เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: สิริวตี ที่ 04 สิงหาคม, 2566, 10:04:52 PM



หัวข้อ: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 04 สิงหาคม, 2566, 10:04:52 PM
สดชื่นเช้านี้ไหมที่รัก
งานหนักยังสุขอยู่ทุกส่วน?
ผ่อนคลายเสียบ้างบางกระบวน
รื่นรมย์รัญจวนในมวลเช้า

สายนี้สบายดี​ไหมที่​รัก
เหนื่อยนักพักบ้างพลางอย่าเศร้า
บางครั้งสิ่งใดกวนใจเรา
ยิ้มนะ...อย่าเอาเป็นอารมณ​์

กลางวันทานอะไรยังที่รัก
ทานผัก​ หมู​ ไก่​ ให้เหมาะสม
งานยุ่งจนลืมโปรดดื่มนม
เงยหน้าบ้างอย่างมอยู่ในงาน

บ่ายแล้วเมื่อยตัวไหมที่รัก
หลับพักสายตาอย่าต่อต้าน
ยืนมั่งเดินมั่งอย่านั่งนาน
กาแฟใส่น้ำตาลบ้างก็ดี

เย็นแล้วเลิกงานยังที่รัก
หน้าเธอทายทักอยู่ทุกที่
แม้ในความคิดถึงหนึ่งนาที
จวบจนบัดนี้ไม่หนีไป

ค่ำแล้วหลับยังนะที่รัก
ฉันจักเขียนหาเมื่อฟ้าใหม่
หลับนะ...ฝันดีก็ดีใจ
จะรวบรวมความสดใสไว้ให้เธอ!

สิริวตี


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: เฒ่าธุลี ที่ 10 สิงหาคม, 2566, 05:46:59 PM
(https://pbs.twimg.com/profile_images/1038777805901725699/uf_1qVvR_400x400.jpg)

(https://upic.me/i/ih/692823n68ya60jv91.gif)

♠♠.ตอบข้อความ.♠♠
♠♠
สดชื่นดีเช้านี้จ้ะที่รัก
เหนื่อยก็พักหนักผ่อนพอคอนไหว?
อารมณ์ดีมีเธอเสมอไป
อยู่ในใจดวงนี้ทุกวี่วัน
♠♠
สายสบายดีซิจ๊ะที่รัก
พรวนแปลงผักดายหญ้าหน้าที่ฉัน
อารมณ์ดีมีเธอเพ้อรำพัน
คิดถึงกัน...หายเหงาเศร้าทรวงใน
♠♠
กลางวันทานน้ำพริกจ้ะที่รัก
จิ้มด้วยฝักถั่วพูปลาทูใส่
อารมณ์ดีมีเธอเพ้อห่วงใย
ถึงตัวไกลใจใกล้ไม่ร้างรา
♠♠
บ่ายไม่เหนื่อยเมื่อยหลอกบอกที่รัก
เอนกายพักใต้ต้นไทรใจห่วงหา
อารมณ์ดีมีเธอเสมอมา
ตื่นลืมตาฟ้าใสใจผูกพัน
♠♠
เย็นแล้วเลิกงานซิจ้ะที่รัก
หยุดงานหนักพักก่อนนอนหลับฝัน
อารมณ์ดีมีเธอเหม่อมองจันทร์
ฟ้าเดียวกันฉันมองจ้องดารา
♠♠
ค่ำแล้วหลับหนุนหมอนก่อนที่รัก
อยากหนุนตักเธอนอนอ้อนห่วงหา
อารมณ์ดี...ที่รักพักสายตา
ทุกทิวาราตรีมีแต่เธอ!
♠♠
เฒ่าธุลี

(https://upic.me/i/ih/692823n68ya60jv91.gif)

Z9daAFiTrMc


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 08 กันยายน, 2567, 10:35:32 PM
นานแล้วนานจนเลือนทรงจำลับ
เก็บข้อความกำกับตรงนี้เสมอ
ให้ระลึกวารหวานวันวานเจอ
วันเกรียนเพ้อเพาะบ่มอารมณ์​กลอน

อวลกลิ่นอายการุญ​คุ้นเคยอยู่
ด้วยเป็นอู่พำนักบ้านอักษร
คราจำจากพรากหายไปหลายตอน
มินิ่งนอนเยี่ยมเยือนพี่​ เพื่อน​ เรา

