เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนคลายเครียด => ข้อความที่เริ่มโดย: จ้าวทุ่งภูเขาทอง ที่ 03 ธันวาคม, 2567, 09:43:53 AM



หัวข้อ: ตื่นมาทำไม
เริ่มหัวข้อโดย: จ้าวทุ่งภูเขาทอง ที่ 03 ธันวาคม, 2567, 09:43:53 AM
อยากสัมผัสรัดรึงถึงความหนาว
อยากมองดาวล่วงดินถวิลหา
อยากกอดรัดเด่นดวงดาริกา
จึ่งต้องมาเชียงราย มีชายเรียง

หนาวคลายผ่อนหย่อนหนาวเคล้ากลิ่นแก้ม
เย็นน้ำค้างร้างแรม แซมน้ำเสียง
คืนที่ดาวเดือนเด่นเห็นคู่เคียง
ค่ำที่เวียงเชียงราย มีชายรอ.

(https://scontent.fbkk22-4.fna.fbcdn.net/v/t1.15752-9/462543716_583932827465879_7958552031356077763_n.jpg?_nc_cat=109&ccb=1-7&_nc_sid=9f807c&_nc_ohc=0Tc19GjY5lwQ7kNvgFkgNY8&_nc_zt=23&_nc_ht=scontent.fbkk22-4.fna&oh=03_Q7cD1QG3cAOKez_j6a43xnzL91y5GpeGJwXZmPbIgVNZkG8dQA&oe=6775CB10)


หัวข้อ: Re: ตื่นมาทำไม
เริ่มหัวข้อโดย: msp. ที่ 03 ธันวาคม, 2567, 02:44:14 PM
อยากสัมผัสน้ำค้างกลางหมอกหนา
ดาริกาคราหล่นบนห้องหอ
ความงามล้ำที่เล่าเขายกยอ
ตะวันทอที่เชียงรายให้ตื่นตา

อยากตื่นเช้าเห็นเงาเขาอยู่ใกล้
เห็นดอกไม้บานรัวทั่วหุบผา
ภุมรินบินว่อนร่อนไปมา
นั่งจิบชาชมชื่นแสนตื่นใจ


masapaer
(http://upic.me/i/rs/57cf8a391.png)




หัวข้อ: Re: ตื่นมาทำไม
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 04 ธันวาคม, 2567, 07:04:41 AM
ตื่นมาดูตะวันไก่ขันครับ
มานั่งรับอรุณวันสดใส
ตื่นมารับซับขวัญกำลังใจ
เริ่มวันใหม่สดชื่นตื่นเบิกบาน

จิบกาแฟก่อนงานใจมันสุข
เรื่องสนุกต่อกลอนก่อนเดินผ่าน
มองรอบกายใจฝันถึงวันวาน
อากาศบริสุทธิ์ซ่านถึงหัวใจ

กวินพัฒน์



 :34:


หัวข้อ: Re: ตื่นมาทำไม
เริ่มหัวข้อโดย: ยูริน ที่ 04 ธันวาคม, 2567, 08:30:57 AM
ตื่นมาเพื่อให้รู้ยังอยู่ต่อ
ตื่นมาดูตะวันทอของวันใหม่
ตื่นมาทักทายฝันอันวิไล
สู้กันไปในโลกที่โยกเวียน

เห็นตะวันสีทองส่องทั่วฟ้า
กำลังใจก็แกร่งกล้าท้าไม่เปลี่ยน
ธรรมชาติกล่อมใจให้รู้เรียน
ขยันเพียรตอบรับกับชะตา

ยูริน


หัวข้อ: Re: ตื่นมาทำไม
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 04 ธันวาคม, 2567, 08:04:40 PM


ตื่นเพื่อบอก ว่ายังมี ชีวิตอยู่
ตื่นเพื่อรู้ เพื่อรำลึก เพื่อศึกษา
ตื่นแสวง แสงสว่าง ทางปัญญา
ตื่นหลุดพ้น อวิชชา หานิพพาน

โซ…เซอะเซอ
4 ธันวาคม 2567




หัวข้อ: Re: ตื่นมาทำไม
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 05 ธันวาคม, 2567, 01:37:55 PM
(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdmfxiANVV00ZqWYTpsV7q02N4GbqndeUWV9Qjhz15GF7woel6xlamepLxIt0grMrS7pv1u2xPw0UmhkVwpitX3tgmfhf7jfHYLuv_pYCVJgnU3c8xKVnn8ie_wbexuUMNhJBegl8Hr_Q2/s1600/illust3781_thumb.gif)

ลืมตาตื่นขึ้นมายามย่ำรุ่ง
ผิวสะดุ้งกับลมหนาวมาพาดผ่าน
ลุกขึ้นมาใส่เสื้อขนอย่างลนลาน
สุดสะท้านที่แห่งนี้มีเพียงเรา

ตื่นมารอชายเรียงที่เชียงราย
แสนเสียดายเราไม่มีเหมือนใครเขา
ไม่หลงเหลือคนรอ..แม้เพียงเงา
ตื่นแล้วเพียง..ความเศร้าเข้าครองใจ

ตื่นมาเพื่อยืนชม...บรรยากาศ
หน่วยน้ำค้างเทียวลาดลงคลองใส
นั่งจิบชา ขนมปัง ยังผิงไฟ
ความอบอุ่นที่ได้..เพียงเตาฟืน.

    •แก่นไม้๛•
(https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7RAUh6OQojn5MbhGoXjBlEybUeEF2uCX4Mm1AqK09Zj8rIDPhPA_eiFe9JknYgplrLeUJr_iqUpBzGbcRNeMSOMB12l1AvGqIYfx0JBp8WKtJfdaX1bVvO-zsv2ztplIx-Je0V30sc07e/s1600/illust1935_thumb.gif)