หัวข้อ: …ลมหายใจ…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 กันยายน, 2565, 08:01:24 PM
…ลมหายใจ…
ลมหายใจของฉัน นั้นยังอยู่
ถึงสุดรู้เข้าออก บอกตรงไหน
ขืนเมินปล่อยเรื้อร้าง เหินห่างไป
คงก่อนวัย ด่าวดิ้นสิ้นชีวา
ลมหายใจใกล้ตัว กลับมัวหลง-
ห่วงพะวงอื่นไซร้ เรื่องไกลกว่า
ครั้นลมเข้าตามตรอก มิออกมา
แม้นประดาห่วงหาย มลายพลัน
ผู้อยากพบความจริง มิ่งไขว่คว้า
จำตรวจตราใส่ใจ ให้แม่นมั่น
จวบเยือกเย็นเด่นชัด อัศจรรย์
ในทุกเมื่อเชื่อวัน ด้วยฉันทะ
งดปรุงเปรอะเลอะเลือน แล้วเชือนเฉย
ฝึกคุ้นเคยใคร่ดู รู้จังหวะ
อ่านสั้นยาว เร็วช้า สภาวะ
บอกนัย(ยะ) วายุนี้ คือชีวิต
แม้ยามกิน, ยามนอน, ตอนเครียดเคร่ง-
ลมยังเบ่งระบาย ง่ายหงุดหงิด
เห็นอารมณ์ซุ่มแฝง สำแดงฤทธิ์
ผ่านเนืองนิตย์ชำแรก ซึมแทรกปราณ
ทิ้งเกี่ยวข้อง ละวาง อย่างสงบ
ปล่อยโพลงพลบเลือนลับ กับสังขาร
ตราบยาวไกล ยังไม่ถึง ซึ่งนิพพาน
ขอเบิกบานระลึกรู้ อยู่เพียงลม
…อานาปานสติ…
(โคลง ๔ สุภาพ)
อานาปานสติเฝ้า............เพียรชม
เข้าออกสั้นยาวลม..........หยั่งรู้
ปลอดความคิดอารมณ์...สงบ
บังเกิดกลางใจผู้.............แจ่มแจ้งกระจ่างขันธ์
ทวนลมลุถ่องแท้.............สมาทาน-
ศีลวัตรเคร่งครัดฌาน......เชี่ยวใช้
นำพาประหัตประหาร......กิเลส
ผนึกปัญญาไซร้..............ดับสิ้นสังสาร์
(กาพย์ยานี ๑๑)
อานาปานสติ.................ทอดดำริมิไผลเผลอ
พลัดหลงพะวงละเมอ......เพ้ออดีตอนาคต
สมถกรรมฐาน................ฝึกเชี่ยวชาญบริบท
วิชชาคุณาพรต...............อัปปนาสมาธิ
(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔)
รู้ลมวิตกกระจะวิจาร.......ปิติซ่านระรึงทรวง
เอกัคคตาคติมิลวง.........รุจิเรขอุเบกขา
(กลอน ๘)
ทุกห้วงลมหายใจ ให้รู้สึก
ทุกตรองตรึก วาบไหว ใช่แก่นสาร
ทุกนาที อย่าหลง พะวงนาน
ทุกเคลื่อนวาร ระลึกรู้...อยู่ไหมเออ
2IX8cWDhD8c
Soul Searcher
Inspired to write 3/9/2022
|
|