|
หัวข้อ: คิดถึงกวี เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 27 สิงหาคม, 2567, 11:33:59 PM :12: :34: :21:
ความคิดถึงเก็บงำเราจำได้ วันผ่านไปปีล่วงยังห่วงหา รางเลือนร้างห่างหายสุดสายตา พร่ำพรรณารันทดเป็นบทกลอน ด้วยภาระหน้าที่คงมีมาก ต่างลาจากตลอดให้ทอดถอน ร่วงโรยร้างรักกานท์ร้าวรานรอน จนอกอ่อนอ่วมช้ำเกินทำใจ ตะวันเคลื่อนเลือนหายกลับกลายสู่ เช้าครองคู่..ฟ้าแจ้ง..แสดงใหม่ กวีรั้งฝังจิตสถิตย์ใน เคียงชิดใกล้..ประดับ..คู่กับกลอน Jannjao หัวข้อ: Re: คิดถึงกวี เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 29 กันยายน, 2567, 03:23:45 PM วัฎจักรสายฝนที่วนว่าย
เมื่อพระพายดุดันผันลมอ่อน ตะวันดับกลับจ้ามาอวยพร หรือเผาร้อนกันเล่าเกินเข้าใจ เมื่อชีวิตดิ้นรนคนไขว่คว้า กับเงินตรา..ค่าอยู่สู้เท่าไหว โลกก็หมุนคนเวียนและเปลี่ยนไป กาลเวลาก็ไวคล้ายไม่รอ ทุกภาระคราก้าวยังเฝ้าคิด ถึงมวลมิตรสหายเคยได้ต่อ กลอนของคนมากมายคล้ายถูกคอ เคยเล่นล้อเอ็นดูอยู่เหมือนกัน บ้างมีเศร้าเหงาลึกนึกคิดถึง มีตราตรึงซึ้งใจอยู่ในฝัน คิดถึงนะกวีที่ผูกพัน ยังรอวันเธอเขากลับเข้ามา ดาวเอง :29: หัวข้อ: Re: คิดถึงกวี เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 29 กันยายน, 2567, 06:07:51 PM :29: :15: :29:
กลอนฝากชื่อถือครองเป็นของเขา ส่วนกลอนเรา...อิดโรยหากโหยหา มิงามงดบทคำ..ธรรมดา กลอนติดฝา..บ้านบ้าน..แบบงานกลาย อาจดูแปลกแหวกสไตล์..ยามได้อ่าน ทุกข์รำคาญ...ปั่นปลุกสุขสลาย จะเติมแต่งแข่งอ้อน..กลอนดันตาย อยากเฉิดฉาย..เหมือนเขาบ้าง...คงห่างเกิน Jannjao หัวข้อ: Re: คิดถึงกวี เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 29 กันยายน, 2567, 08:19:26 PM :13:
มาเล่นบทตัดพ้อท้อสลด เจ้าพ่อบทต่อกลอนทั้งร่อนเหิน ปากก็ร้ายปรายตามาประเมิน ทำยุเชิญให้โกรธเล่นบทร้าย ติดฝาบ้านก็ดีนะพี่จ๋า หรือติดฝาโลงให้ได้เฉิดฉาย ใช่แช่งพี่..ที่บอกกันกลอนดันตาย กลอนสลายเขียนใหม่ให้ไวเลย :21: หัวข้อ: Re: คิดถึงกวี เริ่มหัวข้อโดย: ยูริน ที่ 17 ตุลาคม, 2567, 01:30:03 PM ความคิดถึงตรึงใจในที่นี่
ไม่อาจลืมวจีที่เปิดเผย ถึงความรักสิ่งเดียวกันที่ฉันเปรย ความคุ้นเคยก่อเกิดเปิดหัวใจ ถึงไม่เห็นให้รู้หนูคิดถึง หากว่างจึงจะมาเยี่ยมหาได้ แม้นกลอนฝืดว่างมาจะออนไลน์ เช็คชื่อไว้แทนคำตามคำนึง ยูริน :14: หัวข้อ: Re: คิดถึงกวี เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 17 ตุลาคม, 2567, 03:20:20 PM ห้องรวมญาติคลาสเล็ก..แต่เช็คชื่อ
ลงลายมือ..แจ้งสิทธิ์..ยังคิดถึง รวมหลากหลายรายรัอยถ้อยรำพึง กลอนสุดซึ้ง..สุขเศร้า..หรือเหงาใจ อ่านกานท์กฎบทเพิ่ม..เริ่มสนุก จึงลองรุก..สืบสาน..ผลงานใหม่ หากยังขาดคลาดเคลื่อนมิเหมือนใคร ช่างประไร..แต่งสู้..เรียนรู้เอา ณ.ทึ่นี้..มีแต่มิตร..ที่คิดห่วง เวลาล่วง..ไมตรี...ทวีเท่า อารมณ์ละเมียด....เกลียดรักมีหนักเบา ครายวนเย้า...ขอโทษ...อย่าโกรธกัน Jannjao ยินดีที่ได้รู้จักจ้า หัวข้อ: Re: คิดถึงกวี เริ่มหัวข้อโดย: ยูริน ที่ 17 ตุลาคม, 2567, 05:59:50 PM ขอบคุณท่านพี่จั่นฉันซาบซึ้ง
เคยเขียนกลอนครั้งหนึ่งรำพึงฝัน หากทว่าห่างนานไปคิดไม่ทัน เหมือนอารมณ์ตื้อตันไม่เข้าใจ กลอนเริ่มมีเริ่มมาอารมณ์สร้าง เริ่มหายแล้วอ้างว้างช่างสดใส จะคอยหมั่นฝึกปรือฝีมือไป ผิดพลาดใดจงเตือนเหมือนน้องเลย ยูริน หัวข้อ: Re: คิดถึงกวี เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 17 ตุลาคม, 2567, 10:33:16 PM (https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlCN56lozTD-KH9ELTGyK9Pvlq6ai65GGuvYFX17xGKGRhypIN2Ep11iv85x8HU7QbmPggxpaYIRwqeV1ws8EAAXnMwWw92EYfwNmxSuoepsGtSydOg33wh9bmQvv6PBVXWQ3ZNzra2m3U/s1600/birthday_302l.gif) ด้วยใคร่รักอักษราเรียงอักษร รังสรรค์สู่งานกลอนอันผ่าเผย แม้นได้อ่านงานใครใคร่ชมเชย ช่างเปรียบเปรยน่าฟังดังเพลงพิณ บ้างคิดถึงวันเก่าคราวแรกเริ่ม มวลมิตรเพิ่มความรู้ให้ทั่วถิ่น เสียงหัวเราะในอักษรยังโบยบิน มันรับรู้ได้ยินด้วยหัวใจ บ้างคิดถึงผลงานท่านที่ชอบ ที่เคยมาโต้ตอบอย่างลื่นไหล บรรยากาศเดิม-เดิมเติมเชื้อไฟ ให้เร่งสร้างผลงานใหม่ในทุกคืน เมื่อคิดถึงก็มาหา...มิปิดกั้น ร่วมแบ่งปันถ้อยความยามระรื่น ยังคงรักอักษราพาหยัดยืน แลดาษดื่นด้วยพี่น้องพ้องพวกเรา. ทักทายทุกท่านค่ะ (https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMpHE1BNa6iU-av0OTZSWOmTEzm4CxSXxKji42NfopHOlG_Ha3G1tpVKvAc9Gne4rGVo2RNW0UHmQUSKJkmXlhbvzQ9Yn-D0M5m0dcNO5FwQXQmy_uxLa8zTYWiCnTe2HHJ_h62cqhFXVp/s1600/crayon_301m.gif) หัวข้อ: Re: คิดถึงกวี เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 17 ตุลาคม, 2567, 11:08:46 PM มารอรับคนดีพิกุลแก้ว
เธอมาแล้วรู้ไหมทิ้งใครเหงา เธอก็รู้พี่นั้นขั้นใจเบา ใจมันเทาเล่ากลอนมันอ่อนแอ แม้นยังจำสำเนียงเคยเคียงศัพท์ จงสดับรับรู้ดูให้แน่ บ้านแห่งนี้แม้นานไม่ผันแปร ทั้งรักแลคิดถึงจึงเฝ้ารอ ดีใจกลับมาน้า :21: หัวข้อ: Re: คิดถึงกวี เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 18 ตุลาคม, 2567, 11:49:50 AM (https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIbfvwcwQKUSpAqEMiwlp7L3PEqLsjIkBgozmhClWa9f1tTWXUcrAp0YPkruzXeu9U17dMKLPjdogsGvEtHb1xdSB2SohilSlTReL52hANRrCER9cIpXuME6hrmvYz72kiUuXH9fiXKc6S/s1600/undoukai_301m.gif) คิดถึงกันเพียงนี้..ก็เขินอยู่ จิตใจมันมิสู้แต่งกลอนหนอ สมาธิ..สมอง..ร้องให้"พอ" ร่างกายมันเรียกขอ..เวลานอน จึ่งมาได้แบบผีมาผลุบโผล่ มิอาจร่วมสำแดงโชว์ดังเก่าก่อน ด้วยคิดถึงจึงแวะมาไม่จากจร เรียงอักษรอ้อนทัก..สลักใจ แต่มิคุ้นชินนักกับนามนี้ ครั้งคุณพี่มีนามเก่าเล่าอยู่ไหน? เพียงแค่ชื่อ...กลิ่นอายก็ต่างไป อักษรไทย..มิไร้ค่าแม้อารมณ์. คิดถึงค่ะพี่ :jub jub:(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiU4uDMIwoL2nVY6XeLfPGqbM1o1hmkBUQXBIjfGOK_ERzutkEP8iSmKK6AZMjrR_6IJQ29r0kKDC4SdQnM59D5qSWt4yaaAfnPlCUCjIDj615ulDtzQwzVQLgsGjfeKOEsGu2-UkWirA/s1600/%E0%B9%81%E0%B8%88%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A7%E0%B8%9B+%E0%B9%81%E0%B8%88%E0%B8%81%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%9E%E0%B9%81%E0%B8%95%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A7%E0%B8%9B++myAvatar_17002974_1+(7).gif) หัวข้อ: Re: คิดถึงกวี เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 18 ตุลาคม, 2567, 09:08:32 PM (http://i154.photobucket.com/albums/s248/nbee_piz/01/NB32.gif)
ความคุ้นชินถิ่นนี้ไม่มีสร่าง พี่ก็พึ่งมาบ้างช่างสุขสม คล้ายกับว่าคิดถึงจึงมาชม มานิยมต่อกลอนเช่นก่อนเคย ร่วมสนุกพี่น้องตามห้องหับ แต่ใจกลับอ่อนล้าเกินกว่าเผย อยากลืมว่าเป็นใครไปซะเลย จนทรามเชยเผยตนวนกลับมา มะสะแปหวนคืนใช่อื่นไหน จะมิเป็นผู้ใดให้ปวดปร่า จะคงอยู่เช่นนี้พี่สัญญา คนตามหาก็เลิกงงไม่หลงทาง มะสะแป ของแทร่ ตลอดกาล :jub jub: หัวข้อ: Re: คิดถึงกวี เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 19 ตุลาคม, 2567, 02:26:46 AM (http://www.bloggang.com/data/jiujik/picture/1406007897.png)
จะเปลี่ยนนามสักร้อย..ใครเล่ารู้ ถ้าเปลี่ยนไหวจะรอดูมิเหินห่าง(อิอิ) จะตามเกาะตามติดมิปล่อยวาง ขนาบข้างหนีบเอวชั่วกัปกัลป์ นามพิกุลก็ลาร้างเส้นทางนี้ มิอยากนับจำนวนปีให้ขบขัน อายุน้อยร้อยขวบฮาตะบัน กลัวหนุ่ม-หนุ่มมาแย่งกันให้บรรลัย แต่เมื่อครั้งกลับมาก็แช่มชื่น มันคล้ายกับเพิ่งตื่นจากหลับไหล มันแอบคึกนึกคำกลอนเหมือนร้อนใจ อ๊ะ!นี่ฉันยังแต่งได้อยู่นี่นา นึกว่าตนนั้นลืมไปเสียแล้ว พิกุลแก้วอาจถูกเลือนเหมือนคนบ้า แต่เอาเถิด..สมอง..ดันคืนมา มิลืมว่า...บทกลอนเป็นแบบใด ก็ยิ่งใคร่คิดถึงพี่เสียนัก ยามกลับมาพำนักพักอาศัย เหมือนคนแก่ท้าวความวันเยาว์วัย ทั้งที่เรา...เพิ่งจะใกล้...ยี่สิบเอง(เนอะ!!) :28: :28: :28: (https://i.ibb.co/1GH4K6z/images-10.jpg) (https://ibb.co/s9LXQHW) |