|
หัวข้อ: หลอกตัวเอง เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 18 ธันวาคม, 2567, 10:51:38 PM หลอกตัวเอง
:sobbing: คิดว่าสิ่งที่ทำนำความสุข เพียงสนุกกลบหน้าบังตาปิด แต่หัวใจเป็นสิ่งมีชีวิต และความคิดก็มุ่งแต่พุ่งชน ความเกรี้ยวกราดอารมณ์ข่มจนสุด สะกดหยุดจนใจแยกแทบแหลกป่น คลื่นในใจปะทุลุกมล บันดาลดลโทสาช่างน่ากลัว ความอัดอั้นของใจใกล้ระเบิด รอให้เกิดคงสายใจสลัว หวังที่เฝ้าคอยรอก็หมองมัว อยากคิดชั่วก็มัดแสนขัดใจ จะให้หลอกตัวเองว่าเป็นสุข ว่าที่ทำสนุกปลุกฝันใหม่ ทั้งความจริงที่เห็นและเป็นไป มันสุดเกินสิ่งใดที่ได้เจอ กวินพัฒน์ (https://i.ibb.co/X8RZJ0Q/Fq-Lgi6wag-AAK8-Xp.jpg) (https://imgbb.com/) ส่งการบ้าน masapaer ครับ หัวข้อ: Re: หลอกตัวเอง เริ่มหัวข้อโดย: msp. ที่ 18 ธันวาคม, 2567, 11:31:51 PM สภาวะอารมณ์ข่มลำบาก
ถูกกระชากลากตรึงประหนึ่งเผลอ เก็บมิได้ใจมันเข้าขั้นเบลอ ได้ไหมเอออย่างนี้พี่แบ่งปัน เลือกยอมรับความจริงสิ่งเจ็บปวด เหมือนดั่งลวดคว้านเถือจนเนื้อสั่น ดิ่งกับความสยองลิ้มลองมัน ให้เวลาประจัญหนึ่งวันพอ แล้วรีบตื่นขึ้นสู้อยู่ด้วยหวัง สร้างพลังในตนใช่คนขอ สู้เพื่อใครย่อมรู้คนอยู่รอ เถิดนะพ่อเพื่อใครใจย่อมรู้ สำนวนกลอนดูแน่นแสนประณีต เลิศสังคีตจัดวางอย่างสวยหรู บัดความนัยซ่อนเร้นเค้นออกดู สิ่งซ่อนอยู่มีไหมไขพี่ฟัง masapaer :14: หัวข้อ: Re: หลอกตัวเอง เริ่มหัวข้อโดย: ยูริน ที่ 19 ธันวาคม, 2567, 07:16:44 AM มีเรื่องเล่ามากมายคล้ายอึดอัด
ก็รีบจัดเล่าความตามความหลัง ก่อนหัวใจอ่อนแอแพ้ความชัง พี่จะเป็นกำลังใจให้เล่ามา เชื่อว่าเอ็มแข็งแกร่งดั่งแรงศัพท์ ที่วางจับสะสวยด้วยศึกษา อาจมีบ้างสั่นคลอนให้กลอนพา สื่อออกมาจากมานที่สั่นคลอน สัมผัสแน่นแจ๋วเลยค่า อารมณ์เจ็บปวดตามเลย..ก็สู้ๆนะคะ ยูริน หัวข้อ: Re: หลอกตัวเอง เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 19 ธันวาคม, 2567, 04:49:42 PM ผมขอเก็บเซฟไว้ให้มันดับ
จมอยู่กับเวลาดังคราก่อน หากเหมาะสมควรเล่าเหตุร้าวรอน อยากเกินถอนเล่าเผื่อด้วยเชื่อใจ ความจริงก็สนุกเป็นสุขนัก แม้เพียงจักชั่วครู่ดูว่าใช่ สิ่งเล็กน้อยสั้นสั้นมันผ่านไว แต่ก็ค่ามากให้ได้ผ่อนคลาย กวินพัฒน์ ขอบคุณครับ ผมโอเคแล้วครับ :21: หัวข้อ: Re: หลอกตัวเอง เริ่มหัวข้อโดย: •แก่นไม้๛• ที่ 19 ธันวาคม, 2567, 09:02:06 PM
หัวข้อ: Re: หลอกตัวเอง เริ่มหัวข้อโดย: กวินพัฒน์ ที่ 20 ธันวาคม, 2567, 09:08:06 PM ยิ้มเปื้อนหน้ากลบเกลื่อนเหมือนสงบ ยิ้มคอยกลบความช้ำทำหน้าเสีย ยิ้มหลอกหลอกบอกคนจนใจเพลีย ใจละเหี่ยเข้าบ้านมันก็คลาย เอ็มครับ งานเข้าเยอะไปหน่อยกลอนฝืดเลย :15: |