วันนี้ยังวัยรุ่นยังวุ่นว้า
สุดแสบ​ ซ่า​ บ้า​ บ่น​ เช่นคนเก่า
ความคิดถึงก็ท่วมท้นปนในเงา
ซุกซ่อนเอาไว้สักหนบนเพจนี้

สิริ​วตี​


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 09 กันยายน, 2567, 06:15:50 PM
 :19: :31: :27:

วัยละอ่อนย้อนฝันในวันเก่า
คืนวัยเยาว์แสดงตามแห่งที่
เป็นสิริ..โดดเด่น..เช่น..วตี
สุดยินดี..น้องแก้ว..มิแจวจร

ตะวันจากพรากฟ้าเวลาค่ำ
เช้าจงนำส่องแรงดังแสงก่อน
วัฏจักรสลักเลื่อนเหมือนนักกลอน
ทุกข์คลายผ่อนด้วยพจน์บทกวี


Jannjao








หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 09 กันยายน, 2567, 08:20:21 PM
แสนปลื้มใจอักษรกลอนมิตรเก่า
ช่วยกล่อมเกลาเหงาครันฉัน​เพื่อนพี่
สร่างทุกข์-สุขเชื่อมโยงชั่วโมงนี้
ปลุกชีวิตมิตรไมตรีมิมีคลาย

ตะวันมอบเช้าตรู่เรียกเราตื่น
เช้าจึงชื่นอารมณ์ขื่นขมสลาย
ล้วนล้อมรัดทุกข์วิบัติ​ขจัดกระจาย
เช้านี้เปี่ยมยิ้มพรายสบายใจ

สิริ​วตี​


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 09 กันยายน, 2567, 09:34:44 PM
 :21: :12: :21:

พิมพ์เสร็จแล้วนำลงกระทงคว่ำ
หน้าคะมำระบบดันลบให้
เพจสลับกลับกลายมันหายไป
ตัองแต่งใหม่..ปรุปะ..เกินจะงาม

แต่เอาเถอะเกรอะกรังยังพอสื่อ
พบคนดื้อมิรอพี่ขอถาม
เหตุไฉนกลอนร้างเหินห่างนาม
พี่มองตามมิเห็นเรื่องเป็นไง ?


ไม่เห็นแต่งกลอนเพราะไร ชี้แจงหน่อย


Jannjao


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 09 กันยายน, 2567, 10:15:57 PM
ก็ยังแต่งนิดหน่อยมิค่อยว่าง
ที่ห่างห่างงานหนักจึงผลักไส
แล้วคิดกลอนมิออกจะบอกใคร
แต่มิลืมเยื่อใยทุกไมตรี

ครั้นมิเขียนเพียรคิดเริ่มติดขัด
อยากเจนจัดขัดเกลากลอนเงาฉวี
เห็นว่าท่านจั่นเจาเข้าพอดี
เวลานี้เหมาะสมบ่มเพาะคำ

สิริ​วตี​


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 กันยายน, 2567, 07:55:57 AM


ฤา..ลมฝนดลใจ ให้ทายทัก
ใคร่ชี้ชักเชิญชวน หวนคืนถ้ำ
ชวนกินลาบ น้ำตก จกส้มตำ
ย้อนความจำ รำลึก ดึกดำบรรพ์

เคยปะทะคารม คมคายเดือด
เคยเฉือนเชือด ดราม่า ร้อนฉ่าลั่น
เคยหวานเลี่ยน เกรียนโลด อึ้งโจษจัน
ลดช่องว่าง ระหว่างกัน ระหว่างวัย

แม้หนักนิดเบาหน่อย บ่อยพลั้งพลาด
เถือคมวาท บาดจิต สู่ขิตได้
แต่มิเคย ถือโทษ โกรธฟืนไฟ
ต่างอภัย ให้กัน ด้วยฉันทะ

อาจเนิ่นนานนับปีดีดักผ่าน
หนึ่งตำนานนักกลอน เร่าร้อนวจะ
จากโรงเรียนเกรียนกวี ศรีธัญญะ
แล้วใครล่ะ จักกล้าหือ รับมือนาง

…ขอต้อนรับ…อีเรียมเอ้ย …สิริวตี
นักกวี ในตำนานแห่งบ้านอารมณ์กลอน
ผู้ไปโลดแล่นสร้างชื่อเสียงในวงการวรรณกรรม
กลับคืนสู่ทุ่งบางกะปิครับ…

