หัวข้อ: …เพราะฉันไม่มีเวลาหยุดให้ความตาย โดย เอมิลี่ ดิคกินสัน…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 05 กันยายน, 2565, 12:57:35 PM
“เพราะฉันไม่มีเวลาหยุดให้ความตาย”
โดย เอมิลี่ ดิคกินสัน
“Because I could not stop for Death”
By Emily Dickinson
8qGpehO0dpc
Because I could not stop for Death –
He kindly stopped for me –
The Carriage held but just Ourselves –
And Immortality.
เพราะฉันไม่มีเวลาหยุดให้ความตาย
มิดูดายเขาอุตส่าห์หยุดหาฉัน
ในรถม้ามีแค่กันและกัน
กับอมตะนิรันดร์อนันตกาล
We slowly drove – He knew no haste
And I had put away
My labor and my leisure too,
For His Civility –
เคลื่อนตัวไปเรื่อยเรื่อยอย่างเฉื่อยช้า
รีบบอกลาหน้าที่มีในบ้าน
ลาชื่นชอบอดิเรกปัจเจกงาน
เกรงใจท่านผู้สูงชาติมรรยาทงาม
We passed the School, where Children strove
At Recess – in the Ring –
We passed the Fields of Gazing Grain –
We passed the Setting Sun –
ผ่านโรงเรียนเด็กรี่รุดช่วงหยุดพัก
อึงอลทักทายกันลั่นสนาม
ผ่านทุ่งนาฟ้าหลัวทั่วเขตคาม
ผ่านแม้ยามสุริยาย่างสายัณห์
Or rather – He passed Us –
The Dews drew quivering and Chill –
For only Gossamer, my Gown –
My Tippet – only Tulle –
ฤาแท้เคลื่อนทินกรสัญจรพลัด
น้ำค้างเยียบเย็นจัดกระหวัดหวั่น
มีเพียงเสื้อคลุมบางบางคอยขวางกัน
เกินสุดป้องหนาวเหน็บนั้นจนสั่นเทา
We paused before a House that seemed
A Swelling of the Ground –
The Roof was scarcely visible –
The Cornice – in the Ground –
คราหยุดที่จุดหมายคล้ายเนินดิน
ดูแปลกถิ่นเป็นเสมือนดั่งเรือนเหย้า
บัวผนัง หลังคาลาด แค่คาดเดา-
โผล่ให้เห็นเพียงเลาเลาบอกเค้าราง
Since then – 'tis Centuries – and yet
Feels shorter than the Day
I first surmised the Horses' Heads
Were toward Eternity –
จวบร้อยปีล่วงลับนับลาจาก
เหมือนถูกพรากเพียงข้ามวันมิทันสว่าง
พึ่งสังเกตมุ่งพาชีชี้ทิศทาง
สู่เวิ้งว้างแห่งฉันนิรันดร
แปลไปตามความรู้สึกของผู้แปลครับ
Soul Searcher
Inspired to write 5/9/2022
|
|