เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => เรื่องสั้น แนวนิยาย => ข้อความที่เริ่มโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 05 ธันวาคม, 2567, 06:49:56 PM



หัวข้อ: นิยายกลอนคนละ 2 บท
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 05 ธันวาคม, 2567, 06:49:56 PM
แสงสุดา นั่งพัก ริมตลิ่ง
เสียงรถวิ่ง ไปมา พาหนวกหู
แต่เธอกลับ นิ่งเฉย ไม่เหลียวดู
มิอาจรู้ ดวงจิต คิดสิ่งใด

สายตาเศร้า ราวแบกทุกข์ ไปทั้งโลก
ดวงตาโศก เคล้าคลอ น้ำตาใส
หากแต่ไร้ ซึ่งเสียง เพียงถอนใจ
แล้วก้าวลุก เดินต่อไป ไร้ปลายทาง.

   •แก่นไม้๛•
(http://upic.me/i/7n/ah834.gif)


หัวข้อ: Re: นิยายกลอนคนละ 2 บท
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 ธันวาคม, 2567, 03:28:53 PM

ฉับพลันเหลือบ เห็นหมาน้อยน่ารัก
ทำท่าเหมือนรู้จัก กระดิกหาง
ดวงตาแป๋วแหวว จ้องมองมิวาง
แต่รูปร่าง กระด่างกระดำ คล้ำมัวซัว

แท้จริงลูกหมากลับชาติมาเกิด
ย้อนกำเนิดคือมือกรีด อดีตผัว
ตกต้นยางร่วงปัก หักครึ่งตัว
ก่อนตายทำแต่ความชั่วมั่วโลกีย์

…มาแอบช่วยหักมุม…หึหึ

โซ…เซอะเซอ
6 ธันวาคม 2567


 :12:


หัวข้อ: Re: นิยายกลอนคนละ 2 บท
เริ่มหัวข้อโดย: ยูริน ที่ 06 ธันวาคม, 2567, 08:06:06 PM
พลันบังเกิดนิมิตอดีตเก่า
ก็คลุมเข้ามโนโผล่เข้าที่
เกิดเป็นภาพเก่าก่อนย้อนฤดี
ผัวคนนี้ตีนางแทบปางตาย

บัดข้างหน้าคือหมาดูน่ารัก
จิตตระหนักเอาคืนขื่นเหลือหลาย
ชาติที่แล้วถูกเขาเข้าทำร้าย
นางก็หมายมาดจ้องมองดูมัน

 ยูริน


 :28:


หัวข้อ: Re: นิยายกลอนคนละ 2 บท
เริ่มหัวข้อโดย: msp. ที่ 06 ธันวาคม, 2567, 08:38:52 PM
จะต่อตีไล่ล่าหมานี่ซะ
ด้วยโทสะเข่นฆ่าให้อาสัญ
เหมือนอดีตเก่าก่อนย้อนมาทัน
จะแก้แค้นเสียนั่นให้มันตาย

มโนหนึ่งก็ผุดให้ฉุดรั้ง
ดึงสติเข้าตั้งก่อนจางหาย
แค้นไร้ค่าหากทำสิ่งอับอาย
จึงวางคลายใจก่อนย้อนตรึกตรอง

msp.

:15:


หัวข้อ: Re: นิยายกลอนคนละ 2 บท
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 06 ธันวาคม, 2567, 09:09:14 PM


แต่ด้วยความมีจิตคิดเมตตา
แรกจะฆ่าทำสตู ทำหมูหยอง
(เอ๊ะรึ…จะต้องเรียกหมาหยอง…แหะๆ)
ฉุกรำลึกศีลห้า กวาดตามอง-
จับคุณน้องทำหมัน ดีกว่ามะ

ฝ่ายหมาน้อยถอยกรูดเหมือนรู้แกว
คิดว่าคงไม่แคล้ว เสียแล้วล่ะ
ถูกบังคับจับตอน ถอดถอนราคะ
จึงผงะ ครางหงิงๆ อย่างวิงวอน

โซ…เซอะเซอ
6 ธันวาคม 2567


 :21:


หัวข้อ: Re: นิยายกลอนคนละ 2 บท
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 06 ธันวาคม, 2567, 11:58:45 PM
จับหมาม้วนใส่ถุงหิ้วแล้วกลับบ้าน
มองหน้านานพาลคิดประสาทหลอน
อยากบีบคอ บีบไข่(Oops!)ก่อนจับตอน
ทำออดอ้อนวอนห้านิ้วประดับตัว

ถือว่าเราเกิดมาคู่บุญนัก
ชาติก่อนเป็นคนรักคู่เมียผัว
ชาตินี้ยังย้อนภพมาพันพัว
เพียงเปลี่ยนขั้วคู่แค้นแสนชิงชัง.