โซ…เซอะเซอ
10 กันยายน 2567





หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 10 กันยายน, 2567, 09:08:48 AM
 :29: :15: :27:

เลิกสะดุดอุดอู้กระทู้ขยับ
โปร่งขมับคนหายคืนกลายร่าง
ก่อนโศกเศร้าเว้าวอนแต่งกลอนวาง
เดี๊ยวนี้สร่างความเหงาไม่เข้ามา


อภิรมย์ชมอักษรถึงตอนสุข
ท่านโซลุกฉับไวแบบใหม่กว่า
สิริวตีเกินต้านเบิกบานอุรา
ท่านเฒ่าหนา...เสมอต้นถึงจนปลาย


ดีใจนะครับ ได้เจอกับทุกท่าน และ มาลงกลอนบ่อยๆนะครับ

Jannjao



หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 10 กันยายน, 2567, 05:04:37 PM
งงอยู่นานเว็บคนน้อยไม่ค่อยขยับ
หรือลุง(โซล)​หลับพุงพลุ้ยอีกอุ้ยอ้าย
เลยต้องมาปั่นป่วนชวนทักทาย
อย่าวี้ดว้ายเสียงดังฟังดีดี

พี่จั่นฯช่วยโหมโรงประโคมเข้า
บ้านของเราจะสนุกทุกพื้นที่
ส่วนลุงเล่นอย่างพอเหมาะแต่พอดี
อย่าต่อยตีจะเกินแก้เพราะแก่แล้ว

สิริ​วตี

ขออภัยค่าาากลอนพาไปนิสหน่อย​ คริๆๆ
 :28:


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 10 กันยายน, 2567, 06:30:22 PM


ที่งุนงง คงเพราะเป็นอัลไซเมอร์
มุกปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ เป๋อเหลอ, แป่ว
อาจเรื้อร้างลับฝีปาก แม้อยากแซว-
รสมันแกว จึงกลายแห้วธรรมดา

โอ้คุณหลานสิริวตี กวีเอก
เรื่องข่มเขก จิกกัด ฟัดแมวหมา
นักกวีอาจพ่ายแพ้แก่ ลุงชรา
เพราะก่นด่า มิทัน อัดอั้นทรวง

โซ…เซอะเซอ  :13:
10 กันยายน 2567





หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 11 กันยายน, 2567, 01:45:44 PM
 :27: :26: :35:

สิริวตี..มาเยี่ยมเปี่ยมใจสุข
คุณโซสนุก..ยิ้มแป้นถึงแดนสรวง
มิตรรายล้อมพร้อมพรั่งดีทั้งปวง
เศร้าหนักหน่วง..เบาหวิวปลิดปลิวลอย

ปากเป็นเอกเลขโทคือโซเซอะ
พริกเกลือเปรอะจิ้มมันแกวแซวมิถอย
เขียนกลอนมันส์ชั้นครูอยู่บนดอย
ร่าย,โคลง,ร้อยแต่งครบเจนจบจริง


Jannjao


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 12 กันยายน, 2567, 05:33:07 PM
หรืออาจเพราะไร้นาทีที่คิดถึง
ชั่วยามหนึ่งกับสหายทั้งชายหญิง
อาจเพราะลืมเป็นห่วงลืมท้วงติง
จึงนั่งนิ่งเหงาคว้างอ้างว้างนัก

ยามเห็นดอกไผ่บานจึงนึกได้
ช่วงชีวิตผ่านไปให้เหนื่อยหนัก
มรสุมภาระพาชะงัก
ก็ตรงนี้บ้านหลักที่พักใจ

เฝ้าสงวนหวงแหนแดน, พื้นที่
อยู่หลายปีที่คุณการุญ​ใกล้
เพิ่งจะรู้ร้างกานท์นานเท่าใด
จึงหวนกลับคืนใหม่ให้เหมือนเดิม

สิริ​วตี​


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 12 กันยายน, 2567, 09:20:48 PM


…ส่งข้อความถึงกัน บั่นความเครียด-
อย่างละเมียดละมุนละไม จริงใจเสริม
ด้วยโครงกลอนอ่อนหวาน ผสานเติม
เป็นการเพิ่มแรงใจให้ชีวิต

บ่นทั้งที มีสไตล์ ลายกิ๊บเก๋
บ่นอย่างเท่ งดงาม ยามหงุดหงิด
บ่นเป็นฉันท์ กาพย์ กลอน ออดอ้อนมิตร
จรรโลงจิต จรรโลงใจ ให้เบิกบาน

“ตะวันรอน” อย่ามัวช้า รีบมาพบ
สาว“วิริน” อย่ามัวหลบ มุดแอบอ่าน
ทั้งศิษย์พี่”พิณจันทร์”อย่าอั้นนาน (อั้นกลอนน่ะครับ 555)
“อาจารย์ดาว”สาวหวาน เร่งหวานปรุง

หลานหลายนาม”ณัฐสุรางค์“ อย่าวางเฉย
ท่าน“รพี” อย่าละเลย หน่ายน้องนุ่ง
รี่ประลอง “น้องกล้า” ท้าโชว์พุง
ท่าน“แชร์” เชิญมาผดุง มุ่งธรรมะ

อีกมากมายนักกวี ผู้ปรีชา
ท่าน”วลีลักษณา” อย่าปล่อยปละ
ท่าน”พันคม” สมนาม ตามวาทะ
โปรดอย่าละทิ้งอาศรม อารมณ์กลอน

หลุดหลงมาทอดน่อง เห็นสองหน่อ
เข้าให้ต่อเนื่องหนา อย่ากะล่อน
โปรยยิ้มส่ง หลงปลื้ม จนลืมนอน
แล้วหอบผ้าหอบผ่อน จรหนีไป

ล็อกจั่นเจา สิริวตี ซี้ผูกมัด
ร้อยเชือกรัด เสกหุ่นทำคุณไสย
หากว่าคิดตีจาก แช่งฝากไว้
เงินทองหามาเท่าไหร่ เสียให้ลุง

3vEJFEl9Adk

โซ…เซอะเซอ  :13:
12 กันยายน 2567





หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 15 กันยายน, 2567, 06:17:43 PM
โปรดจงอย่าแช่งชักหักกระดูก
เขียนไม่ถูกเพราะฉันนั้นงานยุ่ง
มีเวลาจักเขียนแข่งชวนแต่งปรุง
ข้อความเต็มกระบุงฉันเตรียมไว้

แม้จะเหลือเศษฝันฉันยังเขียน
จะแวะเวียนลุงมิต้องมาร้องไห้
ชีวิตมีเพียงหนึ่งลมหายใจ
เก็บเอาไปมุ่งมั่นวันทำงาน

สิริ​วตี​



หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 16 กันยายน, 2567, 08:23:51 PM
 :29: :15: :27:

เวลาแบ่ง..แต่งเกือบครบก็ลบอีก
ภาระปลีกมากนักเกินหักหาญ
ขีดแก้ฆ่าหาคำจนรำคาญ
ค้างเนิ่นนาน..แบบร่าง..เกือบปางตาย

ความลำบากพากเพียรกลัวเขียนผิด
วางจริต..อารมณ์..ขื่นขมหลาย
จะโพสหน่อยปล่อยกลับน่าอับอาย
เลยมิวาย..กระทู้ร้าง..ตามอย่างเป็น

สมองแบนแล่นช้า ในครานี้
ทำไงดี...ขอถามตามความเห็น
สิริวตีช่วยมอบคำตอบเย็น
คลายทุกข์เข็ญ..ทางแก้..ก่อนแพ้ภัย


Jannjao


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 17 กันยายน, 2567, 07:19:12 AM
ยังมีรักโลภหลงกรงมนุษย์​
สำราญ​สุดตามเวลาอายุขัย
ครั้นเริงรื่นขื่นขมอารมณ์​ใด
วางเถิดให้เต็มสมอารมณ์​นั้น

คงมิต้องเขียนคำล้ำลึก
เฉกทำศึกสงครามสะท้านสนั่น
เรื่องเล็กเล็กเราคลุกอยู่ทุกวัน
ล้วนทุกเรื่องสำคัญ--นั่นฉันคิด​

เขียนโดยใจเป็นนายกายเป็นข้า
ช่างเถิดว่าสมองตรองหรือติด
ฉวยรู้สึกเข้าไว้แล้วใกล้ชิด
นี้คือสิทธิ​์ภาษาอารมณ์​กลอน

ภัยเดียวนั้นหรือคือความกลัว
ล้วนชวนหัวตั้งจิตคิดไปก่อน
กลัวยั่วล้อข้อความไปตามตอน?
หรือกลัวใครจะงอนหม่นหมองพลัน?

เพียงรับรู้​ฤๅรักไปกับรส
ในหยาดหยดเวลาอันแสนสั้น
ด้วยดวงจิตวิญญาณ​กาลสำคัญ
ฉะนั้นเขียนสนุกทุกฤดู

สิริวตี


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 17 กันยายน, 2567, 07:43:29 AM



ฝึกนั่งเทียนเขียนกลอนตอนค่ำค่ำ
อาจเห็นเงาตะคุ่มตะคุ่มดำ กำยำอยู่
มาแนะนำคำศัพท์ ให้รับรู้
เพิ่มสวยหรู โลกทัศน์ อรรถรส

หรือลองจิบน้ำจัณฑ์ บรรยากาศ-
เสริมผุดผาดพิลาสพิไล ไร้กำหนด
เฟื่องฟุ้งจินตนาการ มิรานลด
เห็นปลวกมด ยังจับฝัน พรรณนา

โซ…เซอะเซอ
17 กันยายน 2567


 :12:



หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 18 กันยายน, 2567, 09:22:09 AM
:29: :15: :27:

จะจดจำคำทองทั้งสองท่าน
โรคเป็นนานร้ายนักต้องรักษา
ใกล้ตัวแต่งแบ่งแซวเนาะ..แก้วตา
สิริวตีน้องยา..บอกว่าควร

อีกพากเพียรเขียนกลอนในตอนดึก
วิญญานฝึกปรุงปรับคำศัพท์ป่วน
แล้วร่อนเร่เสเพลมิเรรวน
เก่งแล้วชวน..คุณโซก๊ง..ก็คงดี


Jannjao


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 28 กันยายน, 2567, 09:12:19 PM
ส่งข้อความฝากให้ใครคนหนึ่ง
บอกคิดถึงออกไปใจเต้นถี่
เขาไม่อ่านข้อความทำไงดี
หรือเขามีธุระภาระงาน

หรือเขาไม่แยแสดาวแทร่แล้ว
ไร้วี่แววคนรับขยับอ่าน
เขาจะรู้บ้างไหมใครรอนาน
หรือรำคาญลบทิ้งชิ่งจากลา

 :29:


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 29 กันยายน, 2567, 06:47:15 AM


…ส่งข้อความของใครไม่เขียนชื่อ
หลงพาซื่อ เชื่อความตามภาษา
”ใจเต้นถี่“ นี้อาจใกล้ วัยชรา
แนะให้มาหาหมอ อย่ารอนาน

ลักษณะ ท่าที ขี้ใจร้อน
เหินห่างคำออดอ้อน พากลอนด้าน
ขี้ใจน้อย จู้จี้ ขี้รำคาญ
บ้าทำงาน แต่มิทน ชอบบ่นแฟน

..เดาถูกกี่ข้อครับ 555…
โซ..เซอะเซอ
29 กันยายน 2567


 :12:


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 29 กันยายน, 2567, 01:14:25 PM
 :31: :15:

แบบเดียวกันนั่นแหละแหมทำเข้า
จะมาดงมาเดาให้เข้าแผน
หากฉันป่วยหาหมอหนอใครแทน
โซจงแล่นในบอร์ดตลอดกาล

เดินมิไหวไม้เท้าเอามาใช้
เรื่องน้อยใจไม่มี้!! พี่ดาวผ่าน
บ่นบ้างแค่ที่นี่ขี้รำคาญ
อยู่กะแฟนหน้าบาน อูย!! หวานจะตาย

 :17pr:


ดาวเอง




หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 29 กันยายน, 2567, 02:40:04 PM
 :29: :15: :26:


อยู่กับแฟนหน้าบานหวานจริงหรือ
พี่เห็นดื้อ...น่าเบื่อ..ขมเหลือหลาย
กระโดดใส่ไล่งับทำอับอาย
อยากจับขาย..ใส่เข่ง..หมาเพงพวย

 
แฟนที่ว่านี่  ใช่ตัวดื้อๆ  ดุดุ  ที่ไล่งับใช่ไหม ?

Jannjao


หัวข้อ: Re: ส่งข้อความ
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 29 กันยายน, 2567, 08:40:55 PM
 :1402091878:

ว๊ากมาแต่ละที
คนบ้า!!


เจ้าของกระทู้อยู่ไหน ช่วยด้วยค่า :28: