หัวข้อ: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 07 พฤศจิกายน, 2564, 03:59:16 PM
…จากหัวใจกวี…
…จินตนาการ ก้าวไกล ไร้ขีดจำกัด
ผจงจัด วางเรียง เสียงอักษร
ให้สอดคล้อง ถ่องถ้อย สร้อยสุนทร
เป็นวรรคกลอน อ่อนไหว…จากหัวใจกวี
Soul Searcher
Inspired to write 7/11/2021
|
หัวข้อ: Re: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 07 พฤศจิกายน, 2564, 10:59:20 PM
บทลำนำ จำนรรจ์ ประพันธ์พาท
สะท้อนอาตม์ อารมณ์ คมคายที่-
ถ่ายทอดความ รู้สึก สำนึกมี
ผ่านวลี ซึ้งสดับ ประทับใจ
Soul Searcher
Inspired to write 7/11/2021
|
หัวข้อ: Re: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 13 พฤศจิกายน, 2564, 02:33:26 PM
เมื่อกวีแผดเสียง สำเนียงก้อง
ผุดวรรคทองพร้องสรรพ แม้หลับไหล-
ก็สุดเฉยเชือนปล่อย ลิ่วลอยไป
อัศจรรย์ทันใด เปิดใจรับ
Soul Searcher
Inspired to write 13/11/2021
|
หัวข้อ: Re: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 22 พฤศจิกายน, 2564, 04:21:26 PM
ดุจแสงทองส่องฟ้าอุษาสื่อ
สุขทุกข์คือแว่วหวานบรรสานสรรพ
เพื่อรู้ตื่นชื่นบานร้าวรานระงับ
เพียงสดับถ้อยแถลงแจรงจรุง
Soul Searcher
Inspired to write 22/11/2021
|
หัวข้อ: Re: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 27 พฤศจิกายน, 2564, 12:37:29 PM
ครั้นอ่านความงามงดพจนารถ
รุ่มร้อนผาดผ่าวเพลิงกระเจิงพลุ่ง
ก็พลันดายดับเงื่อนฟั่นเฟือนฟุ้ง
หยุดทุกข์ปรุงแต่งปั้นท้อบั่นทอน
Soul Searcher
Inspired to write 27/11/2021
|
หัวข้อ: Re: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 11 ธันวาคม, 2564, 10:27:36 AM
“ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิต” คิดถอดถอน
ยังซาบซึ้งตรึงตราสถาวร
สะท้านกลอนสะท้อนคำจำขึ้นใจ
“…ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน… “
…(สุนทรภู่-นิราศภูเขาทอง)….
Soul Searcher
Inspired to write 11/12/2021
|
หัวข้อ: Re: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 19 ธันวาคม, 2564, 07:47:33 AM
:28:
ไม่เมาเหล้า แต่เรา ดันเมาหมัด
ถูกเขาอัด เขารุม กลุ้มแค่ไหน
หนึ่งต่อสิบ ถีบหน้า บ้าหรือไร
เลือดหลั่งไหล ท่วมตัว โอ้ยกลัวจัง
วิริน
:27:
หัวข้อ: Re: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2565, 08:39:18 AM
มิลืมเลือนเตือนจำนำมาใช้
เชื่อปักใจเหล่ามนุษย์ยากสุดฝืน
ต้องหนาวเหน็บเจ็บช้ำระกำกลืน
ทุกข์ขมขื่นน้ำตารื้นบ่ารด
“…แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน…”
…(สุนทรภู่-พระอภัยมณี)…
Soul Searcher
Inspired to write 12/2/2022
|
หัวข้อ: Re: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2565, 08:42:27 AM
จุดแสงเทียนส่องทางสว่างทัศน์
คลุ้มมนัส เคลื่อนคลายหายสับสน
กัมปนาทกึกก้องห้องกมล
เมื่อกวีนิพนธ์ดลสำแดง
“…เทียบทุกคำที่เขียนคือเทียนไข
ผู้เผาไหม้ตัวเองเพื่อเปล่งแสง
ยิ่งค่าความงามเทิดเจิดแจรง
ยิ่งเสียดแทงหัทยางค์ให้ร้างเลย...”
