เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

อารมณ์กลอน => กลบท => ข้อความที่เริ่มโดย: กิติราช ทับทิม ที่ 01 กุมภาพันธ์, 2568, 08:27:05 AM



หัวข้อ: อรรถรส นายโรงลืมกรับ
เริ่มหัวข้อโดย: กิติราช ทับทิม ที่ 01 กุมภาพันธ์, 2568, 08:27:05 AM
อรรถรส
(กลบท นายโรงลืมกรับ)
 :31:
เทพอักษรฟ้อนฟาดเกรี้ยวกราดดุ  กร้าวปะทุถกกานท์สะท้านบท
เชือดวาจาพากันตะบันพจน์  อรรถรสร้อนความไล้ลามลึก

ความพิโรธวาทังก็ยังแยะ  วาทะแซะแสบสันพลันสะอึก
ทฤษฎีชี้ช่องยั่วผองคึก  เช้าจนดึกดั้นเพียรเขียนกลอนรบ

บางสำนักทักไว้เปรยนัยคิด  สอนลูกศิษย์สร้างงานเขียนอ่านจบ
เปิดใจนำตำราที่หาพบ  สอนและทบ-ทวนเทียบอย่าเหยียบทับ

หลายสำนวนชวนคึกให้ฝึกหัด  เสาวรสจนีณัฐปราชญ์ขานขับ
จุดประกายฉายถ้อยหยดย้อยรับ  สัมผัสซับทรวงในกานท์ไพเราะ

เคลิ้มนารีปราโมทย์.เธอโปรดนัก  รสกานท์รักร้อยเรียงสำเนียงเหมาะ
แทรกวรรคทองคล้องไว้กินใจเซาะ  แสนเสนาะนำเปรยหวังเชยชิด

สัลลาปังคพิสัยหวั่นไหวสุด  กระชากฉุดเชือดขวัญกรรแสงปลิด
อัศจรรย์วรรณศิลป์จินต์เคลิ้มคิด  อักษรฤทธิ์ล้ำลึกปลุกคึกคัก ๚ะ๛
 :letter:
คำ กิติราช ทับทิม(แมนยู)
ปรับใหม่ วันที่ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๘

(https://i.ibb.co/JFrHSrF4/466961788-1132982704356184-8815209379711930055-n.png) (https://ibb.co/R4QcJQ4m)


หัวข้อ: Re: อรรถรส นายโรงลืมกรับ
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 03 กุมภาพันธ์, 2568, 07:48:26 AM


เห็นนายโรงลืมกรับ ขยับเหงือก
ใคร่ขอเผือกขานขลุก ตะกุกตะกัก
แม้จำต้องตะเกียกตะกาย แทบตายชัก
ทุ่มเทควักตับไตไส้พุงกะทิ

หากสำบัดสำนวนกวนบาทะ
คล้ายวจะฟั่นเฟือนเคลื่อนดำริ
ทั้งเชิงกลอนอ่อนด้อยถ้อยอภิ-
ชาญชำนิ…ขออภัยที่ไม่เนี้ยบ

อรรถรสบทกลอนสี่ตอนคัด
ครบแจงจัดสำเนียงเสียงฉับเฉียบ
“เสาวรจนีย์”กานท์คำหวานเจี๊ยบ
ฟุ้งประเทียบนงรามว่างามงด

ส่วน“นารีปราโมทย์”โปรดปรานนุช
พร้องพิสุทธิ์พาทีมิมีหมด
ชักแม่น้ำทั้งห้ามารินรด
หวานจนมดมึนเบลอพร่ำเพ้อพก

ข้าง“พิโรธวาทัง”รักพลั้งพลาด
เชลงวาทประชดประชัน พรั่นวิตก
คอยตัดพ้อต่อว่า ค้างคายก-
รุ่มร้อนอกร้อนใจ เกินไกลคิด

“สัลลาปังคพิสัย”อาลัยวิโยค
เมื่อศัลย์โศกเสียจนวิกลจริต
ราวเจ็บปวดแทะกินแทบสิ้นชีวิต
ยอมอุทิศกายใจ ให้ความรัก

เสียงนายโรงลืมกรับสดับคละ-
วิสาสะสอพลอร้อยทอถัก
หากวจียียวนเกินควรนัก
พึงจำจัก…คิดวิเคราะห์ก่อนเจ๊าะแจ๊ะ

โซ…เซอะซะ
3 กุมภาพันธ์ 2568


 :12: