|
หัวข้อ: เพื่อนคนหมอง เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์ภัสสร ที่ 16 ธันวาคม, 2567, 10:27:20 AM ในคืนที่ฟ้าหม่นและคนหมอง
แว่วเสียงร้องราวดวงใจจักสลาย เธอเพรียกหาคนรักที่พลัดพราย เฝ้าวอนสายลมพัดพาสัญญาใจ ฟ้าคืนน้ันไร้จันทราประดับฟ้า ทั่วนภามืดหม่นคนหมองไหม้ เธอร่ำร้องปิ่มว่าจะขาดใจ วิงวอนให้เทพไทดลใจนาง ....... เพื่อนเอย...จงมองมาบนฟ้านี้ เธอยังมีฉันคอยอยู่เคียงข้าง แม้เป็นเพียงดาวพราวแสงสลัวราง ขอจงวางใจฉันเถิดคนดี ฉันไม่อาจนำคนรักมาคืนให้ แต่จะเป็นเพื่อนใจไปทุกที่ จะร้องไห้กับเธอทุกราตรี เธอจะมีฉันอยู่ชั่วนิรันดร์ หัวข้อ: Re: เพื่อนคนหมอง เริ่มหัวข้อโดย: msp. ที่ 16 ธันวาคม, 2567, 10:45:08 AM ยังมีคนร่วมรับซับความโศก
ท่ามกลางโลกโยกเปลี่ยนเวียนผกผัน ยังมีแสงอรุณกรุ่นไอตะวัน มีแสงดาวแสงจันทร์นั้นส่องใจ เธอจะมีไอรักจักกอดร่าง จากสิ่งต่างโอบล้อมพร้อมสิ่งใหม่ มอบส่งมานเธอแล้วแก้วหทัย โปรดรับไว้จากรักจักให้เธอ masapaer ยินดีต้อนรับคุณพิมพ์ภัสสรค่ะ ขอให้มีความสุขกับการสร้างสรรค์ผลงานนะคะ วันว่างเรามาต่อกลอนกันน้า :34: (https://www.bloggang.com/data/walking-in-the-rain/picture/1490188575.gif) หัวข้อ: Re: เพื่อนคนหมอง เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 16 ธันวาคม, 2567, 11:55:36 AM ขอเป็นเพื่อนผ่อนคลายในความเศร้า
ที่แบ่งเบาความเหงาเจ้าเสมอ เป็นผู้ห่วงคนหนึ่งซึ่งใกล้เธอ ขอเสนอดูแลแคร์ทุกข์ใจ กวินพัฒน์ ยินดีต้อนรับคุณพิมพ์ภัสสร สู่อารมณ์กลอนครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ เอ็มครับ หัวข้อ: Re: เพื่อนคนหมอง เริ่มหัวข้อโดย: ยูริน ที่ 16 ธันวาคม, 2567, 04:07:05 PM พระพายพร่างพลิ้วพรมจะห่มรัก
จะทายทักถึงเราเช้าวันใหม่ มีเดือนดาวพราวฟ้าอันวิไล กอดห่มให้เธอฉันนั้นอุ่นมาน ยูริน ยินดีต้อนรับคุณพิมพ์ภัสสรค่ะ ยูริน ยินดีที่รู้จักค่ะ :34: หัวข้อ: Re: เพื่อนคนหมอง เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 16 ธันวาคม, 2567, 05:55:44 PM ยินดีต้อนรับ พิมพ์ภัสสร ขอให้มีความสุข สนุกสนาน ในการเขียนกลอนนะครับ Jannjao หัวข้อ: Re: เพื่อนคนหมอง เริ่มหัวข้อโดย: สารินท์ ที่ 16 ธันวาคม, 2567, 09:23:51 PM ในคืน ฟ้าหม่น คนหมอง
มีดาว เคียงครอง ความเศร้า หวังร้าย กลายดี บรรเทา ปัดเป่า ทุกข์คลาย สบายใจ สวัสดีค่ะคุณพิมพ์ภัสสร :14: หัวข้อ: Re: เพื่อนคนหมอง เริ่มหัวข้อโดย: พิกุลแก้ว ที่ 17 ธันวาคม, 2567, 02:59:55 PM หากรู้สึกเศร้าโศก..โปรดบอกฉัน
เพราะเราคือ..เพื่อนกัน...เข้าใจไหม อย่าได้บอกว่าเธอนั้น...ไม่เป็นไร หากภายในบอบช้ำ..เกินรับมือ จะ สุข ทุกข์ เราเคียง ไม่เคยห่าง โดยไม่มีข้ออ้างมายึดถือ หากอารมณ์พอข่มไหวได้หารือ เพราะทุกอย่างสุดยื้อให้กลับมา อยากร้องไห้ ร้องเถอะนะ ร้องให้หมด อย่าทำเหมือนเก็บกดทุกปัญหา ไม่มีเขา แต่มีเพื่อน ทุกเวลา รอจนกว่าเธอหายดีค่อยว่ากัน. ยินดีที่ได้พบกันค่ะ คุณ พิมพ์ภัสสร (http://www.bloggang.com/data/j/jiujik/picture/1409206883.gif) |