|
หัวข้อ: …หว่างลมหายใจเฮือกสุดท้าย… เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 กุมภาพันธ์, 2567, 07:04:43 AM
หัวข้อ: Re: …หว่างลมหายใจเฮือกสุดท้าย… เริ่มหัวข้อโดย: share ที่ 10 กุมภาพันธ์, 2567, 11:05:37 AM @ ทุกข์ ระกำใช่เทพแกล้ง ....ก่อกวน ทุกข์ ใช่ใครจุดชนวน ....เนื่องแค้น ทุกข์ แท้ แน่ ! เรรวน ....ละห่าง ธรรมเฮย ทุกข์ สู่ สันติสงบ แม้น ...."ชีพสิ้น"เพื่อชน..สกลแล @ สุข ดลชื่นเช้าจรด .....จวบคืน สุข ซึ่งพระคุณยั่งยืน .....หยัดเลี้ยง สุข สันติสงบด้วยผืน .....พระธรรมปรก สุข ซาบซึ้งกล่อมเกลี้ยง .....กิเลสสิ้นสูญสลาย หัวข้อ: Re: …หว่างลมหายใจเฮือกสุดท้าย… เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 18 ตุลาคม, 2567, 11:30:00 AM (https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghDvZGj_XJwlwp_Z0O5_1rPu6QncaPZUJ9e2H-Q_ustD-6Q8SH4Yt0MMUv0swIFF0bTDDd8K7xlObYhP-iM5lnRRJjqjRcoYCA-8qcv_CjwSIS0e1AwuHEyJjNA0BGJMHx7rGzlB4WCN5l/s1600/xmas_301m.gif) เหตุใดกัน...บทกลอนจึงแสนเหงา เคลือบแฝงไปด้วยกลิ่นอาย.... ....ของความโดดเดี่ยว.... การยอมรับ...มิใช่การพ่ายแพ้อยู่คนเดียว แต่หากคือความเฉลียว..ให้เรียนรู้ "การปล่อยวาง" ใครไม่สบพบด้วยตน..คงไม่รู้ ต้องอดทนต่อความ"หดหู่" มาเคียงข้าง จับมือนะคะ...มีกำลังใจ... มากมายตลอดรายทาง.... ยังมีเวลาสร้างความสุข สงบให้จิตใจ. ****ทักทายค่ะ**** (https://cdn.pixabay.com/photo/2017/07/01/13/55/divider-2461548_640.png) |