เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: masapaer ที่ 30 กันยายน, 2567, 09:50:21 PM



หัวข้อ: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 30 กันยายน, 2567, 09:50:21 PM
"กลับมาเพื่อเจอเธอ"

 :jub jub:

ณ เส้นทางสายเก่าเราเคยผ่าน
คล้ายเนิ่นนานฝันหายไปช่วงหนึ่ง
ระลึกย้อนก่อนเก่าเฝ้ารำพึง
รำพันถึงใครใครไว้มากมาย

มีเรื่องราวคราวฝันวันก่อนก่อน
มีอาทรกลอนหวานกานท์หลากหลาย
ได้มิตรแท้แผ่รักฝากเรียงราย
ก่อนเลือนหายไกลห่างทางโคจร

ตลอดทางห่างออกบอกว่าเหงา
คอยคืนเหย้าเฝ้าฝันกลั่นอักษร
ทว่าห่างร้างนานเกินขานกลอน
ลึกสะท้อนโดดเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวนาน

ทุกขณะนาทีที่ขยับ
โสตสดับสำเนียงเสียงผสาน
ดั่งมนตร์เพรียกเรียกกลับให้ขับกานท์
พจมานกวีชี้เชิญชวน

สำเนียงศัพท์ขับกล่อมพร้อมส่งฝัน
อยู่ทุกวันขวัญตื่นอยากคืนหวน
ปลุกไฟฝันวันเก่าเฝ้าทบทวน
สู่กระบวนสร้างศัพท์ประทับทรง

จึ่งนั่งลงที่เก่าเฝ้ากระดาษ
พจนารถรินหลั่งดังประสงค์
จรดสาส์นกานท์กาพย์แล้วจับลง
หวังสื่อตรงลงไว้กลางใจเธอ

ประหวั่นเกรงคนลืมไม่ปลื้มศัพท์
กระดาษยับแผ่นเก่าเฝ้าเสนอ
จำได้ไหมใครหนึ่งซึ้งละเมอ
กลับมาเจอเธอแล้วแก้วกวินท์

ดาวเอง

 :14:


หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 01 ตุลาคม, 2567, 10:31:15 PM
::15: :27: :26:



จากไปนานนะเออ..เพิ่งเจอหน้า
อดีตลา..พลันฟื้นกลับคืนถิ่น
วิญญาณคราตาโรยโบกโบยบิน
ร่างขาดวิ่น..ร่องแร่ง..ยังแสร้งมา

ก่อนตายลับดับสูญ..พูลสวัสดิ์
เธอกอดฟัด...ขี้มูกสูด....แล้วพูดว่า
ชาติหน้าครบพบอีกที..นะพี่ยา
เป็นผีบ้า...เลยมาตามนัด...เอ้า..จัดไป



Jannjao


หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 02 ตุลาคม, 2567, 09:20:28 PM
 :29: :15: :27:

เวลานี้ผีน้อยมาคอยเก้อ
นัดหมายเธอ...เกินรู้..อยู่ทึ่ไหน
หลอกทั้งผีหลอกทั้งคนสับสนใจ
ดูเถิดใคร...พูดไว้ก็ไม่มา

ก็นี่แหละนิสัยหัวใจมนุษย์
รักสมุทร..เสื้อผี..ยังดีกว่า
วิญญานฉันมั่นคงตรงเวลา
กลัวเขาว่า...เสียสัตย์...ขาดสมบัติผู้ดี


Jannjao


หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 02 ตุลาคม, 2567, 09:36:47 PM
 :15: :13:

เคยคิดว่าคิดถึงจึงย้อนหวน
เจอยียวนป่วนหนักชักมิไหว
ถามหมูพี่ตอบกาสะเทือนใจ
แล้วเมื่อไหร่รู้เรื่องเคืองอารมณ์

 :23:


หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 02 ตุลาคม, 2567, 09:41:45 PM
:29: :15: :27:

เวลานี้ผีน้อยมาคอยเก้อ
นัดหมายเธอ...เกินรู้..อยู่ทึ่ไหน
หลอกทั้งผีหลอกทั้งคนสับสนใจ
ดูเถิดใคร...พูดไว้ก็ไม่มา

ก็นี่แหละนิสัยหัวใจมนุษย์
รักสมุทร..เสื้อผี..ยังดีกว่า
วิญญานฉันมั่นคงตรงเวลา
กลัวเขาว่า...เสียสัตย์...ขาดสมบัติผู้ดี


Jannjao



เป็นผีน้อยอยู่ส่วนผีก็ดีแล้ว
เดี๋ยวทำบุญส่งแห้วไปให้ผี
หยุดจองเวรจองกรรมทำราวี
ภพภูมิมีของใครก็ไปเทอญ

 :28:



หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 02 ตุลาคม, 2567, 10:43:35 PM
 :29: :27: :26:

มาขับไสไล่ส่งด้วยคงเบื่อ
ตาแดงเรื่อ..ชอกช้ำทำห่างเหิน
เขาชังขิงทิ้งขว้าง..บนทางเมิน
ร้ายเหลือเกิน..คำกล่าว..ปวดร้าวใจ

คนละภพจบขาด ณ.ชาตินี้
หยุดเสียที...มิเผลอมาเจอใหม่
เลิกครวญคร่ำรำพัน.."เราฝันไป"
น้ำตาไหล...ยกมือปาด...ตัดขาดเธอ


Jannjao


หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 02 ตุลาคม, 2567, 11:00:39 PM
ตามหารักรักแท้แน่หรือพี่
จนป่านนี้ไม่เห็นไม่เป็นผล
อยากจะเชื่อพี่จังฟังพิกล
สาวหน้ามนเยอะแยะแต่เลือกจัง

 :28:
จนป่านนี้ยังหาไม่เจอ…ถามจริ๊ง :15:




หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 02 ตุลาคม, 2567, 11:19:39 PM
 :29: :15: :27:

แสนรันทด..สตรีใช่มีเลือก
พี่ปลิ้นเปลือก..ตากรอก..ช่วยบอกมั่ง
ด้วยเศร้าโศกโชคร้ายน่าอายจัง
ยามเรารั้ง...เขาหนี...คือที่มา

หรืออับแสงแห่งรัก...ประจักษ์จิต
หรือ...ชีวิต..พังพลาด..หวาดผวา
หรือบุญน้อยคอยเศษคนเมตตา
หรือด้อยค่า..ควรรู้เกินคู่ใคร

คงเป็นกรรมทำเศร้าแต่เก่าก่อน
บาปจำย้อน..ประชิด..ส่งติดใกล้
เกิดเป็นหญิงนั้นยากลำบากใจ
แต่รู้ไหม...ชายก็ยาก..ลำบากเกิน

 Jannjao


หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 02 ตุลาคม, 2567, 11:53:02 PM
โถๆๆๆ

น้องจะบอกวิธีพี่จดไว้
เพียงข้อเดียวเน้นให้อย่าได้เขิน
จะนั่งลุกยืนนอนหรือตอนเดิน
ควรเผชิญความจริงสิ่งหนึ่งมี

คนน่ารักอย่างนี้พี่กุ๊กไก่
การันตีนิสัยในตัวพี่
ดาวแอบดูรู้เห็นอยู่เป็นปี
น่าจะดีอยู่หนอขอลองเดา  555

แม้นสิ่งเดียวลดลงคงได้พบ
คู่บรรจบรักแท้และเลิกเหงา
เลิกปากร้ายเสียทีพี่..เพลาเพลา
กลอนเจ็บเจ็บก็เบาลงคงมีแฟน


ดาวเอง

 :28:


หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 ตุลาคม, 2567, 07:28:54 AM
"กลับมาเพื่อเจอเธอ"

 :jub jub:

ณ เส้นทางสายเก่าเราเคยผ่าน
คล้ายเนิ่นนานฝันหายไปช่วงหนึ่ง
ระลึกย้อนก่อนเก่าเฝ้ารำพึง
รำพันถึงใครใครไว้มากมาย

มีเรื่องราวคราวฝันวันก่อนก่อน
มีอาทรกลอนหวานกานท์หลากหลาย
ได้มิตรแท้แผ่รักฝากเรียงราย
ก่อนเลือนหายไกลห่างทางโคจร

ตลอดทางห่างออกบอกว่าเหงา
คอยคืนเหย้าเฝ้าฝันกลั่นอักษร
ทว่าห่างร้างนานเกินขานกลอน
ลึกสะท้อนโดดเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวนาน

ทุกขณะนาทีที่ขยับ
โสตสดับสำเนียงเสียงผสาน
ดั่งมนตร์เพรียกเรียกกลับให้ขับกานท์
พจมานกวีชี้เชิญชวน

สำเนียงศัพท์ขับกล่อมพร้อมส่งฝัน
อยู่ทุกวันขวัญตื่นอยากคืนหวน
ปลุกไฟฝันวันเก่าเฝ้าทบทวน
สู่กระบวนสร้างศัพท์ประทับทรง

จึ่งนั่งลงที่เก่าเฝ้ากระดาษ
พจนารถรินหลั่งดังประสงค์
จรดสาส์นกานท์กาพย์แล้วจับลง
หวังสื่อตรงลงไว้กลางใจเธอ

ประหวั่นเกรงคนลืมไม่ปลื้มศัพท์
กระดาษยับแผ่นเก่าเฝ้าเสนอ
จำได้ไหมใครหนึ่งซึ้งละเมอ
กลับมาเจอเธอแล้วแก้วกวินท์

