|
หัวข้อ: อ่อนล้า เริ่มหัวข้อโดย: ยูริน ที่ 14 พฤศจิกายน, 2567, 08:26:14 PM บางทีก็ดูอ่อนล้า
แล้วรู้สึกด้านชาเอาเฉยๆ ทุกสิ่งเปลี่ยนไปเหมือนไม่ใช่สิ่งคุ้นเคย เป็นสิ่งที่หลายคนมองว่าเชยไม่คู่ควร ขอบคุณวันเวลา ที่ยังเดินไปข้างหน้าไม่เคยหวน ฉันกลัวการหยุดอยู่กับที่และคอยต้องทบทวน และประมวลความรู้สึกอย่างเดียวดาย ฉันอยู่ท่ามกลางฝูงชน แต่กลับรู้สึกหม่นเพียงลำพังอย่างน่าใจหาย ท่ามกลางผู้คนขวักไขว่ที่มากมาย กลับรู้สึกคล้ายไม่มีใครเลย ยูริน หัวข้อ: Re: อ่อนล้า เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 17 พฤศจิกายน, 2567, 10:21:05 PM อ่อนแอ
ก็ยอมรับว่าแคร์ความรู้สึก กับใจที่ด้านชาในส่วนลึก แต่ก็ยังมีความรู้สึกเมื่อนึกถึงเธอ เพราะมีเธอเข้ามา จึงรู้สึกว่าโลกนี้มีความเหงา..เข้าเสนอ ให้หัวใจกระวนกระวายคล้ายละเมอ พร่ำเพ้อร่ำไรอยู่อย่างนี้ เดียวดาย เพราะเมื่อข้างกายเคยมีเธอเคียงข้างทุกที่ จึงรู้สึกโดดเดี่ยวและอ้างว้าง..อย่างไม่เคยมี เมื่อเธอทิ้งทุกอย่างนี้..ไกลห่างทางรักของเรา masapaer :15: |