เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 04 ธันวาคม, 2567, 01:02:20 PM



หัวข้อ: เจ็บ..แต่ก็ยังรัก
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 04 ธันวาคม, 2567, 01:02:20 PM
(https://img.kapook.com/image/love/love_196.jpg)
(http://upic.me/i/xz/2008050101352252.gif)

ณ ที่เดิม ทุกอย่างยังเหมือนเก่า
ต้นไม้ยังให้ร่มเงาอยู่เสมอ
เส้นทางเดินราบเรียบดังเคยเจอ
น้ำยังเอ่อริมตลิ่งยามทอดมอง

ตรงม้านั่งตัวนั้นยังคงอยู่
คงต่อสู้กับฟ้าฝนจนหม่นหมอง
ไว้สำหรับนั่งพักที่ริมคลอง
ต่างรีบมาจับจองในยามเย็น

ฉันก็ยังอยู่ที่เดิมไม่เคยเปลี่ยน
แม้รอบกายหมุนเวียนให้พบเห็น
ใจของฉันยังคงที่อย่างเคยเป็น
แต่ไม่สุขดังเช่นเคยผ่านมา

เธอก็ยังอยู่ที่เดิม..เคียงข้างฉัน
แต่ก็มักแปรผันเกินเกี่ยวคว้า
หรือทุกสิ่งแปรสภาพตามเวลา
จึงรู้สึกได้ว่า....เราห่างกัน

หรือฉันเองที่เปลี่ยนไปเองนะ
ฉันอาจจะคาดหวังจนข้ามขั้น
หรือเธอเองที่เปลี่ยนไปในทุกวัน
รักเราจึงอายุสั้นไม่ยืนยาว

แต่ก็แปลกที่ฉันเลือกจะยอมเจ็บ
ฉันยอมเก็บอาการความเหน็บหนาว
เจ็บแต่ก็ยังรัก...อยู่ทุกคราว
แม้ปวดร้าว...แต่ยังทน...เพราะรักเธอ.

    •แก่นไม้๛•
(http://upic.me/i/v5/oc96d.gif)


หัวข้อ: Re: เจ็บ..แต่ก็ยังรัก
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 05 ธันวาคม, 2567, 01:02:00 PM
ยิ่งรักเหมือนยิ่งเจ็บเป็นที่สุด
มิอาจหยุดใจฝันอันเผยอ
รู้ว่าเจ็บหัวใจไปรักเธอ
ก็ยังเพ้อพร่ำรักแม้หนักใจ

ยอมเจ็บปวดแต่ใจขอได้รัก
ยอมอกหักรักยิ่งกว่าสิ่งไหน
ยอมกล้ำกลืนฝืนทนวนเรื่อยไป
แม้ช้ำในใจรักช้ำยอมจำนน

กวินพัฒน์

 :35:


หัวข้อ: Re: เจ็บ..แต่ก็ยังรัก
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 05 ธันวาคม, 2567, 01:44:58 PM
ยิ่งเจ็บ..แต่มัน...ก็ยิ่งรัก
ไม่รู้จักความเข็ดหลาบ..เลยสักหน
ไม่ใช่อยาก"จะชนะ"ใครบางคน
มันเพียงแค่..ไม่อาจทน..ยามไร้เธอ

ไม่อาจยอมรับได้.."เธอไม่รัก"
คอยปรับเปลี่ยนไม่เคยพักอยู่เสมอ
มีความหวังหล่อเลี้ยง..เพียงพบเจอ
หวังเพียงเธอ...เหมือนเก่าคราวรักกัน.

    •แก่นไม้๛•

(https://i.ibb.co/c8j1tTH/nbis6.gif)


หัวข้อ: Re: เจ็บ..แต่ก็ยังรัก
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 12 ธันวาคม, 2567, 09:05:02 PM

เจ็บยิ่งนักรักเขาเรามันบ้า
ทั้งรู้ว่ารักฝ่ายเดียวยังเทียวฝัน
คือความจริงสิ่งเป็นไปในทุกวัน
ไม่มีทางรักนั้นจะหันคืน

จมอารมณ์ความเศร้าเพราะเขาทิ้ง
ใจก็ดิ่งจมลึกเกินสุดฝืน
ปรารถนาเธอมาหา ณ ฉันยืน
น้ำตารื้นเป็นสายเขาไม่มา

กวินพัฒน์



หัวข้อ: Re: เจ็บ..แต่ก็ยังรัก
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 15 ธันวาคม, 2567, 03:50:25 AM


มหัศจรรย์ความรักที่บังเกิด
ยามรักนั้นอาจเตลิดเหมือนโคบ้า
ดั่งขอนไม้ไหลลู่ธารธารา
ใครหมายมาขัดขวาง…มิฟังใคร

ในยามรัก…ก็รักมากจากสำนึก
ในหัวใจปิดผนึกความอ่อนไหว
เมื่อรักแล้วอยากได้รักจากหัวใจ
จึงยอมทุกอย่างไป…ด้วยใจรอ.

•แก่นไม้๛•



หัวข้อ: Re: เจ็บ..แต่ก็ยังรัก
เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 15 ธันวาคม, 2567, 09:05:46 PM

ยังรักเธอเสมอมิลืมได้
แม้เธอทำร้ายให้จนใจฝ่อ
ยอมทุกอย่างจงย้ำซ้ำให้พอ
เพียงจะขอรักเธอเพ้อต่อไป

เจ็บเพราะรักเธอมากอยากให้รู้
แม้ต้องอยู่แบบหมองต้องร้องไห้
น้ำตาลูกผู้ชายหลั่งรดใจ
เจ็บเท่าไหร่ก็รักอยากบอกเธอ


กวินพัฒน์

 :35:


หัวข้อ: Re: เจ็บ..แต่ก็ยังรัก
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 15 ธันวาคม, 2567, 09:33:35 PM
หากไม่เคย รักกันเลย คงดีนะ
ไม่ต้องมา พบปะ อยู่เสมอ
ไม่ต้องมา ใส่ใจ หรือมาเจอ
ฉันอาจจะ ไม่เผลอ มอบหัวใจ

แต่เพราะว่า รักไปแล้ว จึงเจ็บปวด
คุณค่าเพียง ก้อนกรวด เธอว่าใส่
คงมีเพียง เธอนั้น ที่เปลี่ยนไป
หากแต่ฉัน ยังคงไว้ ซึ่งรักเธอ.

•แก่นไม้๛•



หัวข้อ: Re: เจ็บ..แต่ก็ยังรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ยูริน ที่ 16 ธันวาคม, 2567, 04:52:42 PM
เจ็บปวดเมื่อรักคู่ดูไม่จืด
ความรักฝืดเพราะใจใฝ่เผยอ
เจ็บแค่ไหนยังรักชักละเมอ
น้ำตาเอ่อเศร้าตรมระทมใจ

จะหักใจจากลาก็ลำบาก
เพราะรักมากเกินถอยปลดปล่อยได้
เจ็บก็ยอมตรอมตรมขื่นขมใน
ก็ยังเก็บรักไว้ไม่ปล่อยมือ

ยูริน