เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: masapaer ที่ 10 ตุลาคม, 2567, 10:09:07 PM



หัวข้อ: นิทานของพ่อ
เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 10 ตุลาคม, 2567, 10:09:07 PM
(https://img2.pic.in.th/pic/IMG_8796681731ae35761661.jpeg)

• นิทานของพ่อ •

(http://www.bloggang.com/data/j/jiujik/picture/1406002124.gif)

ทุกค่ำคืนตื่นเต้นเล่นขี่ม้า
เซถลาเหนื่อยอ่อนก็นอนแผ่
พอหอบเหนื่อยลูกจ๋าอย่างอแง
นั่งลงแคร่ฟังนิทานอันเฮฮา

(๑)มีลิ้นฟ้าประทานหวานเลิศรส
อร่อยหยดย้อยร่วงห้วงเวหา
ขนมทิพย์วิมานอันโอชา
รางวัลฟ้ามอบไว้ให้คนดี

คนมีสิทธิ์เอื้อมถึงจึงได้ลิ้ม
ผู้ได้ชิมต้องปลุกลุกตีสี่
แม้นตื่นสายคลายร่างจางทันที
ขนมลิ้นราตรีนี้หายจร

(๒)มีเด็กน้อยคอยพ่อที่ท่อน้ำ
อยู่ประจำอย่างเหงาดูเศร้าหลอน
พ่อสงสัยจึงถามแม่งามงอน
“ไยไม่นอนกันหนู..อยู่ที่ใด”

“หนูถูกฆ่าทิ้งร่างห่างจากบ้าน
โปรดสงสารจับคนฆ่ามาได้ไหม”
“ลองบอกมาเถอะนั่นมันเป็นใคร”  (พ่อถามเสียงสั่น)
“แก! นั่นไง ..ที่ฆ่า! แก!น่ะทำ! ” (พร้อมตบพื้นเสียงดัง)

เสียงร้อง “แฮ่” ดังขึ้นตื่นตระหนก
หน้าตลกตกใจให้คนขำ
ตามด้วยเสียงร้องหัวตัวคะมำ
กลิ้งระบำขำครืนตื่นตาใจ

ทุกนิทานพ่อเล่าเข้าถึงบท
จ้องจรดนิ่งฟังอย่างสงสัย
ทุกเรื่องเล่าผีคนผจญภัย
ดั่งอยู่ในเรื่องราวพ่อเล่ามา

หลากนิทานพ่อเล่าเอาแบบมั่ว
ดำเนินเรื่องยั่วใจให้โหยหา
“นิทาน”คือ  “ฉาก”  หลังยังติดตา
แต่ “พ่อจ๋า” คือ   “ภาพ” ที่อาบใจ

(http://dl5.glitter-graphics.net/pub/817/817505rmsyub7qsw.gif)

ดาวพฤหัส


หัวข้อ: Re: นิทานของพ่อ
เริ่มหัวข้อโดย: Heart_wood ที่ 17 ตุลาคม, 2567, 02:06:47 PM
แอบสะดุ้งตกใจในตอนหนึ่ง
มันคิดถึงบรรยากาศอย่างเผลอไผล
นี่เรานั้นโดนพ่อแกล้งหรืออย่างไร
เหตุไฉนจึงโล่งอก...เห้อ...เพียงนิทาน.

 :28: :28: