หัวข้อ: …สะพานแห่งชีวิต…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 21 ตุลาคม, 2565, 08:05:51 AM
…สะพานแห่งชีวิต…
…Bridge Over Troubled Water…
“...Like a bridge over troubled water
I will lay me down...
...Like a bridge over troubled water
I will ease your mind…”
7lU_CVDta3Q
หว่างสายธารคดเคี้ยวน้ำเชี่ยวกราก
ที่ล้นหลาก คลุ้มคลั่ง หลั่งถาโถม
ขอเพียงมีใครมอบปลอบประโลม
ท่วมทุกข์โทมนัสนั้น คงผันกลาย…
…บทเพลงกลอนอ่อนช้อย สร้างรอยยิ้ม
พบเอมอิ่ม ข้องคับ เลือนดับหาย
จุดแสงเทียน เจียรวรรค โบกทักทาย
เปล่งประกาย ปลุกฝัน ของวันวาน
เพื่อรังสรรค์ ปันสุข เปลื้องทุกข์โศก
จวบทิ้งโลก รวยรินสิ้นสังขาร
ทอดหัวใจปูลาด พาดสะพาน
ให้เธอก้าวเดินผ่าน สายธารชีวิต
…เพลงเก่าของ Simon&Garfunkel นี้
ฟังมาไม่รู้กี่รอบ แต่ไม่ได้ตั้งใจพิจารณา
ความหมายอย่างละเอียดลออ
พอได้ตั้งใจฟังความหมายอย่างจริงจัง
จึง…อืม…มิน่า เพลงนี้ถึงเป็น
หนึ่งในตำนานเพลงดังตลอดกาล…
Soul Searcher
Inspired to write 21/10/2022
|
หัวข้อ: Re: …สะพานแห่งชีวิต…
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 21 ตุลาคม, 2565, 06:43:53 PM
:30:
เพลงไพเราะความหมายทอดสายจิต
ให้มวลมิตรแตะมือร่วมสื่อสาร
แนบลำนำเนื้อหาพาชื่นบาน
ดั่งสายธารสื่อรักมิตรนักกลอน
:34:
พิณจันทร์
21 ตุลาคม 2565
หัวข้อ: …รางวัลแด่คนช่างฝัน…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 23 ตุลาคม, 2565, 09:42:30 AM
…รางวัลแด่คนช่างฝัน…
“…จะปลอบดวงใจให้เธอหายร้าวราน
จะเป็นสะพานให้เธอเดินไปแน่นอน
จะเป็นสายน้ำเย็นดับกระหายยามโหยอ่อน
คอยอวยพรให้เธอสมดังหวังได้นิรันดร์…”
fXScSg6TywA
กำลังใจ…ให้แก่กัน วันฟ้าหม่น
เกลือกน้ำฝนปนน้ำตา ชุ่มคาหมอน
เกลือกน้ำหมึกเปื้อนเปรอะ เลอะหัวนอน
กว่าเว้าวอน อ่อนไหวใจโรยแรง
รินคำมอบ ปลอบขวัญ วันเหี่ยวหุบ
ถึงขอบฟ้าหลัวหลุบ ริบหรี่แสง
ถึงเกินความสามารถ หวาดระแวง
ขอเปลี่ยนแปลงความคิด ลบติดลึก
แม้คลังคำน้อยนิด ข้องติดขัด
อาจสัมผัสมิงาม คร้ามรู้สึก
อาจสื่อสารวกวน เหลือทนนึก
ขอเพียงเช้ายันดึก ฝึกมิท้อ
กอบเก็บความจริงใจ ทอนใส่วรรค
ถ่ายทอดรัก ชิงชัง ครั้งคราวก่อ
ถ่ายทอดลง อักษรอ่อนลออ
ร้อยถักทองานศิลป์ ด้วยอินทรีย์
ผู้เสพศิลป์จินตนา มิราร้าง
แม้เหินห่าง โภคทรัพย์ อับแสงศรี
แม้ไร้เกียรติ ยศศักดิ์ บารมี
สืบสร้างสรรค์งานกวี นี้เพียงตน
กำลังใจ…ให้แก่กัน รางวัลมอบ
ผู้ชื่นชอบ โคลงกลอน สุนทรผล
ผู้เติมฝัน ปันสุข แด่ทุกคน
คืนกลับย้อนบันดาลดล พ้นหมองมวล
Soul Searcher
Inspired to write 23/10/2022
|
หัวข้อ: Re: …สะพานแห่งชีวิต…
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 24 ตุลาคม, 2565, 07:22:59 PM
:30:
ชอบวรรคนี้จัง
" ผู้เสพศิลป์จินตนา มิราร้าง
แม้เหินห่าง โภคทรัพย์ อับแสงศรี
แม้ไร้เกียรติ ยศศักดิ์ บารมี
สืบสร้างสรรค์งานกวี นี้เพียงตน "
:30:
(ต่อจ้า....คืนกลับย้อนบันดาลดล พ้นหมองมวล..)
กำลังใจให้กันแม้หันเห
งานทุ่มเทเพียงใดใจเร่งด่วน
ให้รีบกลับ"อาราณ์กลอน"ย้อนทบทวน
หลายสิ่งล้วนเพื่อนจิตมิตรนักกลอน
เปิดบ้านมาก็พบความอบอุ่น
ดั่งอรุณสาดแสงแห่งอักษร
ถ้อยคำดุจน้ำค้างพร่างพราวจร
เสียงเว้าวอนยินให้อย่าไกลกัน
เถอะ..คลังคำน้อยนิด ก็คิดเขียน
คอยแวะเวียนดวงแดมิแปรผัน
เขียนซ้ำซ้ำคำถ้อยน้อยแสงจันทร์
แต่ใจนั้นฉาบคำชื่นฉ่ำจริง
แม้ทุกอย่างวางไว้แค่ในบท
ที่เขียนจดรู้ได้ไม่ทุกสิ่ง
ทั้งเนื้อหาหลายอย่างเขียนอ้างอิง
ไม่ประวิงดอกหนาร่วมพาที
กำลังใจให้มาล้ำค่านัก
ขอมิตรรักทักทายอย่าได้หนี
ทุกอักษรกลอนหมายสหายมี
ผูกฤดีกันไว้อย่าได้เลือน
พิณจันทร์
24 ตุลาคม 2565
หัวข้อ: Re: …สะพานแห่งชีวิต…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 28 ตุลาคม, 2565, 10:30:54 PM
…กำลังใจ…
“…กำลังใจ จากใครหนอ
ขอเป็นทาน ให้ฝันให้ใฝ่
ให้ชีวิต ได้มีแรงใจ
ให้ดวงใจ ลุกโชนความหวัง
กำลังใจ จากใครหนอ
ขอเป็นทาน ให้ฉันได้ไหม
ดั่งหยาดฝน บนฝากฟ้าไกล
ที่หยาดริน สู่พื้น ดินแห้งผาก…”
kR2tEyVt1Bs
เก็บรวบรวมแรงใจไว้ตรงนี้
รวมลงที่มีรักทักทายเสมือน-
บอกเรื่องราวท้อแท้ มิแชเชือน
ปรับเปลี่ยนเงื่อนไขปลุกปลอบทุกข์ท้อ
มีบทเพลงแช่มชื่นระรื่นโสต
วรรคปรานโปรดแว่วหวาน ไว้ขานต่อ
มีน้ำจิตน้ำใจ สดใสพะนอ
ตั้งตารอ ผู้เหนื่อยล้า หาเต็มเติม
วางทุกข์หนักค้างคาลงมาก่อน
บ่มเพาะกลอนซึมลึก ให้ฮึกเหิม
ยกมุมมองขึ้นใหม่ ไม่เหมือนเดิม
แล้วจึงเริ่มคิดอ่าน การสำคัญ
เมื่อปลอดโปร่งโล่งจิต ปลิดวิตก
เหมือนโล่งอก เรี่ยวแรงเริ่มแข็งขัน
ด้วยแรงใจใสสดนี้ ทุกวี่วัน
กิจร้อยพันพึงสำเร็จ เสร็จสมปอง
Soul Searcher
Inspired to write 28/10/2022
|
หัวข้อ: …ทะเลใจ…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 พฤศจิกายน, 2565, 09:37:03 AM
…ทะเลใจ…
“…แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน
วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่เพียงตัวและจิตใจ
เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน
เหมือนชีวิตผันผ่านคืนวันอันเปลี่ยวเหงา
ตัวเป็นของเราใจของใคร
มีชีวิตเพื่อสู้คืนวันอันโหดร้าย
คืนที่ตัวกับใจไม่ตรงกัน
…คืนนั้นคืนไหน ใจแพ้ตัว
คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ
ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์
อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น
คืนนั้นคืนไหน ใจเพ้อฝัน
คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก
ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก
พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ…”
4fm3R-UcXvs
…เหมือนชีวิตผ่านวัยเกินใจฝัน
เหลือหดสั้นรันทดหมดความหมาย
สุขทุกข์เปลี่ยนผันวน จวบจนวาย
อยู่กับกาย อยู่กับใจ มิไคลคลา
จวบยินเพลงไพเราะเสนาะโสต
ลิ้มเอมโอช อ่อนละไมในภาษา
เหมือนได้เสพ รสทิพย์ เพียงพริบตา-
จิตวิญญาณ์ กลับฟื้น คืนกำลัง
เก็บแรงใจใส่ตัว อย่ามัวท้อ
ปลุกแห้งห่อเหี่ยวจินต์ ปลอบสิ้นหวัง
ถึงหนทางตันตีบ ตราบชีพยัง
กู่ก้องดัง จากหัวใจ ผู้ไม่แพ้
ทุกย่างเหยียบยืนหยัด กำหมัดแน่น
เปลี่ยนคับแค้น เป็นกุทัณฑ์ อันแน่วแน่
เปลี่ยนหยามเหยียด ถากถาง บาดหมางแปล
เป็นเที่ยงแท้ เด็ดเดี่ยว น้าวเหนี่ยวใจ
ถามตัวเองทุกนาที ยังมีค่า
ปล่อยเวลาล่วงเลย อย่างเคยไหม
หรือรอทอดแสงทอง ผ่องอำไพ
ปล่อยช่วงไฟโชนดับ ลับก่อนกาล
sIpby11hlPU
Soul Searcher
Inspired to write 6/11/2022
|
|