ดาวเอง

 :14:




…บนเส้นทาง สายเก่า เราเคยผ่าน
ผูกโยงกานท์ เพาะบ่ม อารมณ์ศิลป์
ผันอักษร คายคม ผสมจินต์
ร้อยเรียงริน รจน์รื่น ชื่นชีวา

ในวันนี้ เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเก่า
บรรยากาศ เงียบเหงา เหมือนราวป่า-
มืดปกคลุม ทั่วแคว้น แดนพนา
เมฆบนฟ้า พลอยหม่น ฝนตั้งเค้า

เคยเว้าวอน ”กลอนรักสักหนึ่งบท“
ก็ยังหมด อารมณ์ เพราะซมเศร้า
ริ้วชมพู เรื่อสลาย กลายสีเทา
จำหยิบเอา เก่ากลอน ย้อนรำพัน

...ขอวาดดาว...(อีกสักครั้ง)


…ฝันแต่งแต้มเติมหาวที่ราวฟ้า
จึงหยิบคว้าเอากระดาษมาวาดฝัน
หมายวาดดาวล้อมเดือนเป็นเพื่อนกัน
ทุกวารวันเคียงข้างมิห่างไกล

ครั้นเพลาผันเปลี่ยนหมุนเวียนผ่าน
กรอบตระการคล้อยเคลื่อนพลัดเลื่อนไหล
คล้ายความฝันเรื้อร้างเหินห่างไป
แสงรำไรกลับมิดมืดชิดตา

เกิดทรุดทรามหวามโหวงเหมือนโพรงว่าง
ผุดขึ้นหว่างกลางทรวงเหนี่ยวหน่วงภาษา
สายลมเอื่อยเฉื่อยฉิวลิ่วลอยพา
พัดหัวใจอ่อนล้าเต้นช้าลง

แผ่นกระดาษซีดจางยังว่างอยู่
แนบดนูเคียงข้างอย่างประสงค์
แต่ที่ลบเลือนหายกลายจำนง
คือแรงส่งสู่ฝันบันดาลดล

ผินแสงเดือนเหมือนคอยตามรอยวาด
ทิ้งนวยนาดเคว้งคว้างหว่างเวหน
ถึงโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาร้อนเร่าทุรน
ยังสู้ทนกล้ำกลืนฝืนเยื้องกราย

หยิบกระดาษแผ่นเดิมหวังเริ่มใหม่
ปลุกสดใสเจิดจ้าดาราฉาย
จักวาดดาวพราวภัสสร์จรัสพราย
เปล่งประกาย ด้วยเลิศล้ำ...คำกวี



“…แม้จะล้ม ก็คิดจะคลาน เหงื่อจะซ่านกระเซ็น
ก็คิดแล้วคุ้มจะขอไปเป็นอย่างหวัง
จะร้อนหรือหนาวก็พร้อมจะทน
จะไปเป็นคนยิ่งใหญ่ ก็ค้นกันไปหากันไปหนทาง

..ก็อยากจะดังมันจึงต้องไป
ในเมื่อใจ มันเอาซะอย่าง
ยอมทำทุกทาง ตะเกียกตะกาย…”


[ตะกายดาว : เรวัต พุทธินันทน์]


W-BZkEVBy0w

…ขอหยิบเอากลอนเก่ามาปัดฝุ่น
ปรับปรุงใหม่ครับ…

Soul Searcher
Inspired to write 5/10/2024








หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 09 ตุลาคม, 2567, 05:27:48 PM
แม้เวลาผ่านล่วงยังห่วงหา
ต่างคนต่างจากลาด้วยหน้าที่
ยังคิดถึงตรึงตราทุกนาที
คิดถึงทุกพจีที่มีกัน

เป็นรู้สึกคิดถึงจึงมาหา
จึงกลับมาต่อกลอนวอนรับขวัญ
แม้บทกลอนจืดจางในบางวัน
แต่รักฉันเข้มข้นล้นดวงใจ

มีคำว่าคิดถึงกี่คำเล่า
คิดถึงกลอนของเรามากเท่าไหน
คิดถึงคือคิดถึงซึ่งห่วงใย
ที่เอ่ยไปไม่เท่าเรารำพัน


 :smiley06:

ดาวของแทร่



หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: ยูริน ที่ 18 ตุลาคม, 2567, 11:52:51 AM
มีคำว่าคิดถึงเกินหนึ่งร้อย
แล้วยังคอยเพิ่มเติมประเดิมฝัน
ไม่มีหมดหากเรายังมีกัน
คิดถึงวันต่อกลอนก็ย้อนมา

ไม่อยากเอ่ยแค่คำว่าคิดถึง
อยากตะบึงถึงถิ่นจึงบินหา
ต่อกลอนอ้อนให้เห็นเน้นกับตา
ย่อมดีกว่าเอ่ยคำคล้ายทำลวง

