|
หัวข้อ: กลบท สะบัดสะบิ้ง…-๐ รักสองเรา ๐-... เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 07 ธันวาคม, 2556, 11:13:35 AM (http://upic.me/i/v9/k--1235962_353571688108360_1389071217_n-400.jpg) (http://upic.me/show/48519790) - กลบท สะบัดสะบิ้ง - ...-๐ รักสองเรา ๐-... ๑. เราพบกันรักกัน สวรรค์สวาท พริ้งพิลาศโลมจิตสนิทสนอง ร่วมหัวใจใฝ่รับประคับประคอง เป็นคู่คล้องเชยชิด ชีวิตชีวา ๒. เฝ้าดูแลรักนี้ พิถีพิถัน แม้คืนวันลับล่วงยังห่วงยังหา โอมถนอมพิศวาสไม่คลาดไม่คลา ปรารถนาเนื้ออุ่น ละมุนละไม ๓. จะพิศเดือนดวงหน้า ก็จ้าก็แจ่ม มิเคยแรมพริ้งพร่างสว่างไสว จะพิศดาวพราววาดพิลาสพิไล เพียงพิศนัยน์ตาเจ้า พะเน้าพะนอ ๔. จารจารึกคำรัก สลักเสลา รักสองเราส่งเสริมให้เติมให้ต่อ จะรักเพียงเคียงน้องละอองลออ ไม่ทดท้อตราบชีวิต จะปลิดจะปลง ๕. จะสวมกอดพลอดรัก สมัครสมาน ประเดียงดาลรักเลิศประเสริฐประสงค์ อย่าหวั่นเอ๋ยหวั่นผวาพะว้าพะวง จะมั่นคงอย่างนี้ ทุกวี่ทุกวัน ๖. เราพบกันรักกัน สวรรค์สวาท ไม่เคยคลาดลาร้างมิห่างมิหัน แม้สองเราเฒ่าแก่ ยักแย่ยักยัน ก็ยังมั่นหวานรัก ประจักษ์ประจำ ๚ะ๛ - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณภาพจาก Internet ๐--------------------๐ กลบท สะบัดสะบิ้ง ข้อบัญญัติ : บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ ๑.) กำหนดให้ช่วงหลังของกลอนในแต่ละวรรคมี ๔ คำ ๒.) ใน ๔ คำนั้นให้คำที่หนึ่งกับคำที่สามซ้ำกัน และ คำที่สองกับสี่ ให้มีการล้อสัมผัสอักษรกัน ๓.) ให้คำท้ายของช่วงกลาง สัมผัสสระกับคำที่ ๒ ของช่วงหลัง ในแต่ละวรรคกลอน ** อ้างอิง : รูปแบบกลบทนี้มีปรากฏที่มาทั้งในตำรา "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" และ "จารึกวัดพระเชตุพนฯ" |