|
หัวข้อ: อารมณ์ศิลปิน เริ่มหัวข้อโดย: ตรีประภัสร์ ที่ 05 ธันวาคม, 2556, 10:49:31 PM (https://m.ak.fbcdn.net/sphotos-f.ak/hphotos-ak-prn2/1233512_577812195611544_1028046162_n.jpg) (http://upic.me/i/yy/7knzxbiui5d.gif) :18: ...อารมณ์ศิลปิน... :18: ตวัดดู พู่กัน สรรเลือกสี จรลี เยื้องย่าง ร่างดินสอ เส้นทมิฬ สินธุ์หมึก ผนึกรอ วาดลออ พรมเน้น เล่นลวดลาย ประทับภาพ ทาบตรง บรรจงสวย ให้ระทวย เถิดศิลป์ อาจิณสาย เฉดร้อนเย็น เรียงชั้น พรรณราย กำจรจาย จรดนิ้ว ริ้วโรยริน ระบายจัด ชัดเจน เอนอ่อนพลิ้ว ค่อยละลิ่ว ตัดเส้น เน้นศาสตร์ศิลป์ มีหนักแน่น ผสมนวล ล้วนจากจินต์ ให้โบยบิน แปรไหว ไปตามทรวง ประณีตค่อย แต่งสี ลีลาเสริม ดั่งเคลิบเคลิ้ม พราวเด่น เห็นแดนสรวง นางสวรรค์ ชั้นฟ้า ธิดาดวง หยาดหยดร่วง ย่างชม อารมณ์กลอน หนึ่งโสม ๕.๑๒.๒๕๕๖ :smiley29: (http://upic.me/i/yy/7knzxbiui5d.gif) :smiley24: ขอบคุณภาพวาดสวยๆจาก คุณพิมพ์ฑิรีย์ ทองเจือค่ะ หัวข้อ: Re: อารมณ์ศิลปิน เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 06 ธันวาคม, 2556, 03:05:29 PM (http://www.nanalady.com/picture/1327816909.jpg)(http://imageshack.us/a/img11/5793/z5i7.png)
มองดูภาพอาบฝันแสนบรรเจิด จิตเตลิดตามเสียงสำเนียงอ้อน ให้หวิวหวิวไหวไหวในสุนทร จนอยากช้อนเชยคางผู้สร้างรอย แต่งแต้มศิลป์จินตนาประสาซื่อ ด้วยปลายมือสื่อเส้นเป็นริ้วฝอย ร่างสร้างสรรค์อันวิจิตรสิทธิ์เจ้ากลอย ใครเห็นคล้อยคารมชมภาพจินต์ ในริ้วริ้วรอยเส้นเห็นนงลักษณ์ ทุ่มเทนักนุ่มเนียนเพียรกับศิลป์ ปากกระหยิ่มยิ้มฉาบภาพกวิน ชวนถวิลศิลป์เส้นที่เด่นงาม มองภาพไปใจคล้อยลอยละล่อง เพียงแค่จ้องมองไปฤทัยหวาม ภาพนางฟ้าปรากฎในพจน์ความ จึงเกินห้ามหลงใหลในภาพนวล.. ระนาดเอก :smiley41: (http://imageshack.us/a/img11/5793/z5i7.png) หัวข้อ: Re: อารมณ์ศิลปิน เริ่มหัวข้อโดย: ตรีประภัสร์ ที่ 08 มกราคม, 2557, 12:32:43 PM ◇...หลงภาพ...◇ ..........◇.......... ช่างพิรามงามงดจรดแถน หญิงทั่วแคว้นมิเทียบเปรียบหอมหวน เคล้าสุคนธ์กลิ่นสะอางช่างรัญจวน มาลีมวลร่างแฝงจำแลงจอง ..........◇.......... พิศภาพเจ้าเฝ้าหลงพะวงใฝ่ งามหทัยถ้อยศรีหามีหมอง เหล่านางสรวงห้วงสวรรค์ส่งครรลอง แม่จึงผ่องพริ้งพรรณดุจจันทร ..........◇.......... พินิศนัยน์ใสวาวดั่งดาวพร่าง เรียวคิ้วนางช่างปั้นฤๅคันศร ชมพูเรื่อเจือปลั่งปรางบังอร แลโอษฐ์ซ้อนอ่อนนิ่มเอิบอิ่มมน ..........◇.......... ประดุจนางย่างเยื้องอยู่เบื้องหน้า พสุธาก็เจิดแจ้งทุกแห่งหน สิ้นมืดมัวทั่วหล้าธราดล โลมใจคนขมขื่นให้รื่นตาม ..........◇.......... โฉมสุดาพาสุขีทุกชีวิต ดุจมีฤทธิ์เลือนโศกทั่วโลกสาม เจ้าคือเพชรเม็ดแก้วอันแวววาม อนันตงามมิสุดสิ้นกวิน...เอย ..........◇.......... หนึ่งโสม ๘.๑.๒๕๕๗ หัวข้อ: Re: อารมณ์ศิลปิน เริ่มหัวข้อโดย: กิติราช ทับทิม ที่ 08 มกราคม, 2557, 01:28:21 PM :jub jub:
บทกวีไพเราะสวยงาม ครับ คุณหนึ่งโสม และ อาจารย์ระนาด ขอร่วม หลง ด้วยคนขอรับ สวัสดีครับผม :smiley43: ลิตาเจ้า.เยาวมาลย์.หวานจริงนุช ผิวผ่องผุด.ดุจหงส์.อนงค์เอ๋ย ศุจินธร.สรไลลา.พาชิดเชย สง่าเผย.เปรยเปรียบ.เทียบนงราม พรรณนารา.อร่ามโฉม.โลมฉวี เนตรน้องนี้.มีชม้าย.ชายไหวหวาม โอษฐ์แย้มยิ้ม.พริ้มเพรา.เย้าทุกยาม เทพีงาม.ล้ำศิริญญา.นิศาดาว เกศสยาย.ปลายระบัด.พัดระริ้ว ผมน้องปลิว.พริ้วสลวย.สวยจริงสาว ปรางชมพู.ดูปรายตา.พาแวววาว ชระขาว.เยาวเรศ.ต้องเนตรชาย ได้ยลพักตร์.ลักขณา.คราพินิจ สราญจิต.พิศเก๋.เสน่ห์ฉาย วิวรรณนวล.ชวนฝัน.พรรณราย มองทั่วกาย.ฤทัยตรึง.ตะลึงงัน งามเหลือเกิน.เขินแนบ.แอบมองเฝ้า หวังคลอเคล้า.เว้าวอน.จนนอนฝัน เสน่ห์พราว.เย้าคำ.นำจำนรรจ์ สะท้านเขิน สะเทิ้นสั่น ฉัน รัก เธอ ฯะ~ :coffee: BY : กิติราช ทับทิม (แมนยู) หัวข้อ: Re: อารมณ์ศิลปิน เริ่มหัวข้อโดย: แจ็คกี้ ที่ 08 มกราคม, 2557, 03:15:28 PM ๏ เหมือนเร้นร่าง..กลางหน..ให้ด้นคว้า
คนึงหา..ตราตรึง..ถึงเสมอ ปฏิพัทธ์..กายใจ..หมายใคร่เจอ หลงละเมอ..เช้าค่ำ..อยู่ร่ำไร..๚ ๏ รูปงดงาม..ล่ามทรวง..คล้ายบ่วงคล้อง ดั่งจำจอง..ใจคน..สุดทนไหว หลุดหลงเล่ห์..เสน่หา..ร่ำอาลัย คิดถึงน้อง..หมองไหม้..ฤทัยรอน..๚ ๏ โอ้เจ้าช่อ..มาลี..ของพี่เอ๋ย ไฉนเลย..หอมเร่..เผยเกสร ดั่งหมายเย้ย..มวลหมู่..ภู่ภมร แล้วกลับซ่อน..เร้นนวล..ให้ครวญคอย..๚ ๏ ให้ผีเสื้อ..บินวน..จนเหนื่อยล้า เฝ้าร่อนหา..กลิ่นเส้า..อย่างเหงาหงอย ดั่งทรวงหนึ่ง..ซึ่งหมอง..ถึงร่องรอย ที่เผยแล้ว..แผ่วค่อย..ล่ามร้อยมาน..๚ ๏ หลับตาลง..ครั้งใด..ไม่วายคิด จะถูกผิด..ยากปลง..หยุดหลงหวาน ฤๅ ห้ามมด..งดลิ้ม..ไม่ชิมตาล ยอมวายปราณ..รานร่าง..อยู่กลางงาม! ..๚ ๏ เต็มตื้นหวาน..ผ่านพากย์..ก็ยากรั้ง หรือหยุดยั้ง..จินตนา..ที่พาหวาม มีแต่เผลอ..ปล่อยใจ..จนไหลลาม ดั่งธารยาม..กรากเชี่ยว..เป็นเกลียวไป..๚ ๏ หากเข้าใจ..จิตตน..ที่วนวก แล้วหยิบยก..ออกวาง..อย่างครวญใคร่ จะเห็นว่า..ภาพหนึ่ง..ซึ่งอาลัย ที่เกิดใน..กลางทรวง..คือลวงตน..๚ ๏ งามกรองคำ..คร่ำครวญ..ก็ล้วนบ่วง อาจคล้องทรวง..พ่วงฝัน..ร้อยพันหน แต่คือสิ่ง..มายา..เมื่อครายล ใช่จะด้น..คว้าได้..ดั่งใจปอง..๚ ๏ แม้เป็นเพียง..ภาพฝัน..อันลวงหลอก หรือช้ำชอก..หมื่นหน..บนอกหมอง พี่ก็ยัง..หมายคว้า..เอามาครอง ทุกห้วงห้อง..ของใจ..ให้นางเดียว..๚ ๏ ขอมีเธอ..ในฝัน..อันหวานชื่น แม้ยามตื่น..สิ้นไร้..ใครแลเหลียว ขอคลี่สาย..ใยสวาท..แล้วพาดเกลียว เพี่อโน้มเหนี่ยว..รูปรอย..ไว้คอยชม..๚ ๏ รู้ว่าหลง..ละเมอ..เพ้อเหมือนบ้า เฝ้าคอยหา..แลหาย..กลายเป็นขม แม้หลับตื่น..ติดตา..พาระทม ยอมทุกข์ตรม..ขมใจ..ในภาพนาง..๚ะ๛ |