญาณ ผ่านภาษา
เหมือนปลดเปลื้อง ปัญหา ภาระหน่วง
เหมือนปลิดปลิว ลิ่วล่อง ท่องทะลวง
เหมือนปลกเปลี้ย ทั้งปวง ล่วงเลยลับ
เฉกดนตรี มีคุณ คอยหนุนเกื้อ
ยามเหงาเบื่อ ชีวัน นั้นอ้าว,อับ
ร้อยเลบง เพลงกลอน ผ่อน,ระงับ
ช่วยประคับ ประคอง,คลาย แหนงหน่ายคลุ้ม
กลอนสนุก ปลุกอารมณ์ คมคายปาก
กลอนวิพากษ์ หลากสำนึก หยั่งลึกลุ่ม
สื่อสะท้อน อ่อนไหว เหมือนไฟรุม
คือร้อนรุ่ม รักของฉัน บรรยาย*
อยากปลุกเร้า จำนรรจ์ บรรยากาศ
พลิกชีวาตม์ คืนสุข ทุกข์หม่นหาย
ขอประจง องอาจ วาดลวดลาย
จุดประกาย ร้อยกรอง สักสองวรรค...
...ไปต่อกันที่กระทู้...”ขอ ๒ วรรค....” นะครับ
ขอเรียนเชิญนักกลอน ทั้งมือเก่าและมือใหม่
มาช่วยกันเติมคนละสองวรรคกันนะครับ... :12:
โซ...เซอะเซอ
20 เมษายน 2564
*บรรยาย :ใช้คำอ่าน บัน-ระ-ยาย
|
|