…(เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์-ใบศรี)…
Soul Searcher
Inspired to write 12/2/2022
|
หัวข้อ: Re: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2565, 08:45:49 AM
โอ้เจ้าดวงจันทราของข้านี้
เบิกมืดฟ้าราตรีคลี่ผายเผย
ทอดแสงนวลอวลอุ่นอย่างคุ้นเคย
ก่อนเอื้อนเอ่ยคำหวานบรรสานไป
“…อยากจะบอกว่ารักสักเท่าฟ้า
หมดภาษาจะพิสูจน์ พูดรักได้
เต็มอยู่ในความว่าง กว้างและไกล
คือหัวใจสองดวง ห่วงหากัน…”
…(เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์-บนลานอโศก)…
Soul Searcher
Inspired to write 12/2/2022
|
หัวข้อ: Re: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 26 พฤษภาคม, 2565, 11:34:12 PM
(ดั่ง)
“…เดือนช่วงดวงเด่นฟ้า ดาดาว
จรูญจรัสรัศมีพราว พร่างพร้อย
ยามดึกนึกหนาวหนาว เขนยแนบ แอบเอย
เยนฉ่ำน้ำค้างย้อย เยือกฟ้าพาหนาว…”
…(สุนทรภู่-นิราศสุพรรณ)…
งามคำนำร่ายร้อย...........เรียงงาม
เลื่องชื่อสุนทรนาม...........ภู่แพร้ว
ดื่มด่ำทุกโมงยาม............ขานขับ
สุตกวีแก้ว........………….กระเดื่องข้ามกาลสมัย
(ดุจ)
ดาวเดือนลัดล่วงฟ้า….....ราตรี
เข้ากอดเกี่ยวรัชนี……….ชิดเชื้อ
สบไหวอ่อนวลี…………..หวามกระหวัด
เหินห่างมิสร่างเรื้อ…..…..สวาทร้อยรังสรรค์
Soul Searcher
Inspired to write 25/5/2022
|
หัวข้อ: Re: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 14 มิถุนายน, 2565, 08:59:33 AM
“…ที่จะอยู่เพื่อคนที่เธอรัก
ที่จะหักพาลแพรกแหลกเป็นผง
ที่จะลุจุดหมายปลายทะนง
ที่จะคงธรรมเที่ยงเคียงโลกา
เพื่อโค้งเคียวเรียวเดือนและเพื่อนโพ้น
เพื่อไผ่โอนพลิ้วพ้อล้อภูผา
เพื่อรวงข้าวพราวแพร้วทั่วแนวนา
เพื่อขอบฟ้าขลิบทองรองอรุณ”
…(อุชเชนี-ขอบฟ้าขลิบทอง)
เพื่อเท้าความคำปลุกปลอบทุกข์ยาก
เพื่อฝังฝากวรรคทองไว้ตรองครุ่น
เพื่อน้าวน้อมยอมรับกับบาปบุญ
เพื่อเจือจุนแจกเสบียงหล่อเลี้ยงใจ
เพื่อเศษเสี้ยวนาทีคุ้มมีค่า
เพื่อโศกซับน้ำตาขมปร่าไล่
เพื่อแบ่งฝันปันรักบอกทักไป
เพื่อผินไกลสุดหล้าฟ้าขลิบทอง
Soul Searcher
Inspired to write 14/6/2022
|
หัวข้อ: Re: ...จากหัวใจกวี…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 19 มิถุนายน, 2565, 10:31:19 PM
…หลังฝนซา ฟ้าสาง กระจ่างสรวง
กลับล้นทรวงโซมซัด ด้วยกลัดหนอง
ถึงอรุณเจิดจ้า ฟ้าเรืองรอง
ใจยังร้องเรียกหา รอยตราตรึง…
“ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด
ก็มิอาจไปตามความคิดถึง
ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง
จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน
คิดเสมอเมื่อใจใฝ่ถึงเขา
สายตาเศร้าเฝ้าเตือนว่าเหมือนฝัน
แววอาวรณ์อ่อนหวานผสานกัน
เหมือนจำนรรจ์จำนนท้นอาลัย
จะตัดพ้อต่อว่าประสารัก
ใจก็ทักท้วงห้ามตามวิสัย
จงมองตาตาจะเตือนว่าเหมือนใจ
ถ้าแจ้งได้ก็จะแจ้งไม่แฝงเงา
รู้ทั้งรู้ว่ารักจักให้ทุกข์
ใจยังรุกเร้าหลอกให้บอกเขา
ช่างไม่เข็ดหรือไรนะใจเรา
เขามีเจ้าของแล้วในแววตา
เคยนั่งเศร้าเดาใจเธอไม่ออก
จนตาบอกบ่งเล่ห์เสน่หา
ใจที่หวังพลั้งผิดระอิดระอา
วอนตาอย่าเยือนผสานแววหวานเลย”
…(เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์-เดือนดับในดวงตา)…
PgXr_g1SaNE
Soul Searcher
Inspired to write 19/6/2022
|
|