•แก่นไม้๛•
:17pr:


หัวข้อ: Re: นิยายกลอนคนละ 2 บท
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 07 ธันวาคม, 2567, 06:49:57 AM


หยุด…ช้าก่อน นิยายกลอนใช่ตอนจบ
ใคร่ย้อนภพชาติวนแต่หนหลัง
แสงสุดาเกิดเป็นนักร้องดัง
หมาน้อยเป็นสาวสะพรั่งคลั่งดารา

เธอถูกแสงสุดาเข้ามาทัก
บอกหลงรักปักตรึงถึงภพหน้า
ครั้นเบื่อหน่ายจากสนามกามกรีฑา
ก็ทอดทิ้งจนน้องหมากินยาตาย

 :35:

โซ…เซอะเซอ
7 ธันวาคม 2567




หัวข้อ: Re: นิยายกลอนคนละ 2 บท
เริ่มหัวข้อโดย: ยูริน ที่ 07 ธันวาคม, 2567, 09:34:14 AM
ด้วยอาฆาตมาดร้ายแสงสุดา
จึงเป็นหมาเกิดใหม่ใจมุ่งหมาย
แก้แค้นกลับไปมาตาเริ่มลาย
ต่างก็ร้ายต่อกันมันยังไง

เพราะปัจจัยใหม่ใหม่ในโลกยุค
จะทารุณทุกข์กันนั้นง่ายไม่
ต้องวางแผนแปลนแบบวางใจ
มิงั้นไยใครเห็นเป็นจองจำ

 :15:

ยูริน


หัวข้อ: Re: นิยายกลอนคนละ 2 บท
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 07 ธันวาคม, 2567, 09:50:05 AM
เข้าใจว่าหมาน้อยคือชายหนุ่ม
หมายขยุ้มพุ่มพวงให้อิ่มหนำ
โถ่เอ้ยเป็นสาวน้อยรอยเงื่อนงำ
อดลูบคลำให้หายแค้นน่าขัดเคือง

แสงสุดาพาซื่อถือกลับบ้าน
ต้องเร่งรีบไปออกงานตราบฟ้าเหลือง
เสียงร้องแหบแทบสากฟากประเทือง
ร้องอยู่เมืองเรืองแสงสีราตรีกาล.

   •แก่นไม้๛•

ขออภัยเจ้าค่ะ แฮะๆ หมดกันภาพพจน์
(https://www.bloggang.com/data/w/walking-in-the-rain/picture/1490186928.gif)


หัวข้อ: Re: นิยายกลอนคนละ 2 บท
เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 07 ธันวาคม, 2567, 11:35:07 AM
ความรีบเร่งเลือกเดินเส้นทางเปลี่ยว
ตั้งคอแข็งมิคิดเหลียวยามเดินผ่าน
ผองวัยวุ่นรุ่นละเมาะเคาะขอทาน
มาเรียกขาน..แม่นางน้อย..อย่าเพิ่งไป

วันนี้พี่หิวข้าวเหลือเกินนัก
พี่ขอสักสองพันจะได้ไหม
อย่าบอกว่าไม่มี....มันปวดใจ
อยากผ่านไปเบื้องหน้า..มาจ่ายตังค์.

 :0895:


หัวข้อ: Re: นิยายกลอนคนละ 2 บท
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 08 ธันวาคม, 2567, 02:05:32 PM
เป็นสาวน้อยร่างบางไร้พิษสง
คิดปลดปลงน้ำตารินอย่างสิ้นหวัง
ฉันมีเพียงแมวตัวอ้วนอันเกรอะกรัง
พอประทังมื้อนี้สักเมนู

แค่จับพลางวางลงส่งสายน้ำ
แล้วลูบคลำเนื้อหนังยังมีอยู่
พี่อยากได้ไหมเล่าเอาไปดู
แลกปลาทูสองถาด..หากโอเค.

 เรามาอยู่จุดนี้ได้อย่างไร :1402091878:


หัวข้อ: Re: นิยายกลอนคนละ 2 บท
เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 15 ธันวาคม, 2567, 09:14:30 AM
เส้นทางของชีวิตนี้แสนยาก
แสนลำบากทุกเรื่องมันหักเห
มีพ่อแม่แต่เหมือนเราโดนเท
แลพื้นเพครอบครัวไม่รักกัน

กว่าจะผ่านวันนี้ก็เหนื่อยล้า
จะคิดถึง"คุณค่า"คงน่าขัน
จะมีไหม"พระเอก"มาฝ่าฟัน
เพื่อช่วยฉันจากนรกอเวจี.

    •แก่นไม้๛•