เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: กวินพัฒน์ ที่ 02 ธันวาคม, 2567, 09:16:49 PM



หัวข้อ: รักเท่าไหร่..ถึงจะพอ
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 02 ธันวาคม, 2567, 09:16:49 PM
มีคำถามจากใจชายคนหนึ่ง
คำว่ารักต้องซึ้งถึงเพียงไหน
ต้องจารจดพจนีนี้เท่าใด
จึงจะเท่าเทียมใจให้หนึ่งคน

จะต้องเอ่ยรำพันนั้นแค่ไหน
จึงจะเข้าถึงใจในเพียงหน
จะต้องทำเท่าไรใส่กมล
เธอจึงยลรู้รับกับหัวใจ

รักขนาดไหนกันเล่าจึงเข้าถึง
เธอผู้ซึ่งเป็นรักนั้นที่ฝันใฝ่
จะต้องรักเธอมากสักเท่าใด
จึงสมใจของเธอฉันจะทำ


กวินพัฒน์


(https://i.ibb.co/CvLbxXh/Screenshot-20241202-210929-Chrome.jpg) (https://ibb.co/d6ZPn3G)
ขอบคุณคุณ masapaer ครับที่ช่วยลบ เอ็มรีบยายเร่งชวนคุย 555
รู้สึกตัวเองวุ่นวาย  :29:


หัวข้อ: Re: รักเท่าไหร่..ถึงจะพอ
เริ่มหัวข้อโดย: msp. ที่ 02 ธันวาคม, 2567, 09:29:32 PM
เธอจงรักเท่าใจอยากให้รัก
เธอจงถักรักไว้ให้ดื่มด่ำ
รักเท่าไหร่ไยพ้อต่อน้ำคำ
เพียงตัวย้ำรักได้มากมายพอ

มิต้องถามเท่าไหร่ใจพอรัก
เพียงเธอปักธงใจให้ตั้งต่อ
เธอจะรักไม่หยุดสุดให้พอ
รักเกิดก่อจากผู้ให้ยิ่งใหญ่แล้ว

 :14:

masapaer


จ้า! พ่อเอ๊ย ยินดีจ้า  คราวหลังก็ดูดีๆ นะคะ เผื่อมะสะแปไม่เข้า ก็แจ้งสีแดงท่านอื่นได้นะคะ
เด็กใหม่น่าเอ็นดู๊ :28:






หัวข้อ: Re: รักเท่าไหร่..ถึงจะพอ
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 03 ธันวาคม, 2567, 05:58:17 PM
อยากจะรักเท่าใจจะให้รัก
แต่สุดหักหัวใจไร้แรงแผ่ว
ผมอยากรักเช่นฝันนั้นสุดแนว
แต่มิแคล้วเจ็บมากแทบอยากลา

ผมจะรักต่อไปเท่าใจนี้
เท่าพอมีความรักจักส่งหา
รักคือรักต่อไปใจนำพา
ไม่ถามหาว่าเท่าไรให้รักพอ

กวินพัฒน์





หัวข้อ: Re: รักเท่าไหร่..ถึงจะพอ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 ธันวาคม, 2567, 09:04:03 PM


…รักคงยังไม่พอ…


ทุ่มเททั้งกายใจ ให้ความรัก
มิเคยรู้…คราอกหักแม้นหนักข้อ
คิดทีไร หยาดใสชื้น รื้นเอ่อคลอ
เมื่อเธอปล่อยให้ฉันรอ…พ้อเดียวดาย

พลันคำรักของฉัน มันไร้ค่า
เทียบเงินตราสกุลลด หมดความหมาย
เคยอยู่เรียงเคียงหมอน พลัดคลอนคลาย
ล้มละลาย…รักเท่าไหร่ ถมไม่พอ


JXI21WGBItA

โซ…เซอะเซอ
3 ธันวาคม 2567




หัวข้อ: Re: รักเท่าไหร่..ถึงจะพอ
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 03 ธันวาคม, 2567, 09:40:49 PM
ผมคงรักตัวเองเก่งไม่มาก
จึงลำบากทำตัวหัวใจฝ่อ
อาจจะรักให้ไปเธอไม่พอ
ปล่อยผมรอความหวังนั่งเดียวดาย

ใจก็ยังจะรักทั้งยังอย่างนี้
มอบทุกวินาทีมีความหมาย
ให้สุดขั้วหัวใจไม่มีคลาย
รักมากมายให้พอขอให้เลย

กวินพัฒน์


หัวข้อ: Re: รักเท่าไหร่..ถึงจะพอ
เริ่มหัวข้อโดย: msp. ที่ 03 ธันวาคม, 2567, 09:58:18 PM
จะรักเริ่มอย่างไรย่อมให้ได้
หากหัวใจของเราพี่เฝ้าเอ่ย
รักให้มากสำคัญนั้นขอเปรย
เพื่อเริ่มเผยเนื้อแท้มอบแก่ใคร

แม้นจะรักรักใครใจประจักษ์
อย่าลืมรักแก่เราเจ้ารู้ไหม
อาจจะรักสื่อส่งลงผู้ใด
รักเท่าไหร่ไม่แย่แม้ไม่พอ

แต่จงรักส่งใจในเยื่อรัก
ให้ลงปักใจเราเฝ้าร้องขอ
จงให้รักแก่เราเจ้าอย่ารอ
รักอย่าท้อให้หนักรักตัวเอง


masapaer

 :14:
(http://upic.me/i/78/4e4y5pken21.gif)


หัวข้อ: Re: รักเท่าไหร่..ถึงจะพอ
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 04 ธันวาคม, 2567, 06:56:34 AM

เคยถามเขาเมื่อไหร่ใจพอรัก
ผมตระหนักรู้ตนคนอวดเบ่ง
เราตั้งแง่แก่รักนั้นเสียเอง
มัวแต่เร่งถามใครไม่รู้พอ

เท่าไหร่เธอจะพอต่อรักมอบ
เป็นคำตอบที่เราเฝ้าร้องขอ
เร่งรุมเร้าคำตอบที่เฝ้ารอ
ไม่เคยย่อคิดเข้าทางของตัว

ผมตระหนักรักไปได้รู้ถึง
ว่าเราซึ่งถามไถ่ในทูลหัว
เมื่อไหร่พอความรักไปรัวรัว
ลืมถามตัวเมื่อไหร่พอให้รักเธอ

กวินพัฒน์



หัวข้อ: Re: รักเท่าไหร่..ถึงจะพอ
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 05 ธันวาคม, 2567, 06:29:59 PM
รักเท่าที่ใจเราจะรักได้
มอบเท่าที่หัวใจใคร่เสนอ
คิดถึงตามที่ใจไฝ่ละเมอ
ให้จนรักล้นเอ่อ...อย่างเต็มใจ

หากผู้รับกลับไม่เห็นซึ่งคุณค่า
ร่องเวลาเดินขนานแม้เคียงใกล้
เรามากล้นเขากร่นขาดบาดฤทัย
ก็คงต้องปล่อยไปตามครรลอง

หากพบรักที่ใช่..ไม่ร้องขอ
แม้นเล็กน้อยกลับเพียงพอทั้งสี่ห้อง
คุณค่านั้นพลันล้นจนก่ายกอง
เพียงแค่มองก็พบซึ่งความยินดี.

    •แก่นไม้๛•

(https://i.ibb.co/XZcBSw9/kky78.gif)