ยูริน

 :21:


หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 18 ตุลาคม, 2567, 04:24:48 PM
(https://i.ibb.co/Fss6c9R/111372848.gif) (https://imgbb.com/)

ก็อ่านมาเรื่อย-เรื่อย..กำลังซึ้ง
ไฉนกลอนโกรธขึ้งในบางช่วง
ขออภัยที่หัวเราะซะเด็ดดวง
ท่านจั่นจวงลวงไว้ให้คลาดครา

ตระหนกจนกลับมาได้ในภายหลัง
โชเซอะเซอเหนี่ยวรั้งดังหมายว่า
อารมณ์กลอนอ้อนหวานผ่านวาจา
ยูริมาต่อคิดถึงซึ่งบทกลอน

อ่านแล้วเพลินดีนักจนลืมต่อ
แต่งไม่ออกแล้วหนอ..จึงพักผ่อน
ฝากอารมณ์คิดถึงอนาทร
ร้อยเรียงสู่อักษร..ด้วยหัวใจ.

(https://i.ibb.co/VS0hSqz/14943986.gif) (https://imgbb.com/)


หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 21 ตุลาคม, 2567, 09:53:22 PM
อย่าเพลินนานน้องรักจักรีบต่อ
ตั้งตารอน้องสาวเจ้ารู้ไหม
คิดถึงลีลากลอนเคยออนไลน์
ต่อกันได้ทั้งคืนตื่นตาจริง

แม้นเรี่ยวแรงอ่อนล้าภาระหนัก
ค่อยค่อยถักมานะทีละสิ่ง
ค่อยค่อยร้อยเรียงมาอย่าประวิง
จะทีเล่นทีจริงยิงมาเลย

ไม่ต้องรีบใจเย็นเอ็นดูเจ้า
เดินทางเล่าจุดหมายถึงไหนเอ่ย
ปลอดภัยดีนะจ๊ะทรามเชย
แม้นว่างแล้ว..เช่นเคยนะมาต่อกลอน


ทราบว่าเดินทางไกล เหนื่อยไหมพิกุลแก้ว ....หายเหนื่อยแล้ว
ค่อยมาน้า  :jub jub:




หัวข้อ: Re: "กลับมาเพื่อเจอเธอ"
เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 22 ตุลาคม, 2567, 12:25:28 PM
(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimwnlfiwshlRXmrMpohXnTu8PuztyAnZUMwzj5B9syiDhTanABVDytbvU7pUAosAr2-UgglsHAhMDpVGAr8OnhdiBQZL9Ai2_ChWRWMoYvSbijbHNSuQe9Os1w5wz433Yp2N5kOedxFKA/s400/line.006.gif)

สลบแบบ"ซ้อมตาย"ใคร่ขอเปรียบ
ด้วยอากาศเย็นเยียบยามพักผ่อน
กว่าจะได้ล้มหัวเตรียมตัวนอน
ยังต้องย้อนดูลูกก่อนหลับตา

บรรยากาศบ้านไร่ช่างสดชื่น
ทั้งร่มรื่นด้วยต้นไม้ใกล้แนวป่า
อุดมด้วยแมกไม้ตามชายคา
นกยูงมาเยี่ยมเยือนเหมือนถิ่นตน

ยามได้อยู่สังคมเมืองเรืองแสงสี
ทั้งมากมีสิ่งของทั่วแห่งหน
แต่ตามป่าตามเขาต้องดิ้นรน
ออกถนนสู่เมืองจึงได้มา

เซเว่นหรือคืออะไรมิได้เห็น
ร้านก๋วยเตี๋ยวยังยากเย็นยามค้นหา
เสียงลมหวีดรีดเร้นยามพัดพา
ดังเวลาไหลย้อนตอนเยาว์วัย

อยู่กับดินกับทรายและท้องฟ้า
ห้วงเวหาคือถิ่นรักพักอาศัย
จะยามเหงาเศร้าโศกเป็นโรคใจ
แหงนมองหาคราใดได้พบกัน

ไม่สุขกับแสงนีออนเหมือนก่อนเก่า
แต่สุขกับกองเตาราวสุขสันต์
นั่งชมนกชมไม้อย่างเงียบงัน
แล้วรีบปั่นงานต่อ..ไม่รอรี.

เหนื่อยจริงๆ แต่อากาศดีมากกกก

(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1jJ6BUwsU23HmhOABWhDI122nk_TlnfVXrkusFWw12jaRxPx1hGT5zm6s-jdQ2hs4_APReT9Qc37Lj1Z55wixZVL10aOAiFjICdkWG-P9hyphenhyphenIHTwlSuRZvVgWQGov-XGLp-V3b1y2-0Hc/s1600/line.004.gif)