เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ระนาดเอก ที่ 01 ธันวาคม, 2556, 11:15:18 PM



หัวข้อ: ~"ยามหวีสาง..แด่นางใจ?"~
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 01 ธันวาคม, 2556, 11:15:18 PM
(http://upic.me/i/zc/1ph4h.jpg) (http://upic.me/show/60160893)

~"ยามหวีสาง..แด่นางใจ?"~
 


๐ ครั้นลมพลิ้วแผ่วแผ่วแล้วไหวไหว
ราวเส้นไหมเงาวามยามต้องแสง
ริ้วเล็กเล็กประกายคลายสำแดง
กลิ่นไอแฝงจริตหอมติดมือ

๐ นิ่มเมื่อไล้ดั่งต้องใยทองแก้ว
แสงวับแววดำขลับขยับสื่อ
คือสายใยสรรค์สร้างหลายอย่างคือ
คราได้ถือหวีสางอย่างนุ่มนวล

๐ อยู่ด้านหลังของเธอเผลอจ้องพักตร์-
ในกระจกนงลักษณ์มักหยิกข่วน
สางเบาเบากะพริบกระซิบยวน
สื่อรัญจวนหลอมจิตสะกิดใจ

๐ สางนิ่มนิ่มเบาเบาราวทุกเส้น
สางเพื่อเน้นรากรักยึดหนักได้
สางเริ่มต้นสู่ปลายฝังภายใน
ด้วยมือรักพิสมัยทำให้เธอ

๐ จากเริ่มต้นละเมียดละเลียดช้า
หน่วงเวลาเพื่อกาลหวานเสมอ
เช่นทุกวันทุกครั้งหวังปรนเปรอ
สางไม่เลอเลิศนักแต่รักจริง

๐ ยามลมพลิ้วแผ่วแผ่วแล้วก้มหอม
เอ่ยปากพร้อมสบตาว่ารักยิ่ง
มืออาจแข็งไปบ้างพลางอย่าติง
สางเพื่อหญิงรักเท่า..เจ้าชีวิต๚ะ๛

ธนเดช จตุคามฯ
มิวนิก เยอรมัน
๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๖๐

:jub jub: